Ancient Greek-English Dictionary Language

δολιχός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δολιχός δολιχή δολιχόν

Structure: δολιχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from dolixo/s

Sense

  1. (poetic) long
  2. protracted, wearisome

Examples

  • καὶ Λαῒσ οὖν ὀρθῶσ νομίζοιτ’ ἂν τέρασ, αὕτη γὰρ ὁπότ’ ἦν μὲν νεοττὸσ καὶ νέα, ὑπὸ τῶν στατήρων ἦν ἀπηγριωμένη, εἶδεσ δ’ ἂν αὐτῆσ Φαρνάβαζον θᾶττον ἂν ἐπεὶ δὲ δολιχὸν τοῖσ ἔτεσιν ἤδη τρέχει τὰσ ἁρμονίασ τε διαχαλᾷ τοῦ σώματοσ, ἰδεῖν μὲν αὐτὴν ῥᾷόν ἐστιν ἢ πτύσαι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 26 1:4)
  • θηρευτὴσ δολιχὸν τόδε δίκτυον ἄνθετο Δᾶμισ Πίγρησ δ’ ὀρνίθων λεπτόμιτον νεφέλην, τριγλοφόρουσ δὲ χιτῶνασ ὁ νυκτερέτησ θέτο Κλείτωρ τῷ Πανί, τρισσῶν ἐργάτιναι καμάτων. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 111)
  • ὀψὲ δὲ δὴ μετὰ νῶι κίε ξανθὸσ Μενέλαοσ, ἐν Λέσβῳ δ’ ἔκιχεν δολιχὸν πλόον ὁρμαίνοντασ, ἢ καθύπερθε Χίοιο νεοίμεθα παιπαλοέσσησ, νήσου ἔπι Ψυρίησ, αὐτὴν ἐπ’ ἀριστέρ’ ἔχοντεσ, ἦ ὑπένερθε Χίοιο, παρ’ ἠνεμόεντα Μίμαντα. (Homer, Odyssey, Book 3 16:17)
  • ὁ δ’ ἄρα πρώτιστοσ Ὀδυσσεὺσ ἔσσυτ’ ἀνασχόμενοσ δολιχὸν δόρυ χειρὶ παχείῃ, οὐτάμεναι μεμαώσ· (Homer, Odyssey, Book 19 45:12)
  • ἔργα δ’ ἔρεξ’ ὅσα φημὶ μελησέμεν Ἀργείοισι δηθά τε καὶ δολιχόν· (Homer, Iliad, Book 10 5:5)
  • "πρὸσ τὸ στάδιον τὸν δὲ δόλιχον τοῦ πολέμου φοβοῦμαι, μήτε χρήματα τῆσ πόλεωσ ἕτερα μήτε ναῦσ μήτε ὁπλίτασ ἐχούσησ. (Plutarch, chapter 23 3:1)
  • καὶ Φωκίων ἐπὶ τῆσ Λεωσθένουσ νίκησ καλὸν τὸ στάδιον εἶναι, δεδιέναι δὲ τοῦ πολέμου τὸν δόλιχον. (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 6 7:1)
  • οὕτω νικῆσαι καὶ δόλιχον δύνασαι. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 128 1:2)
  • μὴ ζητεῖτ’ ἐν σταδίῳ δόλιχον· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 3422)

Synonyms

  1. long

  2. protracted

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION