Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κήδω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κήδω κηδήσω ἐκήδεσα κέκηδα

Structure: κήδ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kekadh/somai from kh/dw, for kekadh/sw, ke/kadon, v. xa/zw II

Sense

  1. I trouble, distress, vex
  2. (middle, passive) I am concerned for, care for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κήδω κήδεις κήδει
Dual κήδετον κήδετον
Plural κήδομεν κήδετε κήδουσιν*
SubjunctiveSingular κήδω κήδῃς κήδῃ
Dual κήδητον κήδητον
Plural κήδωμεν κήδητε κήδωσιν*
OptativeSingular κήδοιμι κήδοις κήδοι
Dual κήδοιτον κηδοίτην
Plural κήδοιμεν κήδοιτε κήδοιεν
ImperativeSingular κήδε κηδέτω
Dual κήδετον κηδέτων
Plural κήδετε κηδόντων, κηδέτωσαν
Infinitive κήδειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κηδων κηδοντος κηδουσα κηδουσης κηδον κηδοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κήδομαι κήδει, κήδῃ κήδεται
Dual κήδεσθον κήδεσθον
Plural κηδόμεθα κήδεσθε κήδονται
SubjunctiveSingular κήδωμαι κήδῃ κήδηται
Dual κήδησθον κήδησθον
Plural κηδώμεθα κήδησθε κήδωνται
OptativeSingular κηδοίμην κήδοιο κήδοιτο
Dual κήδοισθον κηδοίσθην
Plural κηδοίμεθα κήδοισθε κήδοιντο
ImperativeSingular κήδου κηδέσθω
Dual κήδεσθον κηδέσθων
Plural κήδεσθε κηδέσθων, κηδέσθωσαν
Infinitive κήδεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηδομενος κηδομενου κηδομενη κηδομενης κηδομενον κηδομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηδήσω κηδήσεις κηδήσει
Dual κηδήσετον κηδήσετον
Plural κηδήσομεν κηδήσετε κηδήσουσιν*
OptativeSingular κηδήσοιμι κηδήσοις κηδήσοι
Dual κηδήσοιτον κηδησοίτην
Plural κηδήσοιμεν κηδήσοιτε κηδήσοιεν
Infinitive κηδήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κηδησων κηδησοντος κηδησουσα κηδησουσης κηδησον κηδησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κηδήσομαι κηδήσει, κηδήσῃ κηδήσεται
Dual κηδήσεσθον κηδήσεσθον
Plural κηδησόμεθα κηδήσεσθε κηδήσονται
OptativeSingular κηδησοίμην κηδήσοιο κηδήσοιτο
Dual κηδήσοισθον κηδησοίσθην
Plural κηδησοίμεθα κηδήσοισθε κηδήσοιντο
Infinitive κηδήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηδησομενος κηδησομενου κηδησομενη κηδησομενης κηδησομενον κηδησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κηδον έ̓κηδες έ̓κηδεν*
Dual ἐκήδετον ἐκηδέτην
Plural ἐκήδομεν ἐκήδετε έ̓κηδον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκηδόμην ἐκήδου ἐκήδετο
Dual ἐκήδεσθον ἐκηδέσθην
Plural ἐκηδόμεθα ἐκήδεσθε ἐκήδοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκήδεσα ἐκήδεσας ἐκήδεσεν*
Dual ἐκηδέσατον ἐκηδεσάτην
Plural ἐκηδέσαμεν ἐκηδέσατε ἐκήδεσαν
SubjunctiveSingular κηδέσω κηδέσῃς κηδέσῃ
Dual κηδέσητον κηδέσητον
