Sense

1. after a long time, late
2. for a long time, a long while
3. long-continued
4. (of ailments) chronic

Examples

• ὁ δὲ Ἄλεξισ, ὦ δέσποθ̓, ὑγίαιν̓, ὡσ χρόνιοσ ἐλήλυθασ· (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 14:5)
• χρόνιοσ γὰρ ἄπεστιν. (Euripides, Rhesus, choral, antistrophe 19)
• ὦ χρόνιοσ ἐλθὼν σῆσ δάμαρτοσ ἐσχάρασ λαβέ με λαβέ με πόσι, περίβαλε δὲ χέρασ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode 1:16)
• ἔμολεσ ἔμολεσ, ὤ, χρόνιοσ ἁμέρα, κατέλαμψασ, ἔδειξασ ἐμφανῆ πόλει πυρσόν, ὃσ παλαιᾷ φυγᾷ πατρίων ἀπὸ δωμάτων τάλασ ἀλαίνων ἔβα. (Euripides, episode, lyric1)
• παλίρρουσ δὲ τάνδ’ ὑπάγεται δίκα διαδρόμου λέχουσ μέλεον ἃ πόσιν χρόνιον ἱκόμενον εἰσ οἴκουσ Κυκλώπειά τ’ οὐράνια τείχε’ ὀξυθήκτου βέλουσ ἔκανεν αὐτόχειρ, πέλεκυν ἐν χεροῖν λαβοῦσ’· (Euripides, choral, antistrophe1)
• σὺ δὲ χαῖρε, Πολέμων, χρόνιοσ φανείσ. (Lucian, Dialogi meretricii, 4:3)

Similar forms

• χρόνιον (33)
• χρόνιος (30)
• χρονικοῖς (23)
• χρόνια (20)
• χρονίου (16)
• χρονίοισι (10)
• χρονίη (9)
• χρονίζειν (8)
• χρονίσῃς (6)
• χρονίῳ (6)
• χρονιεῖ (6)
• χρονίους (5)
• χρόνιοι (4)
• χρονίῃ (3)
• χρονίοις (3)
• χρονίῃσι (3)
• Χρονικῶν (3)
• χρονιώτερα (3)
• χρονίζον (3)
• Χρονίων (2)
• χρόνιόν (2)
• χρονίζει (2)
• χρονίας (2)
• χρονίης (2)
• χρόνιαι (2)
• χρονιωτέρη (2)
• χρονίζοντι (2)
• χρόνιοί (2)
• χρονίζῃ (2)
• χρονίαν (2)
• χρονίην (2)
• χρονικαῖς (2)
• χρονίζεται (1)
• χρονίαις (1)
• χρονίᾐ (1)
• χρονίσητε (1)
• χρονίζουσι (1)
• χρονίᾳ (1)
• χρονικὰ (1)
• χρονίσει (1)
• χρονιστέον (1)
• χρονιωτάτη (1)
• χρονίζομεν (1)
• Χρονικῶν> (1)
• χρόνιός (1)
• χρονισμόν (1)
• χρονίζεις (1)
• χρονιη (1)
• χρονικὴν (1)
• χρονιεῖς (1)
• χρονισθεὶς (1)
• χρονιωθῇ (1)
• χρονισμὸν (1)
• χρονία (1)
• χρονίσῃ (1)
• χρονίσω (1)
• χρόνι (1)
• χρονίῃς (1)
• χρονισμῷ (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary