Ancient Greek-English Dictionary Language

διακρίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διακρίνω διακρινῶ

Structure: δια (Prefix) + κρίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to separate one from another, to part, to be parted, to part and join different
  2. to be dissolved into elemental parts
  3. to distinguish, making, distinction, distinction was made
  4. to settle, decide, to get, decided, to come to a decision, to contend
  5. to doubt, hesitate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακρίνω διακρίνεις διακρίνει
Dual διακρίνετον διακρίνετον
Plural διακρίνομεν διακρίνετε διακρίνουσιν*
SubjunctiveSingular διακρίνω διακρίνῃς διακρίνῃ
Dual διακρίνητον διακρίνητον
Plural διακρίνωμεν διακρίνητε διακρίνωσιν*
OptativeSingular διακρίνοιμι διακρίνοις διακρίνοι
Dual διακρίνοιτον διακρινοίτην
Plural διακρίνοιμεν διακρίνοιτε διακρίνοιεν
ImperativeSingular διακρίνε διακρινέτω
Dual διακρίνετον διακρινέτων
Plural διακρίνετε διακρινόντων, διακρινέτωσαν
Infinitive διακρίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακρινων διακρινοντος διακρινουσα διακρινουσης διακρινον διακρινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακρίνομαι διακρίνει, διακρίνῃ διακρίνεται
Dual διακρίνεσθον διακρίνεσθον
Plural διακρινόμεθα διακρίνεσθε διακρίνονται
SubjunctiveSingular διακρίνωμαι διακρίνῃ διακρίνηται
Dual διακρίνησθον διακρίνησθον
Plural διακρινώμεθα διακρίνησθε διακρίνωνται
OptativeSingular διακρινοίμην διακρίνοιο διακρίνοιτο
Dual διακρίνοισθον διακρινοίσθην
Plural διακρινοίμεθα διακρίνοισθε διακρίνοιντο
ImperativeSingular διακρίνου διακρινέσθω
Dual διακρίνεσθον διακρινέσθων
Plural διακρίνεσθε διακρινέσθων, διακρινέσθωσαν
Infinitive διακρίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακρινομενος διακρινομενου διακρινομενη διακρινομενης διακρινομενον διακρινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Οἴμοι ἐγὼ μῆτερ, ὡσ τίνα με ἔτεκεσ̣ ἄνδρα δικαζόμενον καὶ διακρινόμενον πάσῃ τῇ γῇ. οὔτε ὠφέλησα, οὔτε ὠφέλησέ με οὐδείσ. ἡ ἰσχύσ μου ἐξέλιπεν ἐν τοῖσ καταρωμένοισ με. (Septuagint, Liber Ieremiae 15:10)
  • ὥστε τούτων γέ φασι μηδὲ τὸ αἷμα κίρνασθαι σφαττομένων, ἀλλὰ κἂν μίξῃσ, ἰδίᾳ πάλιν ἀπορρεῖν διακρινόμενον. (Plutarch, De invidia et odio, section 4 2:1)
  • μόνον γὰρ γίγνεται τὸ βέλτιστον τἀνθρώπου διακρινόμενον αὐτῆσ. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 28 6:1)
  • "εἴπερ οὖν δεῖ πρὸσ τὴν ἐκείνου διάνοιαν ἐπάγειν τὸ εἰκόσ, σκοπῶμεν ὅτι ταῖσ τῶν σωμάτων καὶ σχημάτων ἐκείνων διαφοραῖσ ἀνάγκη καὶ κινήσεων εὐθὺσ ἕπεσθαι διαφοράσ, ὥσπερ αὐτὸσ διδάσκει, τὸ διακρινόμενον ἢ συγκρινόμενον ἅμα τῆσ οὐσίασ τῇ ἑτεροιώσει καὶ τὸν τόπον μεταλλάττειν ἀποφαινόμενοσ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 373)
  • μόνην γὰρ εἰσ τὰ παρόντα δέομαι γιγνώσκεσθαι τὴν δι’ ὅλησ τῆσ οὐσίασ ἀλλοίωσιν, ἵνα μή τισ ὀστοῦ καὶ σαρκὸσ καὶ νεύρου καὶ τῶν ἄλλων ἑκάστου μορίων οἱονεὶ μισγάγκειάν τινα τῷ ἄρτῳ νομίσῃ περιέχεσθαι κἄπειτ’ ἐν τῷ σώματι διακρινόμενον ὡσ τὸ ὁμόφυλον ἕκαστον ἰέναι. (Galen, On the Natural Faculties., , section 227)

Synonyms

  1. to distinguish

  2. to doubt

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION