- καίτοι πᾶσι φανερόν, ὡσ ἐοίκεν, οἳ καὶ τὸν τούτου πατέρα ἀπεστέρουν ὄντα ἐπίτιμον, ὅτι ἡμῖν ἑκόντεσ οὐκ ἂν ἀπέδοσαν, εἰσπράξασθαι δὲ οὕτωσ ἔχοντεσ οὐκ ἂν ἐδυνήθημεν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 13 2:1)
(디오니시오스, chapter 13 2:1)
- καὶ γὰρ θανάτου ἄξια πολλὰ πρότερον ἕτερα διαπέπρακται, καὶ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ πλείω χρόνον ἢ ἔξω διατέτριφε, καὶ ὀφείλων τῷ δημοσίῳ κατὰ τῶν ἐπιτίμων γέγραφεν οὐκ ἐξὸν αὐτῷ, καὶ ἕτερα πολλὰ καὶ δεινὰ πεποίηκε, περὶ ὧν ὑμεῖσ ἀκριβέστερον ἐμοῦ γιγνώσκετε· (Dinarchus, Speeches, 3:2)
(디나르코스, 연설, 3:2)
- πολλῶν δὲ καὶ δεινῶν κατὰ τὴν πόλιν γιγνομένων, καὶ πάντων τῶν πολιτῶν τὰ μέγιστα ἠτυχηκότων, μάλιστ’ ἄν τισ ἤλγησε καὶ ἐδάκρυσεν ἐπὶ ταῖσ τῆσ πόλεωσ συμφοραῖσ, ἡνίχ’ ὁρᾶν ἦν τὸν δῆμον ψηφισάμενον τοὺσ μὲν δούλουσ ἐλευθέρουσ, τοὺσ δὲ ξένουσ Ἀθηναίουσ, τοὺσ δ’ ἀτίμουσ ἐπιτίμουσ· (Lycurgus, Speeches, 57:1)
(리쿠르고스, 연설, 57:1)
- ὁ δὲ μήτε προσθείσ τι μήτε ἀφελὼν μήτε μεταγράψασ εἰσῆλθεν εἰσ τὸ πλῆθοσ τῶν Λακεδαιμονίων καὶ φήσασ ὅτι τούσ νόμουσ δεῖ σήμερον ἐᾶν καθεύδειν, ἐκ δὲ τῆσ σήμερον ἡμέρασ κυρίουσ εἶναι πρὸσ τὸ λοιπόν, ἅμα τούσ τε νόμουσ τῇ πόλει καὶ τούσ ἄνδρασ ἐπιτίμουσ ἐφύλαξε. (Plutarch, Agesilaus, chapter 30 4:2)
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 30 4:2)
- τοὺσ βουλομένουσ Ἀθηναίων τῶν ἐν ἄστει μεινάντων ἐξοικεῖν ἔχειν Ἐλευσῖνα ἐπιτίμουσ ὄντασ καὶ κυρίουσ καὶ αὐτοκράτορασ ἑαυτῶν καὶ τὰ αὑτῶν καρπουμένουσ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 39 1:2)
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 39 1:2)
- "παιδίον γὰρ πάγκαλον ἐκ τῆσ αἰσχίστησ αὐτῷ ταύτησ ἐγένετο, καὶ πρῴην γε, ἐπεὶ ἀράμενοσ αὐτὸ εἰσεκόμισεν ὁ πατὴρ εἰσ τὸ βουλευτήριον θαλλῷ ἐστεμμένον καὶ μέλανα ἀμπεχόμενον, ὡσ ἐλεεινότερον φανείη ὑπὲρ τοῦ πάππου, τὸ μὲν βρέφοσ ἀνεγέλασε πρὸσ τοὺσ βουλευτὰσ καὶ συνεκρότει τὼ χεῖρε, ἡ βουλὴ δὲ ἐπικλασθεῖσα πρὸσ αὐτὸ ἀφίησι τῷ Μενεκράτει τὴν καταδίκην καὶ ἤδη ἐπίτιμόσ ἐστι, τηλικούτῳ συνηγόρῳ χρησάμενοσ πρὸσ τὸ συνέδριον. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 24:20)
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 24:20)
- καὶ εἰ μὲν παραβὰσ τοὺσ νόμουσ ἔλαβεν τὰσ πεντήκοντα δραχμὰσ παρ’ αὐτοῦ, καὶ τὴν δίκην ἣν κατεδιῄτησεν ἀποδεδιῃτημένην ἀπέφηνεν, ἐπίτιμοσ ἂν ἦν καὶ οὐδὲν ἔχων κακὸν τῶν ἴσων μετεῖχε τοῖσ ἄλλοισ ἡμῖν· (Demosthenes, Speeches 21-30, 127:2)
(데모스테네스, Speeches 21-30, 127:2)
- ἐὰν δέ τισ μεγάλ’ ἠδικηκὼσ ᾖ, μίαν θεὶσ ἢ δύο καταβολὰσ ἐπίτιμοσ ἔσται. (Demosthenes, Speeches 21-30, 87:3)
(데모스테네스, Speeches 21-30, 87:3)
- πότερον οὖν ἀπὸ ταύτησ τῆσ ἡμέρασ ὁδὶ μὲν ὀφειλήσει τῷ δημοσίῳ, ὁ ἐξαλειφθείσ, ἐκεῖνοσ δ’ ἐπίτιμοσ ἔσται, ὁ ἐγγραφείσ; (Demosthenes, Speeches 21-30, 89:6)
(데모스테네스, Speeches 21-30, 89:6)
- ὅτι μὲν τοίνυν καὶ ὀφείλει τῷ δημοσίῳ Ἀριστογείτων οὑτοσὶ καὶ οὐκ ἔστιν ἐπίτιμοσ, καὶ οἱ νόμοι διαρρήδην ἀπαγορεύουσιν μὴ ἐξεῖναι λέγειν τοῖσ τοιούτοισ, φανερῶσ ἐπιδέδεικται, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι. (Demosthenes, Speeches 21-30, 2:1)
(데모스테네스, Speeches 21-30, 2:1)