- οὐδεὶσ γὰρ αὐτῶν ἀδακρυτὶ διέπλευσεν. (Lucian, Contemplantes, (no name) 1:4)
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 1:4)
- καὶ μὴν οὐ θέμισ ἀδακρυτὶ διαπλεῦσαί τινα. (Lucian, Cataplus, (no name) 20:8)
(루키아노스, Cataplus, (no name) 20:8)
- εἶθ’ οἱ γενναιότατοι καὶ πρῶτοσ αὐτὸσ ὁ πατὴρ τὰσ ἀπατηθείσασ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ γενομένασ ἐγκύουσ καθειργνυμένασ ἢ καταποντιζομένασ περιορᾷ καὶ τοὺσ ἐξ αὐτοῦ γεγονότασ οὔτε σώζειν δύναται κρατούμενοσ ὑπὸ τῆσ εἱμαρμένησ οὔτ’ ἀδακρυτὶ τοὺσ θανάτουσ αὐτῶν ὑπομένειν. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 214:1)
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, 214:1)
- οἱ δὲ τοσοῦτον ἐκείνων ὑπερσχόντεσ ἐν τῷ πολέμῳ τούτῳ καὶ τοῖσ Ἕλλησι πρότερον τῆσ ἐλευθερίασ αἴτιοι καταστάντεσ δευτέρου πολέμου συστάντοσ πάλιν ἑξῆσ τοῦ Δεκελεικοῦ, καὶ πρὸσ ἁπάσασ πείρασ προελθόντεσ, ἃ μηδ’ εἰπεῖν ἔστ’ ἀδακρυτὶ, ταῦθ’ ἑωρῶντο πάσχοντεσ, ἑώσ τά τε τείχη ταῖσ ἑαυτῶν χερσὶ κατέσκαψαν καὶ τῆσ ἡγεμονίασ ἁπάσησ ἀπέστησαν. (Aristides, Aelius, Orationes, 13:9)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 13:9)
- εἶτ’ ὦ πλέων καλῶσ καὶ δικαίωσ ἀποδημῶν, σὺ μὲν ξένου Συρακοσίου κοινοῦ τῆσ πατρίδοσ ἐχθροῦ τῆσ σεαυτοῦ, ‐ οὐ γὰρ προεδρία γ’ ἦν Ἀθηναίοισ ἐν Συρακούσαισ, ἀλλ’ ἃ μηδ’ εἰπεῖν ἔστ’ ἀδακρυτὶ, ταῦθ’ ὑπὸ τῶν Δίωνοσ ἑταίρων καὶ πολιτῶν ὀλίγοισ πρότερον χρόνοισ ἐπεπόνθεσαν ‐ ἀλλ’ οὖν ἐπειδή γε ἅπαξ αὐτὸν ἐδέξω φίλον νομίσασ, ἔπλεισ ἐκείνου χάριν ἐν γήρᾳ πέλαγοσ τοσοῦτον, καὶ ταῦτα πρὸσ ἄνδρα παρ’ ᾧ πάλιν κινδυνεύειν ἔδει καὶ οὗ συμμαχίαν ὑπισχνουμένου συνῄδεισ οὐ δεξαμένην τὴν σαυτοῦ πατρίδα· (Aristides, Aelius, Orationes, 65:9)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 65:9)