Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπικαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπικαλέω ἐπικαλέσω

Structure: ἐπι (Prefix) + καλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call upon a god, invoke
  2. to invite
  3. (middle voice) to call in as a helper or ally
  4. to call in as witness
  5. (middle voice) to call before one, summon
  6. (middle voice) to challenge

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικαλῶ ἐπικαλεῖς ἐπικαλεῖ
Dual ἐπικαλεῖτον ἐπικαλεῖτον
Plural ἐπικαλοῦμεν ἐπικαλεῖτε ἐπικαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἐπικαλῶ ἐπικαλῇς ἐπικαλῇ
Dual ἐπικαλῆτον ἐπικαλῆτον
Plural ἐπικαλῶμεν ἐπικαλῆτε ἐπικαλῶσιν*
OptativeSingular ἐπικαλοῖμι ἐπικαλοῖς ἐπικαλοῖ
Dual ἐπικαλοῖτον ἐπικαλοίτην
Plural ἐπικαλοῖμεν ἐπικαλοῖτε ἐπικαλοῖεν
ImperativeSingular ἐπικάλει ἐπικαλείτω
Dual ἐπικαλεῖτον ἐπικαλείτων
Plural ἐπικαλεῖτε ἐπικαλούντων, ἐπικαλείτωσαν
Infinitive ἐπικαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικαλων ἐπικαλουντος ἐπικαλουσα ἐπικαλουσης ἐπικαλουν ἐπικαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικαλοῦμαι ἐπικαλεῖ, ἐπικαλῇ ἐπικαλεῖται
Dual ἐπικαλεῖσθον ἐπικαλεῖσθον
Plural ἐπικαλούμεθα ἐπικαλεῖσθε ἐπικαλοῦνται
SubjunctiveSingular ἐπικαλῶμαι ἐπικαλῇ ἐπικαλῆται
Dual ἐπικαλῆσθον ἐπικαλῆσθον
Plural ἐπικαλώμεθα ἐπικαλῆσθε ἐπικαλῶνται
OptativeSingular ἐπικαλοίμην ἐπικαλοῖο ἐπικαλοῖτο
Dual ἐπικαλοῖσθον ἐπικαλοίσθην
Plural ἐπικαλοίμεθα ἐπικαλοῖσθε ἐπικαλοῖντο
ImperativeSingular ἐπικαλοῦ ἐπικαλείσθω
Dual ἐπικαλεῖσθον ἐπικαλείσθων
Plural ἐπικαλεῖσθε ἐπικαλείσθων, ἐπικαλείσθωσαν
Infinitive ἐπικαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικαλουμενος ἐπικαλουμενου ἐπικαλουμενη ἐπικαλουμενης ἐπικαλουμενον ἐπικαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικαλέσω ἐπικαλέσεις ἐπικαλέσει
Dual ἐπικαλέσετον ἐπικαλέσετον
Plural ἐπικαλέσομεν ἐπικαλέσετε ἐπικαλέσουσιν*
OptativeSingular ἐπικαλέσοιμι ἐπικαλέσοις ἐπικαλέσοι
Dual ἐπικαλέσοιτον ἐπικαλεσοίτην
Plural ἐπικαλέσοιμεν ἐπικαλέσοιτε ἐπικαλέσοιεν
Infinitive ἐπικαλέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικαλεσων ἐπικαλεσοντος ἐπικαλεσουσα ἐπικαλεσουσης ἐπικαλεσον ἐπικαλεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικαλέσομαι ἐπικαλέσει, ἐπικαλέσῃ ἐπικαλέσεται
Dual ἐπικαλέσεσθον ἐπικαλέσεσθον
Plural ἐπικαλεσόμεθα ἐπικαλέσεσθε ἐπικαλέσονται
OptativeSingular ἐπικαλεσοίμην ἐπικαλέσοιο ἐπικαλέσοιτο
Dual ἐπικαλέσοισθον ἐπικαλεσοίσθην
Plural ἐπικαλεσοίμεθα ἐπικαλέσοισθε ἐπικαλέσοιντο
Infinitive ἐπικαλέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικαλεσομενος ἐπικαλεσομενου ἐπικαλεσομενη ἐπικαλεσομενης ἐπικαλεσομενον ἐπικαλεσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μὴ δὴ πρότεροι τὴν ὑπόκρισιν ἀποκαλύπτωμεν, ὡσ προλαβοῦσι μὲν ἡμῖν τὴν ἀρχὴν ἐπικαλέσουσιν ὕβριν ἢ βίαν, αἰδεσθεῖσι δ’ ἴσωσ ἐπιδώσουσιν αὐτοὶ δέει, μὴ παρ’ ὑμῶν λάβοιμι. (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 7 6:6)

Synonyms

  1. to call upon a god

  2. to invite

  3. to call in as witness

  4. to call before one

  5. to challenge

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION