Ancient Greek-English Dictionary Language

ψεύστης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ψεύστης ψεύστου

Structure: ψευστ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: yeu/dw

Sense

  1. a liar, cheat
  2. lying, false

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ ἐκστάσει μου. πᾶσ ἄνθρωποσ ψεύστησ. (Septuagint, Liber Psalmorum 115:2)
  • καρπὸσ ἀνδρὶ ἐλεημοσύνη, κρείσσων δὲ πτωχὸσ δίκαιοσ ἢ πλούσιοσ ψεύστησ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 19:20)
  • μακράν ἐστιν ὑπερηφανίασ, καὶ ἄνδρεσ ψεῦσται οὐ μὴ μνησθήσονται αὐτῆσ. (Septuagint, Liber Sirach 15:8)
  • τρία δὲ εἴδη ἐμίσησεν ἡ ψυχή μου καὶ προσώχθισα σφόδρα τῇ ζωῇ αὐτῶν. πτωχὸν ὑπερήφανον, καὶ πλούσιον ψεύστην, γέροντα μοιχὸν ἐλαττούμενον συνέσει. ‐ (Septuagint, Liber Sirach 25:2)
  • ἀλλ’ ὃ μὲν ἔψευσται, λόγοσ ἡμῖν οὐδείσ ἃ δὲ τ ψεῦσται μόνον ἐξετάζομεν. (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 39 1:1)
  • ὁ δ’ ἀγαθὸσ οὔθ’ ἅμα λοιδορεῖται ἑαυτῷ, ὥσπερ ὁ ἀκρατήσ, οὔτε ὁ ὕστεροσ τῷ πρότερον, ὥσπερ ὁ μεταμελητικόσ, οὔτε ὁ ἔμπροσθεν τῷ ὕστερον, ὥσπερ ὁ ψεύστησ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 138:2)
  • ὥσπερ καὶ ψεύστησ ὃ μὲν τῷ ψεύδει αὐτῷ χαίρων, ὃ δὲ δόξησ ὀρεγόμενοσ ἢ κέρδουσ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 137:2)
  • χὠ μὲν δὴ τάδε φησὶν ἐγὼ δ’, ἢν μυῖα παραπτῇ, ταρβῶ μὴ ψεύστησ Ζεὺσ ἐπ’ ἐμοὶ γέγονεν. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 70 1:1)

Synonyms

  1. lying

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION