Etym.: The origin of blas is uncertain: bla/c and bla/ptw have both been suggested.

Sense

1. evil-speaking, slanderous
2. speaking blasphemy, blasphemous, a blasphemer

Examples

• ἕτεροι δὲ ὁμοίωσ προσαναβάντεσ ἐν τῷ περισπασμῷ πρὸσ τοὺσ ἔνδον, ἐνεπίμπρων τοὺσ πύργουσ καὶ πυρὰσ ἀνάψαντεσ ζῶντασ τοὺσ βλασφήμουσ κατέκαιον. οἱ δὲ τὰσ πύλασ διέκοπτον, εἰσδεξάμενοι δὲ τὴν λοιπὴν τάξιν προκατελάβοντο τὴν πόλιν. (Septuagint, Liber Maccabees II 10:36)
• εὐθέωσ γοῦν εἰσ μὲν τὸν βασιλέα μετὰ πολλῶν ἐπαίνων ἠφίεσαν φωνάσ, κατ’ ἐμοῦ δὲ βλασφήμουσ. (Flavius Josephus, 190:1)
• οἱ δέ, δόξαν γὰρ εἶχον περὶ τὸν Ιὠνάθην εἰσ τὰ Ιἑροσόλυμα ἤδη διαπεπορεῦσθαι, βλασφήμουσ ἐποιήσαντο τὰσ ἀποκρίσεισ· (Flavius Josephus, 382:1)
• καὶ πολλὰ μὲν ἐξεφλαύριζε τὰσ ἐκεῖ πράξεισ καὶ λόγουσ ἐξέφερε βλασφήμουσ περὶ Καίσαροσ, αὐτὸν δὲ Πομπήϊον ἀπείρωσ ἔχειν ἔλεγε τῆσ αὑτοῦ δυνάμεωσ καὶ δόξησ, ἑτέροισ ὅπλοισ πρὸσ Καίσαρα φραγνύμενον, ὃν αὐτοῖσ κατεργάσεται τοῖσ ἐκείνου στρατεύμασιν, ὅταν πρῶτον ὀφθῇ· (Plutarch, Pompey, chapter 57 4:1)

Similar forms

• βλασφημίας (84)
• βλασφημεῖν (42)
• βλασφημίαν (30)
• βλασφημιῶν (23)
• βλάσφημον (20)
• βλάσφημα (11)
• βλασφημίαις (10)
• βλασφημία (10)
• βλασφημίᾳ (9)
• βλασφημίαι (9)
• βλασφημῶν (9)
• βλασφημήσας (6)
• βλάσφημος (5)
• βλασφημοῦσιν (4)
• βλασφήμους (4)
• βλασφημῆσαι (3)
• βλασφήμως (3)
• βλασφημοῦσι (3)
• βλασφημεῖς (2)
• βλασφημῶσιν (2)
• βλασφημῇ (2)
• βλασφήμοις (2)
• βλασφημεῖται (2)
• βλάσφημ (2)
• Βλασφημείτω (2)
• βλασφημήσῃ (2)
• βλασφημεῖ (2)
• βλασφημεῖτε (2)
• βλασφημῆται (2)
• βλασφημότατα (1)
• βλασφημήσω (1)
• βλασφημοῦμαι (1)
• βλασφημοῖεν (1)
• βλασφημείσθω (1)
• βλασφήμου (1)
• βλασφημῇς (1)
• βλασφημοῖ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool