Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κολούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κολούω

Structure: κολού (Stem) + ω (Ending)

Etym.: ko/los

Sense

  1. to cut short, dock, curtail
  2. to cut off, disappoint, cuts off, curtail, to cut down, degrade, to be cut short or abridged, they suffer abatement

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κολούω κολούεις κολούει
Dual κολούετον κολούετον
Plural κολούομεν κολούετε κολούουσιν*
SubjunctiveSingular κολούω κολούῃς κολούῃ
Dual κολούητον κολούητον
Plural κολούωμεν κολούητε κολούωσιν*
OptativeSingular κολούοιμι κολούοις κολούοι
Dual κολούοιτον κολουοίτην
Plural κολούοιμεν κολούοιτε κολούοιεν
ImperativeSingular κόλουε κολουέτω
Dual κολούετον κολουέτων
Plural κολούετε κολουόντων, κολουέτωσαν
Infinitive κολούειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κολουων κολουοντος κολουουσα κολουουσης κολουον κολουοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κολούομαι κολούει, κολούῃ κολούεται
Dual κολούεσθον κολούεσθον
Plural κολουόμεθα κολούεσθε κολούονται
SubjunctiveSingular κολούωμαι κολούῃ κολούηται
Dual κολούησθον κολούησθον
Plural κολουώμεθα κολούησθε κολούωνται
OptativeSingular κολουοίμην κολούοιο κολούοιτο
Dual κολούοισθον κολουοίσθην
Plural κολουοίμεθα κολούοισθε κολούοιντο
ImperativeSingular κολούου κολουέσθω
Dual κολούεσθον κολουέσθων
Plural κολούεσθε κολουέσθων, κολουέσθωσαν
Infinitive κολούεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κολουομενος κολουομενου κολουομενη κολουομενης κολουομενον κολουομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκόλουον ἐκόλουες ἐκόλουεν*
Dual ἐκολούετον ἐκολουέτην
Plural ἐκολούομεν ἐκολούετε ἐκόλουον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκολουόμην ἐκολούου ἐκολούετο
Dual ἐκολούεσθον ἐκολουέσθην
Plural ἐκολουόμεθα ἐκολούεσθε ἐκολούοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἰτιᾶσθαι μὲν ὑμᾶσ τὴν φύσιν, ὅτι μὴ κέντρα προσέφυσε τοῖσ σώμασι μηδ’ ἀμυντηρίουσ ὀδόντασ μηδ’ ἀγκύλουσ ὄνυχασ, αὐτοὺσ δὲ τῆσ ψυχῆσ τὸ σύμφυτον ἀφαιρεῖν ὅπλον καὶ κολούειν; (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 4 27:1)
  • ὁ δὲ Σοφοκλῆσ λέγων ὅτι τὰ πλεῖστα φωρῶν αἰσχρὰ φωράσεισ βροτῶν ἄγαν ἐοίκεν ἡμῖν ἐπεμβαίνειν καὶ κολούειν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 16 5:2)
  • ὁ δὲ Σοφοκλῆσ λέγων ὅτι τὰ πλεῖστα φωρῶν αἰσχρὰ φωράσεισ βροτῶν ἄγαν ἐοίκεν ἡμῖν ἐπεμβαίνειν καὶ κολούειν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 16 2:1)
  • "οὕτωσ ὁρῶν ὑμῶν ἄρτι τοὺσ μὲν εἰσ τὴν ἀνδρωνῖτιν ἕλκοντασ τὸν Ἔρωτα τοὺσ δ’ εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν, ὑπερφυὲσ καὶ θεῖον ἀγαθόν, οὐκ ἐθαύμαζον, εἰ τηλικαύτην δύναμιν ἔσχε καὶ τιμὴν τὸ πάθοσ, οἷσ ἦν προσῆκον ἐξελαύνειν αὐτὸ πανταχόθεν καὶ κολούειν, ὑπὸ τούτων αὐξανόμενον καὶ σεμνυνόμενον. (Plutarch, Amatorius, section 12 1:5)
  • τοιαύτην δὲ τῆσ ἡγεμονίασ κατάστασιν αὐτῷ λαμβανούσησ, οἱ μισθοφόροι χαλεποὺσ παρεῖχον ἑαυτούσ, ἀπιστεῖν παρακελευόμενοι καί φυλάττεσθαι καί κολούειν τοὺσ ἀξιολόγουσ, εἴτ’ ἀληθῶσ φοβούμενοι δι’ εὔνοιαν, εἴτε προφάσει χρώμενοι ταύτῃ τοῦ ταράττειν καί πολεμοποιεῖν. (Plutarch, Otho, chapter 3 2:3)

Synonyms

  1. to cut short

  2. to cut off

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION