Hellas Alive Dictionary - υστεροποινος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὑστερόποινος ὑστερόποινον

Structure: ὑστεροποιν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: poinh/

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ὑστερόποινος ὑστεροποίνου	ὑστεροποινότερος ὑστεροποινοτέρου	ὑστεροποινότατος ὑστεροποινοτάτου
Adverb	ὑστεροποίνως	ὑστεροποινότερον	ὑστεροποινότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Ζεῦ Ζεῦ, κάτωθεν ἀμπέμπων ὑστερόποινον ἄταν βροτῶν τλάμονι καὶ πανούργῳ χειρὶ ‐ τοκεῦσι δ’ ὅμωσ τελεῖται. (Aeschylus, Libation Bearers, choral, strophe 42)
ὕπατοσ δ’ ἀίων ἤ τισ Ἀπόλλων ἢ Πὰν ἢ Ζεὺσ οἰωνόθροον γόον ὀξυβόαν τῶνδε μετοίκων ὑστερόποινον πέμπει παραβᾶσιν Ἐρινύν. (Aeschylus, Agamemnon, episode, anapests 1:1)

avenging after
- ὀψίγονος (late-born, after-born)
- χρόνιος (after a long time, late)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com