ἀοιδός?
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration: aoidos
Principal Part:
ἀοιδός
ἀοιδός
ἀοιδοῦ
Structure:
ἀοιδ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Πυθαγόρην πολέμων τε διάκτορον ἐσθλὸν ἀοιδόν. (Lucian, Alexander, (no name) 33:3)
- θεός, ὦ Τροία, θεός, αὐτὸς Ἄρης ὁ Στρυμόνιος πῶλος ἀοιδοῦ Μούσης ἥκων καταπνεῖ σε. (Euripides, Rhesus, episode, anapests4)
- ^ οὐ γὰρ ἔγωγὲ τί φημι τέλος χαριέστερον εἶναι, ἢ ὅτ ἂν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κάτα δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνες δ ἀνὰ δώματ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ ἥμενοι ἑξείης,^ παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ ἐκ κρητῆρος ἀφύσσων οἰνοχόος φορέῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσι. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 10:2)
- καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ. (Hesiod, Works and Days, Book WD 4:11)
- εἰ γάρ τις καὶ πένθος ἔχων νεοκηδέι θυμῷ ἄζηται κραδίην ἀκαχήμενος, αὐτὰρ ἀοιδὸς Μουσάων θεράπων κλέεα προτέρων ἀνθρώπων ὑμνήσῃ μάκαράς τε θεούς, οἳ Ὄλυμπον ἔχουσιν, αἶψ ὅ γε δυσφροσυνέων ἐπιλήθεται οὐδέ τι κηδέων μέμνηται: (Hesiod, Theogony, Book Th. 10:13)
- - σιγᾶν ἄμεινον τᾀσχρά, μηδὲ μοῦσά μοι γένοιτ ἀοιδὸς ἥτις ὑμνήσει κακά. (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 1:25)
- Πυθέα υἱὸς ὅδ ἐστὶ Κλέων Θηβαῖος ἀοιδός, ὃς πλείστους θνητῶν ἀμφέθετο στεφάνους κρατὸς ἐπὶ σφετέρου, καὶ οἱ κλέος οὐρανόμηκες. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 34 1:4)
- ὣς οἱ μὲν δαίνυντο καθ ὑψερεφὲς μέγα δῶμα γείτονες ἠδὲ ἔται Μενελάου κυδαλίμοιο τερπόμενοι μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδὸς φορμίζων δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ αὐτοὺς μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους, μετενεγκόντες ἐκ τῆς Ὁπλοποιίας σὺν αὐτῷ γε τῷ περὶ τὴν λέξιν ἁμαρτήματι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 9 2:1)
