Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποτρέχω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποτρέχω

Structure: ἀπο (Prefix) + τρέχ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to run off or away
  2. to run hard

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποτρέχω ἀποτρέχεις ἀποτρέχει
Dual ἀποτρέχετον ἀποτρέχετον
Plural ἀποτρέχομεν ἀποτρέχετε ἀποτρέχουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποτρέχω ἀποτρέχῃς ἀποτρέχῃ
Dual ἀποτρέχητον ἀποτρέχητον
Plural ἀποτρέχωμεν ἀποτρέχητε ἀποτρέχωσιν*
OptativeSingular ἀποτρέχοιμι ἀποτρέχοις ἀποτρέχοι
Dual ἀποτρέχοιτον ἀποτρεχοίτην
Plural ἀποτρέχοιμεν ἀποτρέχοιτε ἀποτρέχοιεν
ImperativeSingular ἀποτρέχε ἀποτρεχέτω
Dual ἀποτρέχετον ἀποτρεχέτων
Plural ἀποτρέχετε ἀποτρεχόντων, ἀποτρεχέτωσαν
Infinitive ἀποτρέχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποτρεχων ἀποτρεχοντος ἀποτρεχουσα ἀποτρεχουσης ἀποτρεχον ἀποτρεχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποτρέχομαι ἀποτρέχει, ἀποτρέχῃ ἀποτρέχεται
Dual ἀποτρέχεσθον ἀποτρέχεσθον
Plural ἀποτρεχόμεθα ἀποτρέχεσθε ἀποτρέχονται
SubjunctiveSingular ἀποτρέχωμαι ἀποτρέχῃ ἀποτρέχηται
Dual ἀποτρέχησθον ἀποτρέχησθον
Plural ἀποτρεχώμεθα ἀποτρέχησθε ἀποτρέχωνται
OptativeSingular ἀποτρεχοίμην ἀποτρέχοιο ἀποτρέχοιτο
Dual ἀποτρέχοισθον ἀποτρεχοίσθην
Plural ἀποτρεχοίμεθα ἀποτρέχοισθε ἀποτρέχοιντο
ImperativeSingular ἀποτρέχου ἀποτρεχέσθω
Dual ἀποτρέχεσθον ἀποτρεχέσθων
Plural ἀποτρέχεσθε ἀποτρεχέσθων, ἀποτρεχέσθωσαν
Infinitive ἀποτρέχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποτρεχομενος ἀποτρεχομενου ἀποτρεχομενη ἀποτρεχομενης ἀποτρεχομενον ἀποτρεχομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐὰν δέ τισ ἀποδῶται τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα οἰκέτιν, οὐκ ἀπελεύσεται, ὥσπερ ἀποτρέχουσιν αἱ δοῦλαι. (Septuagint, Liber Exodus 21:7)
  • καὶ τὸν Σεδεκίαν βασιλέα τῆσ Ἰουδαίασ καὶ τοὺσ ἄρχοντασ αὐτῶν δώσω εἰσ χεῖρασ ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ δύναμισ βασιλέωσ Βαβυλῶνοσ τοῖσ ἀποτρέχουσιν ἀπ’ αὐτῶν. (Septuagint, Liber Ieremiae 41:21)
  • ταχὺ δὲ τούτων ἐμπλησθέντεσ ἀποτρέχουσιν. (Plutarch, De curiositate, section 7 3:3)
  • ταχὺ δὲ τούτων ἐμπλησθέντεσ ἀποτρέχουσιν. (Plutarch, De curiositate, section 7 7:3)
  • τοὺσ ἰατρούσ οὔτε γὰρ ἐκεῖνοι τέμνοντεσ ἐν τῷ πονεῖν καὶ ἀλγεῖν καταλείπουσι τὸ πεπονθόσ, ἀλλ’ ἐνέβρεξαν προσηνῶσ καὶ κατῃόνησαν, οὔθ’ οἱ νουθετοῦντεσ ἀστείωσ τὸ πικρὸν καὶ δηκτικὸν προσβαλόντεσ ἀποτρέχουσιν, ἀλλ’ ὁμιλίαισ ἑτέραισ καὶ 12· (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 37 1:1)

Synonyms

  1. to run off or away

  2. to run hard

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION