Homer, Odyssey, Book 9 22:

" ἡμεῖς τοι Τροίηθεν ἀποπλαγχθέντες Ἀχαιοὶ παντοίοις ἀνέμοισιν ὑπὲρ μέγα λαῖτμα θαλάσσης, οἴκαδε ἱέμενοι, ἄλλην ὁδὸν ἄλλα κέλευθα ἤλθομεν:? οὕτω που Ζεὺς ἤθελε μητίσασθαι. λαοὶ δ Ἀτρεΐδεω Ἀγαμέμνονος εὐχόμεθ εἶναι, τοῦ δὴ νῦν γε μέγιστον ὑπουράνιον κλέος ἐστί: τόσσην γὰρ διέπερσε πόλιν καὶ ἀπώλεσε λαοὺς πολλούς. ἡμεῖς δ αὖτε κιχανόμενοι τὰ σὰ γοῦνα ἱκόμεθ, εἴ τι πόροις ξεινήιον ἠὲ καὶ ἄλλως δοίης δωτίνην, ἥ τε ξείνων θέμις ἐστίν. ἀλλ αἰδεῖο, φέριστε, θεούς: ἱκέται δέ τοί εἰμεν, Ζεὺς δ ἐπιτιμήτωρ ἱκετάων τε ξείνων τε, ξείνιος, ὃς ξείνοισιν ἅμ αἰδοίοισιν ὀπηδεῖ.?