Ancient Greek-English Dictionary Language

βλάσφημος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βλάσφημος

Structure: βλασφημ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: The origin of blas is uncertain: bla/c and bla/ptw have both been suggested.

Sense

  1. evil-speaking, slanderous
  2. speaking blasphemy, blasphemous, a blasphemer

Examples

  • ἀλλὰ μὴν ἄν γέ τι ἔξω τῆσ πρεσβείασ βλασφημῇ περὶ ἐμοῦ, κατὰ πόλλ’ οὐκ ἂν εἰκότωσ ἀκούοιτ’ αὐτοῦ. (Demosthenes, Speeches 11-20, 280:1)
  • οὐκ οἶσθα, ἔφη, ὅτι κακηγορίασ δίδωσιν ὁ νόμοσ γράψασθαι τοῦτον, ὃσ ἂν βλασφημῇ τινα οὐκ ἔχων ἀποδεῖξαι περὶ ὧν λέγει σαφὲσ οὐδέν; (Dio, Chrysostom, Orationes, 12:1)

Synonyms

  1. evil-speaking

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION