Plutarch, Marcellus, chapter 20 6:

(플루타르코스, Marcellus, chapter 20 6:)

μηδενὸσ δὲ τολμῶντοσ ἅψασθαι μηδὲ ἀπαντῆσαι διὰ δεισιδαιμονίαν, ἀλλ’ ἐκτρεπομένων, ἐπὶ τὰσ πύλασ ἐξέδραμεν, οὔτε φωνῆσ τινοσ οὔτε κινήσεωσ πρεπούσησ δαιμονῶντι καὶ παραφρονοῦντι φεισάμενοσ. ἡ δὲ γυνὴ συνειδυῖα καὶ συντεχνάζουσα τῷ ἀνδρί, λαβοῦσα τὰ παιδία πρῶτον μὲν ἱκέτισ προσεκυλινδεῖτο τοῖσ μεγάροισ τῶν θεῶν, ἔπειτα πλανώμενον ἐκεῖνον προσποιουμένη ζητεῖν κωλύοντοσ οὐδενὸσ ἀσφαλῶσ ἀπῆλθεν ἐκ τῆσ πόλεωσ, καὶ διεσώθησαν μὲν οὕτωσ εἰσ Συρακούσασ πρὸσ Μάρκελλον ἐπεὶ δὲ πολλὰ τοὺσ Ἐγγυϊούσ ὑβρίσαντασ καὶ πλημμελήσαντασ ἐλθὼν Μάρκελλοσ ἔδησε πάντασ ὡσ τιμωρησόμενοσ, ὁ δὲ Νικίασ ἐδάκρυσε παρεστώσ, τέλοσ δὲ χειρῶν καὶ γονάτων ἁπτόμενοσ παρῃτεῖτο τοὺσ πολίτασ, ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν ἀρξάμενοσ, ἐπικλασθεὶσ ἀφῆκε πάντασ καὶ τὴν πόλιν οὐδὲν ἠδίκησε, τῷ δὲ Νικίᾳ χώραν τε πολλὴν καὶ δωρεὰσ πολλὰσ ἔδωκε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION