Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκλίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποκλίνω

Structure: ἀπο (Prefix) + κλίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to turn off or aside, to turn back, to decline, get towards evening
  2. to be upset
  3. to turn aside or off the road, as one turns
  4. to fall away, decline, degenerate, to have a leaning, be favourably disposed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκλίνω ἀποκλίνεις ἀποκλίνει
Dual ἀποκλίνετον ἀποκλίνετον
Plural ἀποκλίνομεν ἀποκλίνετε ἀποκλίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκλίνω ἀποκλίνῃς ἀποκλίνῃ
Dual ἀποκλίνητον ἀποκλίνητον
Plural ἀποκλίνωμεν ἀποκλίνητε ἀποκλίνωσιν*
OptativeSingular ἀποκλίνοιμι ἀποκλίνοις ἀποκλίνοι
Dual ἀποκλίνοιτον ἀποκλινοίτην
Plural ἀποκλίνοιμεν ἀποκλίνοιτε ἀποκλίνοιεν
ImperativeSingular ἀποκλίνε ἀποκλινέτω
Dual ἀποκλίνετον ἀποκλινέτων
Plural ἀποκλίνετε ἀποκλινόντων, ἀποκλινέτωσαν
Infinitive ἀποκλίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκλινων ἀποκλινοντος ἀποκλινουσα ἀποκλινουσης ἀποκλινον ἀποκλινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκλίνομαι ἀποκλίνει, ἀποκλίνῃ ἀποκλίνεται
Dual ἀποκλίνεσθον ἀποκλίνεσθον
Plural ἀποκλινόμεθα ἀποκλίνεσθε ἀποκλίνονται
SubjunctiveSingular ἀποκλίνωμαι ἀποκλίνῃ ἀποκλίνηται
Dual ἀποκλίνησθον ἀποκλίνησθον
Plural ἀποκλινώμεθα ἀποκλίνησθε ἀποκλίνωνται
OptativeSingular ἀποκλινοίμην ἀποκλίνοιο ἀποκλίνοιτο
Dual ἀποκλίνοισθον ἀποκλινοίσθην
Plural ἀποκλινοίμεθα ἀποκλίνοισθε ἀποκλίνοιντο
ImperativeSingular ἀποκλίνου ἀποκλινέσθω
Dual ἀποκλίνεσθον ἀποκλινέσθων
Plural ἀποκλίνεσθε ἀποκλινέσθων, ἀποκλινέσθωσαν
Infinitive ἀποκλίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκλινομενος ἀποκλινομενου ἀποκλινομενη ἀποκλινομενης ἀποκλινομενον ἀποκλινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εὐχερῶσ γὰρ ἀναλίσκοντεσ καὶ εἰσ τὰσ ἀκολασίασ δαπανηροί εἰσι, καὶ διὰ τὸ μὴ πρὸσ τὸ καλὸν ζῆν πρὸσ τὰσ ἡδονὰσ ἀποκλίνουσιν. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 31:3)
  • νῦν δ’ οὐ ποιοῦμεν, ἀλλ’ ἐπειδὴ δύο ταῦτα ἐν τῇ γενέσει ἡμῶν ἐγκαταμέμικται, τὸ σῶμα μὲν κοινὸν πρὸσ τὰ ζῷα, ὁ λόγοσ δὲ καὶ ἡ γνώμη κοινὸν πρὸσ τοὺσ θεούσ, ἄλλοι μὲν ἐπὶ ταύτην ἀποκλίνουσιν τὴν συγγένειαν τὴν ἀτυχῆ καὶ νεκράν, ὀλίγοι δέ τινεσ ἐπὶ τὴν θείαν καὶ μακαρίαν. (Epictetus, Works, book 1, 3:1)

Synonyms

  1. to turn off or aside

  2. to be upset

  3. to turn aside or off the road

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION