Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκλίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποκλίνω

Structure: ἀπο (Prefix) + κλίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to turn off or aside, to turn back, to decline, get towards evening
  2. to be upset
  3. to turn aside or off the road, as one turns
  4. to fall away, decline, degenerate, to have a leaning, be favourably disposed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκλίνω ἀποκλίνεις ἀποκλίνει
Dual ἀποκλίνετον ἀποκλίνετον
Plural ἀποκλίνομεν ἀποκλίνετε ἀποκλίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκλίνω ἀποκλίνῃς ἀποκλίνῃ
Dual ἀποκλίνητον ἀποκλίνητον
Plural ἀποκλίνωμεν ἀποκλίνητε ἀποκλίνωσιν*
OptativeSingular ἀποκλίνοιμι ἀποκλίνοις ἀποκλίνοι
Dual ἀποκλίνοιτον ἀποκλινοίτην
Plural ἀποκλίνοιμεν ἀποκλίνοιτε ἀποκλίνοιεν
ImperativeSingular ἀποκλίνε ἀποκλινέτω
Dual ἀποκλίνετον ἀποκλινέτων
Plural ἀποκλίνετε ἀποκλινόντων, ἀποκλινέτωσαν
Infinitive ἀποκλίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκλινων ἀποκλινοντος ἀποκλινουσα ἀποκλινουσης ἀποκλινον ἀποκλινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκλίνομαι ἀποκλίνει, ἀποκλίνῃ ἀποκλίνεται
Dual ἀποκλίνεσθον ἀποκλίνεσθον
Plural ἀποκλινόμεθα ἀποκλίνεσθε ἀποκλίνονται
SubjunctiveSingular ἀποκλίνωμαι ἀποκλίνῃ ἀποκλίνηται
Dual ἀποκλίνησθον ἀποκλίνησθον
Plural ἀποκλινώμεθα ἀποκλίνησθε ἀποκλίνωνται
OptativeSingular ἀποκλινοίμην ἀποκλίνοιο ἀποκλίνοιτο
Dual ἀποκλίνοισθον ἀποκλινοίσθην
Plural ἀποκλινοίμεθα ἀποκλίνοισθε ἀποκλίνοιντο
ImperativeSingular ἀποκλίνου ἀποκλινέσθω
Dual ἀποκλίνεσθον ἀποκλινέσθων
Plural ἀποκλίνεσθε ἀποκλινέσθων, ἀποκλινέσθωσαν
Infinitive ἀποκλίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκλινομενος ἀποκλινομενου ἀποκλινομενη ἀποκλινομενης ἀποκλινομενον ἀποκλινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦτον δὴ τὸν νόμον ἀστυνόμοι διαπονούμενοι σῳζόντων, καὶ τὸν μὲν ἐπιχώριον, ἐὰν εἴσ τινα τέχνην ἀποκλίνῃ μᾶλλον ἢ τὴν τῆσ ἀρετῆσ ἐπιμέλειαν, κολαζόντων ὀνείδεσί τε καὶ ἀτιμίαισ, μέχριπερ ἂν κατευθύνωσιν εἰσ τὸν αὑτοῦ δρόμον, ξένων δὲ ἄν τισ ἐπιτηδεύῃ δύο τέχνασ, δεσμοῖσί τε καὶ χρημάτων ζημίαισ καὶ ἐκβολαῖσ ἐκ τῆσ πόλεωσ κολάζοντεσ, ἀναγκαζόντων ἕνα μόνον ἀλλὰ μὴ πολλοὺσ εἶναι. (Plato, Laws, book 8 123:1)
  • ἐπὰν οὖν προσιὸν τὸ θηρίον ἀποκλίνῃ πρὸσ αὐτό, πεσόντοσ τοῦ δένδρου πίπτει καὶ αὐτό, ἀναστῆναι δὲ μὴ δυναμένου διὰ τὸ τὰ σκέλη διηνεκὲσ ὀστοῦν ἔχειν καὶ ἀκαμπέσ, καταπηδήσαντεσ ἀπὸ τῶν δένδρων ἀνατέμνουσιν αὐτό· (Strabo, Geography, book 16, chapter 4 20:10)

Synonyms

  1. to turn off or aside

  2. to be upset

  3. to turn aside or off the road

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION