Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σὲ δ’ ἀοιδὸσ ἔχων φόρμιγγα λίγειαν ἡδυεπὴσ πρῶτόν τε καὶ ὕστατον αἰὲν ἀείδει.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα 2:2)
μόνοσ δὲ καὶ τὸν Ἡσίοδον ἤλεγξεν ἔργῳ ψευδόμενον ποιήσαντα ὅτι καὶ ἀοιδὸσ ἀοιδῷ φθονέει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 4:5)
Πυθέα υἱὸσ ὅδ’ ἐστὶ Κλέων Θηβαῖοσ ἀοιδόσ, ὃσ πλείστουσ θνητῶν ἀμφέθετο στεφάνουσ κρατὸσ ἐπὶ σφετέρου, καὶ οἱ κλέοσ οὐρανόμηκεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 34 1:4)
αὐτὸσ δ’ οὗτοσ ἀοιδόσ, ὃν ἐκ Διὸσ αἶσα φυλάσσει ἥδιστον πάντων δαίμονα μουσοπόλων, λεπτυνθεὶσ Ἰθάκην ἐνετείνατο θεῖοσ Ὅμηροσ ᾠδῇσιν πινυτῆσ εἵνεκα Πηνελόπησ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 3:2)
Λέσβιοσ Ἀλκαῖοσ δέ, πόσουσ ἀνεδέξατο κώμουσ, Σαπφοῦσ φορμίζων ἱμερόεντα πόθον, γινώσκεισ, ὁ ο ἀοιδὸσ ἀηδόνοσ ἠράσαθ’ ὕμνων Τήιον ἀλγύνων ἄνδρα πολυφραδίῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 6:1)
ὣσ οἱ μὲν δαίνυντο καθ’ ὑψερεφὲσ μέγα δῶμα γείτονεσ ἠδὲ ἔται Μενελάου κυδαλίμοιο τερπόμενοι μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖοσ ἀοιδὸσ φορμίζων δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ’ αὐτοὺσ μολπῆσ ἐξάρχοντεσ ἐδίνευον κατὰ μέσσουσ, μετενεγκόντεσ ἐκ τῆσ Ὁπλοποιίασ σὺν αὐτῷ γε τῷ περὶ τὴν λέξιν ἁμαρτήματι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 9 2:1)
μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖοσ ἀοιδὸσ φορμίζων δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ’ αὐτοὺσ μολπῆσ ἐξάρχοντεσ ἐδίνευον κατὰ μέσσουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 10 2:1)
‐ σιγᾶν ἄμεινον τᾀσχρά, μηδὲ μοῦσά μοι γένοιτ’ ἀοιδὸσ ἥτισ ὑμνήσει κακά.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, iambic 1:25)
εἰ γάρ τισ καὶ πένθοσ ἔχων νεοκηδέι θυμῷ ἄζηται κραδίην ἀκαχήμενοσ, αὐτὰρ ἀοιδὸσ Μουσάων θεράπων κλέεα προτέρων ἀνθρώπων ὑμνήσῃ μάκαράσ τε θεούσ, οἳ Ὄλυμπον ἔχουσιν, αἶψ’ ὅ γε δυσφροσυνέων ἐπιλήθεται οὐδέ τι κηδέων μέμνηται·
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 10:13)
καὶ κεραμεὺσ κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸσ πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸσ ἀοιδῷ.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 4:11)
τοῖσι δ’ ἀοιδὸσ ἀείδε περικλυτόσ, οἱ δὲ σιωπῇ ἡάτ’ ἀκούοντεσ·
(호메로스, 오디세이아, Book 1 29:1)
πὰρ δ’ ἄρ’ ἐήν καὶ ἀοιδὸσ ἀνήρ, ᾧ πόλλ’ ἐπέτελλεν Ἀτρεί̈δησ Τροίηνδε κιὼν ἔρυσασθαι ἄκοιτιν.
(호메로스, 오디세이아, Book 3 25:10)
μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖοσ ἀοιδὸσ φορμίζων, δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ’ αὐτούσ, μολπῆσ ἐξάρχοντοσ, ἐδίνευον κατὰ μέσσουσ.
(호메로스, 오디세이아, Book 4 1:9)
ταῦτ’ ἄρ’ ἀοιδὸσ ἀείδε περικλυτόσ·
(호메로스, 오디세이아, Book 8 9:1)
ἦ τοι ὅτε λήξειεν ἀείδων θεῖοσ ἀοιδόσ, δάκρυ ὀμορξάμενοσ κεφαλῆσ ἄπο φᾶροσ ἕλεσκε καὶ δέπασ ἀμφικύπελλον ἑλὼν σπείσασκε θεοῖσιν·
(호메로스, 오디세이아, Book 8 9:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION