Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποτρέχω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποτρέχω

Structure: ἀπο (Prefix) + τρέχ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to run off or away
  2. to run hard

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποτρέχω ἀποτρέχεις ἀποτρέχει
Dual ἀποτρέχετον ἀποτρέχετον
Plural ἀποτρέχομεν ἀποτρέχετε ἀποτρέχουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποτρέχω ἀποτρέχῃς ἀποτρέχῃ
Dual ἀποτρέχητον ἀποτρέχητον
Plural ἀποτρέχωμεν ἀποτρέχητε ἀποτρέχωσιν*
OptativeSingular ἀποτρέχοιμι ἀποτρέχοις ἀποτρέχοι
Dual ἀποτρέχοιτον ἀποτρεχοίτην
Plural ἀποτρέχοιμεν ἀποτρέχοιτε ἀποτρέχοιεν
ImperativeSingular ἀποτρέχε ἀποτρεχέτω
Dual ἀποτρέχετον ἀποτρεχέτων
Plural ἀποτρέχετε ἀποτρεχόντων, ἀποτρεχέτωσαν
Infinitive ἀποτρέχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποτρεχων ἀποτρεχοντος ἀποτρεχουσα ἀποτρεχουσης ἀποτρεχον ἀποτρεχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποτρέχομαι ἀποτρέχει, ἀποτρέχῃ ἀποτρέχεται
Dual ἀποτρέχεσθον ἀποτρέχεσθον
Plural ἀποτρεχόμεθα ἀποτρέχεσθε ἀποτρέχονται
SubjunctiveSingular ἀποτρέχωμαι ἀποτρέχῃ ἀποτρέχηται
Dual ἀποτρέχησθον ἀποτρέχησθον
Plural ἀποτρεχώμεθα ἀποτρέχησθε ἀποτρέχωνται
OptativeSingular ἀποτρεχοίμην ἀποτρέχοιο ἀποτρέχοιτο
Dual ἀποτρέχοισθον ἀποτρεχοίσθην
Plural ἀποτρεχοίμεθα ἀποτρέχοισθε ἀποτρέχοιντο
ImperativeSingular ἀποτρέχου ἀποτρεχέσθω
Dual ἀποτρέχεσθον ἀποτρεχέσθων
Plural ἀποτρέχεσθε ἀποτρεχέσθων, ἀποτρεχέσθωσαν
Infinitive ἀποτρέχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποτρεχομενος ἀποτρεχομενου ἀποτρεχομενη ἀποτρεχομενης ἀποτρεχομενον ἀποτρεχομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐὰν δὲ ἀποκριθεὶσ εἴπῃ ὁ παῖσ, ἠγάπησα τὸν κύριόν μου καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία, οὐκ ἀποτρέχω ἐλεύθεροσ. (Septuagint, Liber Exodus 21:5)
  • καὶ νῦν ἰδοὺ ἀποτρέχω εἰσ τὸν τόπον μου. δεῦρο συμβουλεύσω σοι, τί ποιήσει ὁ λαὸσ οὗτοσ τὸν λαόν σου ἐπ’ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν. (Septuagint, Liber Numeri 24:14)
  • ἐγὼ δὲ ἀποτρέχω τὴν ὁδόν, καθὰ καὶ πάντεσ οἱ ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ γνώσεσθε τῇ καρδίᾳ ὑμῶν καὶ τῇ ψυχῇ ὑμῶν, διότι οὐκ ἔπεσεν εἷσ λόγοσ ἀπὸ πάντων τῶν λόγων, ὧν εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν πρὸσ πάντα τὰ ἀνήκοντα ἡμῖν, οὐ διεφώνησεν ἐξ αὐτῶν. (Septuagint, Liber Iosue 23:14)
  • ἐγὼ δ̓ ἀποτρέχω παρὰ τὴν μητέρα, ἑώσ ἔτι ἡμέρα ἐστίν. (Lucian, Dialogi meretricii, 4:18)
  • καὶ νῦν ἀποτρέχω φράσουσα ταῦτα τῷ δεσπότῃ· (Lucian, Dialogi meretricii, 2:10)

Synonyms

  1. to run off or away

  2. to run hard

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION