Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ γὰρ ὀστρακισμὸσ τὴν αὐτὴν ἔχει δύναμιν τρόπον τινὰ τῷ κολούειν τοὺσ ὑπερέχοντασ καὶ φυγαδεύειν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 219:1)
πόλιν δὲ οὐδέποτε δεῖ κολούειν οὐδὲ κατάγειν πρὸσ αὑτὸν οὐδὲ πρὸσ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν μετρεῖν, ἐὰν τύχῃ σμικρὰν ἔχων καὶ ἀνελεύθερον, καὶ ταῦτα παραδειγμάτων ὄντων·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 19:2)
καὶ γὰρ ἐκεῖνοσ Περιάνδρῳ ποτὲ τῷ Κορινθίων τυράννῳ πυνθανομένῳ διὰ τοῦ πεμφθέντοσ ἀγγέλου, πῶσ ἂν ἐγκρατέστατα τὴν ἀρχὴν κατάσχοι, λόγον μὲν οὐδένα ἀπέστειλεν, ἀκολουθεῖν δὲ τὸν ἥκοντα παρ’ αὐτοῦ κελεύσασ, ἦγε δι’ ἀρούρασ σιτοσπόρου καὶ τοὺσ ὑπερέχοντασ τῶν σταχύων ἀποθραύων ἐρρίπτει χαμαὶ διδάσκων, ὅτι δεῖ τῶν ἀστῶν τοὺσ δοκιμωτάτουσ κολούειν τε καὶ διαφθείρειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 56 4:1)
φιλέει γὰρ ὁ θεὸσ τὰ ὑπερέχοντα πάντα κολούειν.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 10E 2:3)
οὐ γάρ ἐσθ’ αὕτη ἡ ἀπαλλαγὴ οὔτε πάνυ δυνατὴ οὔτε καλή, ἀλλ’ ἐκείνη καὶ καλλίστη καὶ ῥᾴστη, μὴ τοὺσ ἄλλουσ κολούειν ἀλλ’ ἑαυτὸν παρασκευάζειν ὅπωσ ἔσται ὡσ βέλτιστοσ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 209:3)
"οὕτωσ ὁρῶν ὑμῶν ἄρτι τοὺσ μὲν εἰσ τὴν ἀνδρωνῖτιν ἕλκοντασ τὸν Ἔρωτα τοὺσ δ’ εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν, ὑπερφυὲσ καὶ θεῖον ἀγαθόν, οὐκ ἐθαύμαζον, εἰ τηλικαύτην δύναμιν ἔσχε καὶ τιμὴν τὸ πάθοσ, οἷσ ἦν προσῆκον ἐξελαύνειν αὐτὸ πανταχόθεν καὶ κολούειν, ὑπὸ τούτων αὐξανόμενον καὶ σεμνυνόμενον.
(플루타르코스, Amatorius, section 12 1:5)
αἰτιᾶσθαι μὲν ὑμᾶσ τὴν φύσιν, ὅτι μὴ κέντρα προσέφυσε τοῖσ σώμασι μηδ’ ἀμυντηρίουσ ὀδόντασ μηδ’ ἀγκύλουσ ὄνυχασ, αὐτοὺσ δὲ τῆσ ψυχῆσ τὸ σύμφυτον ἀφαιρεῖν ὅπλον καὶ κολούειν;
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 4 27:1)
ὁ δὲ Σοφοκλῆσ λέγων ὅτι τὰ πλεῖστα φωρῶν αἰσχρὰ φωράσεισ βροτῶν ἄγαν ἐοίκεν ἡμῖν ἐπεμβαίνειν καὶ κολούειν.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 16 2:1)
ὁ δὲ Σοφοκλῆσ λέγων ὅτι τὰ πλεῖστα φωρῶν αἰσχρὰ φωράσεισ βροτῶν ἄγαν ἐοίκεν ἡμῖν ἐπεμβαίνειν καὶ κολούειν.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 16 5:2)
ἀτάκτοισ πρὸσ τὰ συμπίπτοντα γιγνόμεναι τοὺσ πολλοὺσ λανθάνουσι, πλὴν ὅταν ταφὰσ ἔχωσι, καὶ τῶν ἄλλων ἀναδεικνύντεσ ἔνια πάντων παρόντων συνεμβάλλωσιν, οἰόμενοι τοῦ Τυφῶνοσ ἀντιλυπεῖν καὶ κολούειν τὸ ἡδόμενον.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 73 5:1)
"οὕτωσ ἄτοπα πολλὰ καὶ φαῦλα προεξανθοῦσιν αἱ μεγάλαι φύσεισ, ὧν ἡμεῖσ μὲν εὐθὺσ τὸ τραχὺ καὶ νύττον οὐ φέροντεσ ἀποκόπτειν οἰόμεθα δεῖν καὶ κολούειν·
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 618)
αἴτιοσ δὲ τοῦ μὲν αὐτὸσ ὁ Γάλβασ αἰδούμενοσ τὸν ἄνδρα, τοῦ δὲ οἱ φίλοι καὶ μάλιστα Οὐίνιοσ Τίτοσ, ὑπὸ φθόνου τὸν Οὐεργίνιον οἰόμενοσ μὲν κολούειν, ἠγνόει δὲ ἄρα τῷ Οὐεργινίου χρηστῷ δαίμονι συνεργῶν, ἤδη τὸν ἄνδρα πολέμων καὶ κακῶν, ὅσα τοὺσ ἄλλουσ ἡγεμόνασ κατέσχεν, ἐκτὸσ εἰσ βίον ἀκύμονα καὶ γῆρασ εἰρήνησ καὶ ἡσυχίασ μεστὸν ὑπεκτιθεμένῳ.
(플루타르코스, Galba, chapter 10 4:1)
τὸ γὰρ ἐφήμερα καλεῖν καὶ ἀβέβαια καὶ ἀστάθμητα φύλλοισ τε γιγνομένοισ ἔτουσ ὡρ́ᾳ καὶ φθίνουσιν εἰκάζειν τὸν βίον τί παρέσχηκεν ἄλλο τοῖσ ποιηταῖσ ἢ τὸ τῆσ σαρκὸσ ἐπίκηρον καὶ πολυβλαβὲσ καὶ νοσῶδεσ, ἧσ δὴ καὶ τὸ ἄκρον ἀγαθὸν δεδιέναι καὶ κολούειν παρεγγυῶσι;
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 5 11:1)
τοιαύτην δὲ τῆσ ἡγεμονίασ κατάστασιν αὐτῷ λαμβανούσησ, οἱ μισθοφόροι χαλεποὺσ παρεῖχον ἑαυτούσ, ἀπιστεῖν παρακελευόμενοι καί φυλάττεσθαι καί κολούειν τοὺσ ἀξιολόγουσ, εἴτ’ ἀληθῶσ φοβούμενοι δι’ εὔνοιαν, εἴτε προφάσει χρώμενοι ταύτῃ τοῦ ταράττειν καί πολεμοποιεῖν.
(플루타르코스, Otho, chapter 3 2:3)
ἔχοντασ, μηδ’ ἐπὶ τῇ τύχῃ κεῖσθαι τὴν αὑτοῦ φρόνησιν αὔξειν ἢ κολούειν νομίζων, ἀλλ’ ἀντὶ δόξησ ἢ δυνάμεωσ ἢ εὐτυχίασ ἤ τινοσ ὁμοίου τῇ ἀρετῇ κεχρῆσθαι τὸν ποιητὴν ἡγείσθω.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 6 47:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION