Plutarch, De superstitione, section 9 3:

Σαρδόνιον γέλωτα τοῖσ ποιουμένοισ καί που παραφθεγγόμενον ἀτρέμα πρὸσ τοὺσ συνήθεισ ὅτι τετύφωνται καὶ δαιμονῶσιν οἱ θεοῖσ ταῦτα δρᾶσθαι νομίζοντεσ, ἄλλο δ’ οὐδὲν ἔχοντα κακόν. ὁ δὲ δεισιδαίμων βούλεται μὲν οὐ δύναται δὲ χαίρειν οὐδ’ ἥδεσθαι, πόλισ δ’ ὁμοῦ μὲν θυμιαμάτων γέμει, ὁμοῦ δὲ παιάνων τε καὶ στεναγμάτων ἡ ψυχὴ τοῦ δεισιδαίμονοσ.