Plural κηδέσωμεν κηδέσητε κηδέσωσιν*
OptativeSingular κηδέσαιμι κηδέσαις κηδέσαι
Dual κηδέσαιτον κηδεσαίτην
Plural κηδέσαιμεν κηδέσαιτε κηδέσαιεν
ImperativeSingular κήδεσον κηδεσάτω
Dual κηδέσατον κηδεσάτων
Plural κηδέσατε κηδεσάντων
Infinitive κηδέσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηδεσᾱς κηδεσαντος κηδεσᾱσα κηδεσᾱσης κηδεσαν κηδεσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκηδεσάμην ἐκηδέσω ἐκηδέσατο
Dual ἐκηδέσασθον ἐκηδεσάσθην
Plural ἐκηδεσάμεθα ἐκηδέσασθε ἐκηδέσαντο
SubjunctiveSingular κηδέσωμαι κηδέσῃ κηδέσηται
Dual κηδέσησθον κηδέσησθον
Plural κηδεσώμεθα κηδέσησθε κηδέσωνται
OptativeSingular κηδεσαίμην κηδέσαιο κηδέσαιτο
Dual κηδέσαισθον κηδεσαίσθην
Plural κηδεσαίμεθα κηδέσαισθε κηδέσαιντο
ImperativeSingular κήδεσαι κηδεσάσθω
Dual κηδέσασθον κηδεσάσθων
Plural κηδέσασθε κηδεσάσθων
Infinitive κηδέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κηδεσαμενος κηδεσαμενου κηδεσαμενη κηδεσαμενης κηδεσαμενον κηδεσαμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκηδα κέκηδας κέκηδεν*
Dual κεκήδατον κεκήδατον
Plural κεκήδαμεν κεκήδατε κεκήδᾱσιν*
SubjunctiveSingular κεκήδω κεκήδῃς κεκήδῃ
Dual κεκήδητον κεκήδητον
Plural κεκήδωμεν κεκήδητε κεκήδωσιν*
OptativeSingular κεκήδοιμι κεκήδοις κεκήδοι
Dual κεκήδοιτον κεκηδοίτην
Plural κεκήδοιμεν κεκήδοιτε κεκήδοιεν
ImperativeSingular κέκηδε κεκηδέτω
Dual κεκήδετον κεκηδέτων
Plural κεκήδετε κεκηδόντων
Infinitive κεκηδέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκηδως κεκηδοντος κεκηδυῑα κεκηδυῑᾱς κεκηδον κεκηδοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔτι δὲ πρότερον τῶν Ἀλκμεωνιδῶν Κήδων ἐπέθετο τοῖσ τυράννοισ, διὸ καὶ ᾖδον καὶ εἰσ τοῦτον ἐν τοῖσ σκολιοῖσ· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 20 5:1)
  • ἐξὸν γὰρ αὐτοῖσ ἀπηλλάχθαι πραγμάτων καὶ μὴ κινδυνεύειν εἰσιόντασ εἰσ ὑμᾶσ, ἔργῳ βεβαιώσαντασ ὡσ ἀληθήσ ἐστιν ἡ μαρτυρία, οὐκ ἠθελήκασιν παραδοῦναι τὴν ἄνθρωπον, ἣν μεμαρτυρήκασιν προκαλέσασθαι πρὸσ τῷ διαιτητῇ Πυθοδώρῳ ἐκ Κηδῶν παραδιδόναι ἕτοιμον εἶναι Θεόφημον, ἠξίουν δ’ ἐγὼ παραλαμβάνειν, ὡσ οἱ μάρτυρεσ ὑμῖν οἱ τότε παραγενόμενοι ἐμαρτύρησαν ἐν τῷ δικαστηρίῳ, καὶ νῦν δὲ μαρτυρήσουσιν. (Demosthenes, Speeches 41-50, 7:1)
  • οὐδέ νυ τόν γε γηράσκοντα κομίζω, ἐπεὶ μάλα τηλόθι πάτρησ ἧμαι ἐνὶ Τροίῃ, σέ τε κήδων ἠδὲ σὰ τέκνα. (Homer, Iliad, Book 24 50:19)
  • ἐπιπλεουσῶν δὲ τῶν νεῶν ἀλλήλαισ, Πόλλισ μὲν ἡγούμενοσ τοῦ δεξιοῦ κέρωσ πρῶτοσ ἐνέβαλε ταῖσ ἀντιτεταγμέναισ τριήρεσιν ἐπὶ τοῦ λαιοῦ κέρατοσ, ὧν ἡγεῖτο Κήδων ὁ Ἀθηναῖοσ· (Diodorus Siculus, Library, book xv, chapter 34 6:2)

Synonyms

  1. I trouble

  2. I am concerned for

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION