Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βλάσφημος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βλάσφημος

Structure: βλασφημ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: The origin of blas is uncertain: bla/c and bla/ptw have both been suggested.

Sense

  1. evil-speaking, slanderous
  2. speaking blasphemy, blasphemous, a blasphemer

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative βλάσφημος βλασφήμη βλάσφημον
Genitive βλασφήμου βλασφήμης βλασφήμου
Dative βλασφήμῳ βλασφήμῃ βλασφήμῳ
Accusative βλάσφημον βλασφήμην βλάσφημον
Vocative βλάσφημε βλασφήμη βλάσφημον
DualN/A/V βλασφήμω βλασφήμᾱ βλασφήμω
G/D βλασφήμοιν βλασφήμαιν βλασφήμοιν
PluralNominative βλάσφημοι βλάσφημαι βλάσφημα
Genitive βλασφήμων βλασφημῶν βλασφήμων
Dative βλασφήμοις βλασφήμαις βλασφήμοις
Accusative βλασφήμους βλασφήμᾱς βλάσφημα
Vocative βλάσφημοι βλάσφημαι βλάσφημα
Positive Comparative Superlative
Adjective βλάσφημος βλασφήμου βλασφημότερος βλασφημοτέρου βλασφημότατος βλασφημοτάτου
Adverb βλασφήμως βλασφημότερον βλασφημότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὰ βλάσφημα δὲ καὶ πικρὰ τοῖσ βασκάνοισ καὶ κακοήθεσιν. (Plutarch, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 4 5:1)
  • ταχὺ δὲ ἀφίκετο καὶ παρὰ Μουκιανοῦ γράμματα καὶ παρὰ Οὐεσπεσιανοῦ φίλια, τοῦ μὲν ἐν Συρίᾳ, τοῦ δὲ ἐν Ιοὐδαίᾳμεγάλασ δυνάμεισ ἐχόντων, ὑφ’ ὧν ἐπαιρόμενοσ ἔγραψεν Οὐϊτελλίῳ παραινῶν στρατιωτικὰ φρονεῖν, ὡσ χρήματα πολλὰ δώσοντοσ αὐτοῦ καὶ πόλιν, ἐν ᾗ βιώσεται ῥᾷστον καὶ ἥδιστον βίον μεθ’ ἡσυχίασ, ἀντέγραψε δὲ κἀκεῖνοσ αὐτῷ κατειρωνευόμενοσ ἡσυχῆ πρῶτον ἐκ δὲ τούτου διερεθιζόμενοι πολλὰ βλάσφημα καὶ ἀσελγῆ χλευάζοντεσ ἀλλήλοισ ἔγραφον, οὐ ψευδῶσ μέν, ἀνοήτωσ δὲ καὶ γελοίωσ θατέρου τὸν ἕτερον ἃ προσῆν ἀμφοτέροισ ὀνείδη λοιδοροῦντοσ. (Plutarch, Otho, chapter 4 2:1)
  • ὀρθῶσ γε ποιῶν καὶ δικαίωσ, εἰ μὴ πολλὰ καὶ βλάσφημα προσῆν τοῖσ ἐπαίνοισ. (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 292)
  • τοῦ δὲ Λυκούργου πολλὰ βλάσφημα πρὸσ αὐτὸν εἰπόντοσ ἐν ἐκκλησίᾳ, καὶ πρὸσ ἅπασιν ὅτι, δέκα τῶν πολιτῶν ἐξαιτοῦντοσ Ἀλεξάνδρου, συνεβούλευεν ἐκδοῦναι, εἶπε· (Plutarch, chapter 9 6:1)
  • "καὶ βιβλία μὲν μὴ λέγωμεν μηδὲ ψηφίσματα βλάσφημα πόλεων, ὅσα γέγραπται πρὸσ αὐτούσ· (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 198)

Synonyms

  1. evil-speaking

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION