Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπονομάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπονομάζω ἐπονομάσω

Structure: ἐπ (Prefix) + ὀνομάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to give a surname: to name or call, to be named, after, to be surnamed
  2. to pronounce

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπονομάζω ἐπονομάζεις ἐπονομάζει
Dual ἐπονομάζετον ἐπονομάζετον
Plural ἐπονομάζομεν ἐπονομάζετε ἐπονομάζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπονομάζω ἐπονομάζῃς ἐπονομάζῃ
Dual ἐπονομάζητον ἐπονομάζητον
Plural ἐπονομάζωμεν ἐπονομάζητε ἐπονομάζωσιν*
OptativeSingular ἐπονομάζοιμι ἐπονομάζοις ἐπονομάζοι
Dual ἐπονομάζοιτον ἐπονομαζοίτην
Plural ἐπονομάζοιμεν ἐπονομάζοιτε ἐπονομάζοιεν
ImperativeSingular ἐπονόμαζε ἐπονομαζέτω
Dual ἐπονομάζετον ἐπονομαζέτων
Plural ἐπονομάζετε ἐπονομαζόντων, ἐπονομαζέτωσαν
Infinitive ἐπονομάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπονομαζων ἐπονομαζοντος ἐπονομαζουσα ἐπονομαζουσης ἐπονομαζον ἐπονομαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπονομάζομαι ἐπονομάζει, ἐπονομάζῃ ἐπονομάζεται
Dual ἐπονομάζεσθον ἐπονομάζεσθον
Plural ἐπονομαζόμεθα ἐπονομάζεσθε ἐπονομάζονται
SubjunctiveSingular ἐπονομάζωμαι ἐπονομάζῃ ἐπονομάζηται
Dual ἐπονομάζησθον ἐπονομάζησθον
Plural ἐπονομαζώμεθα ἐπονομάζησθε ἐπονομάζωνται
OptativeSingular ἐπονομαζοίμην ἐπονομάζοιο ἐπονομάζοιτο
Dual ἐπονομάζοισθον ἐπονομαζοίσθην
Plural ἐπονομαζοίμεθα ἐπονομάζοισθε ἐπονομάζοιντο
ImperativeSingular ἐπονομάζου ἐπονομαζέσθω
Dual ἐπονομάζεσθον ἐπονομαζέσθων
Plural ἐπονομάζεσθε ἐπονομαζέσθων, ἐπονομαζέσθωσαν
Infinitive ἐπονομάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπονομαζομενος ἐπονομαζομενου ἐπονομαζομενη ἐπονομαζομενης ἐπονομαζομενον ἐπονομαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπονομάσω ἐπονομάσεις ἐπονομάσει
Dual ἐπονομάσετον ἐπονομάσετον
Plural ἐπονομάσομεν ἐπονομάσετε ἐπονομάσουσιν*
OptativeSingular ἐπονομάσοιμι ἐπονομάσοις ἐπονομάσοι
Dual ἐπονομάσοιτον ἐπονομασοίτην
Plural ἐπονομάσοιμεν ἐπονομάσοιτε ἐπονομάσοιεν
Infinitive ἐπονομάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπονομασων ἐπονομασοντος ἐπονομασουσα ἐπονομασουσης ἐπονομασον ἐπονομασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπονομάσομαι ἐπονομάσει, ἐπονομάσῃ ἐπονομάσεται
Dual ἐπονομάσεσθον ἐπονομάσεσθον
Plural ἐπονομασόμεθα ἐπονομάσεσθε ἐπονομάσονται
OptativeSingular ἐπονομασοίμην ἐπονομάσοιο ἐπονομάσοιτο
Dual ἐπονομάσοισθον ἐπονομασοίσθην
Plural ἐπονομασοίμεθα ἐπονομάσοισθε ἐπονομάσοιντο
Infinitive ἐπονομάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπονομασομενος ἐπονομασομενου ἐπονομασομενη ἐπονομασομενης ἐπονομασομενον ἐπονομασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "μνημονεύει δ’ αὐτῶν Ἀγαθοκλῆσ ὁ Κυζικηνὸσ ἐν γ’ τῶν περὶ τῆσ πατρίδοσ λέγων οὕτωσ κεραυνοῦ δὲ σκήψαντοσ εἰσ τὸν τάφον ἀνεβλάστησεν ἐκ τοῦ σήματοσ δενδρίον, ὃ ἐκεῖνοι κόνναρον ἐπονομάζουσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 623)
  • ἐπιφύσιεσ βλεφάρων ἔξωθεν, ἔσωθεν, πολλῶν φθείροντα τὰσ ὄψιασ, ἃ σῦκα ἐπονομάζουσιν. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, 200)
  • οὗτοσ δ’ ἐστὶν ὃν ἐπονομάζουσιν Πυριφλεγέθοντα, οὗ καὶ οἱ ῥύακεσ ἀποσπάσματα ἀναφυσῶσιν ὅπῃ ἂν τύχωσι τῆσ γῆσ. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 907:2)
  • λυπῶν ταύτασ εἶναι πάσασ ἀποφυγάσ, ἃσ νῦν οἱ περὶ Φίληβον ἡδονὰσ ἐπονομάζουσιν. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 202:1)
  • καὶ οὓσ πατρίουσ νόμουσ ἐπονομάζουσιν, οὐκ ἄλλα ἐστὶν ἢ τὰ τοιαῦτα σύμπαντα. (Plato, Laws, book 7 31:8)

Synonyms

  1. to give a surname

  2. to pronounce

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION