- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δαίμων?

Third declension Noun; Masc/Fem 자동번역 Transliteration: daimōn

Principal Part: δαίμων δαίμονος

Structure: δαιμων (Stem)

Etym.: Perh. from δαίω B, to divide or distribute destinies.

Sense

  1. god, goddess
  2. divine power, deity
  3. guardian spirit (Latin genius), and so one's fate, destiny, fortune

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔστι δὲ πρώτη τῶν δικαιοσυνῶν πρὸς τοὺς θεούς, εἶτα πρὸς δαίμονας, εἶτα πρὸς πατρίδα καὶ γονεῖς, εἶτα πρὸς τοὺς κατοιχομένους: (Aristotle, Virtues and Vices 22:2)
  • ἀσέβεια μὲν ἡ περὶ θεοὺς πλημμέλεια καὶ περὶ δαίμονας ἢ καὶ περὶ τοὺς κατοιχομένους, καὶ περὶ γονεῖς καὶ περὶ πατρίδα: (Aristotle, Virtues and Vices 36:2)
  • "ἐάσον ἀναπαύσασθαι τοὺς τοῦ μακαρίτου δαίμονας εἰ δὲ καὶ τὸ παράπαν κλάειν διέγνωκας, αὐτοῦ γε τούτου ἕνεκα χρὴ μὴ ἀπόσιτον εἶναι, ἵνα καὶ διαρκέσῃς πρὸς τοῦ πένθους τὸ μέγεθος. (Lucian, (no name) 22:3)
  • σχεδὸν γὰρ τὰ πλεῖστα τῶν ἐν τῇ σκηνῇ ἀναβαινόντων κακῶν εὑρ´οι τις ἂν ὑπὸ τῆς ἀγνοίας καθάπερ ὑπὸ τραγικοῦ τινος δαίμονος κεχορηγημένα. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 1:5)
  • τὸ τελευταῖον δὲ ἤδη ὑπέργηρως ὢν ἄκλητος εἰς ἣν τύχοι παριὼν οἰκίαν ἐδείπνει καὶ ἐκάθευδε, τῶν ἐνοικούντων θεοῦ τινα ἐπιφάνειαν ἡγουμένων τὸ πρᾶγμα καί τινα ἀγαθὸν δαίμονα εἰσεληλυθέναι αὐτοῖς εἰς τὴν οἰκίαν. (Lucian, (no name) 63:3)
  • αὐτὰρ ἐμοὶ δαίμων χαλεποὺς ἐπετέλλετ ἀέθλους. (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 6:8)
  • "ἀλλ ἐπεὶ δαίμων τοιάδε ἤθελεν, πρῶτα μέν σοι τίσις ἐξ ἡμέων ἔσσεται, αὐτέων συκοφαντέων ὁ θάνατος, μετὰ δὲ μεγάλη δωρεὴ ἀπίξεται χρυσός τε πολλὸς καὶ ἄργυρος ἄπλετος καὶ ἐσθῆτες Ἀσσύριαι καὶ ἵπποι βασιλήιοι. (Lucian, De Syria dea, (no name) 26:5)
  • ὡς δ ἐν] Μαλέᾳ ποτέ, [χεῖμα δαί]μων ἐπ ἔθ]νος ἐφάμερον α[ἶψ ἱήσι. (Bacchylides, , epinicians, ode 3 16:1)
  • ἐπεὶ δὲ δαίμων κάρτος Αἰτωλοῖς ὄρεξεν, θάπτομεν οὓς κατέπε- φνεν σῦς ἐριβρύχας ἐπαΐσσων βίᾳ, Ἀγκαῖον ἐμῶν τ Ἀγέλαον φ[έρτ]ατον κεδνῶν ἀδελφεῶν, οὓς τέ]κεν ἐν μεγάροις πατρὸ]ς Ἀλθαία περικλειτοῖσιν Οἰνέος: (Bacchylides, , epinicians, ode 5 9:2)
  • τυφλὰ δ ἐκ χειρῶν βέλη ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοι- τᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ: (Bacchylides, , epinicians, ode 5 10:6)

Synonyms

  1. god

  2. divine power

  3. guardian spirit

Related

명사

형용사

동사

부사

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION