Ἐρινύς?
Third declension Noun; Feminine
고유
그리스
Transliteration: Erinys
Principal Part:
Ἐρινύς
Structure:
Ἐρινυ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Etym.: Ἐρίνυ_ς not Ἐριννύς
Sense
- the Erinys or Fury, Three, Tisiphone, Megaera, Alecto
- curses from one's mother, blood-guiltiness of, distraction, curses to men
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἦ ἄρα που Ἐρινύς ἐστιν· (Lucian, Cataplus, (no name) 22:14)
- Ὦ στυγνὸν οὔνομ᾿, ὦ θεοῖς στυγούμενον, Ποδάγρα, πολυστένακτε, Κωκυτοῦ τέκνον, ἣν Ταρτάρου κευθμῶσιν ἐν βαθυσκίοις Μέγαιῤ Ἐρινὺς γαστρὸς ἐξεγείνατο μαζοῖσί τ᾿ ἐξέθρεψε, καὶ πικρῷ βρέφει εἰς χεῖλος ἐστάλαξεν Ἀλληκτὼ γάλα, τίς τὴν δυσώνυμόν σε δαιμόνων ἄρα εἰς φῶς ἀνῆκεν· (Lucian, 1)
- ἐν πέμπτῃ γάρ φασιν Ἐρινύας ἀμφιπολεύειν Ὅρκον γεινόμενον, τὸν Ἔρις τέκε πῆμ ἐπιόρκοις. (Hesiod, Works and Days, Book WD 98:2)
- ὁ δὲ μάγος ἐν τοσούτῳ δᾷδα καιομένην ἔχων οὐκέτ ἠρεμαίᾳ τῇ φωνῇ, παμμέγεθες δέ, ὡς οἱό῀ς τε ἦν, ἀνακραγὼν δαίμονάς τε ὁμοῦ πάντας ἐπεβοᾶτο καὶ Ποινὰς καὶ Ἐρινύας καὶ νυχίαν Ἑκάτην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν, παραμιγνὺς ἅμα βαρβαρικά τινα καὶ ἄσημα ὀνόματα καὶ πολυσύλλαβα. (Lucian, Necyomantia, (no name) 9:7)
- ἐτύγχανε δὲ ὁ μὲν ἐπὶ θρόνου τινὸς ὑψηλοῦ καθήμενος, παρειστήκεσαν δὲ αὐτῷ Ποιναὶ καὶ Ἐρινύες καὶ Ἀλάστορες. (Lucian, Necyomantia, (no name) 11:1)
- περιπλομένων δ ἐνιαυτῶν γείνατ Ἐρινῦς τε κρατερὰς μεγάλους τε Γίγαντας, τεύχεσι λαμπομένους, δολίχ ἔγχεα χερσὶν ἔχοντας, Νύμφας θ ἃς Μελίας καλέους ἐπ ἀπείρονα γαῖαν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 22:5)
- ἀλλ ὅτε δὴ Δί ἔμελλε θεῶν πατέρ ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν τέξεσθαι, τότ ἔπειτα φίλους λιτάνευε τοκῆας τοὺς αὐτῆς, Γαῖάν τε καὶ Οὐρανὸν ἀστερόεντα, μῆτιν συμφράσσασθαι, ὅπως λελάθοιτο τεκοῦσα παῖδα φίλον, τίσαιτο δ ἐρινῦς πατρὸς ἑοῖο παίδων θ, οὓς κατέπινε μέγας Κρόνος ἀγκυλομήτης. (Hesiod, Theogony, Book Th. 44:6)
- ἔρημά ς ἁ πολύστονος Οἰδιπόδα δώματα λιποῦς ἦλθ Ἐρινύς. (Euripides, Suppliants, choral, epode6)
