Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀφίστημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀφίστημι

Structure: ἀπ (Prefix) + ί̔στᾱ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to put away, remove, to hinder from, to frustrate, to depose, removed, from your own
  2. to make to revolt, move to revolt
  3. to weigh out, to weigh out, in full, to have, weighed out to one
  4. to stand away or aloof from, keep far from, to lose, to withdraw from
  5. to revolt from, to revolt
  6. to give up, to, to make way, give way, to shrink from
  7. to stand aloof

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφῖστημι ἀφῖστης ἀφῖστησιν*
Dual ἀφίστατον ἀφίστατον
Plural ἀφίσταμεν ἀφίστατε ἀφιστάᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀφίστω ἀφίστῃς ἀφίστῃ
Dual ἀφίστητον ἀφίστητον
Plural ἀφίστωμεν ἀφίστητε ἀφίστωσιν*
OptativeSingular ἀφισταῖην ἀφισταῖης ἀφισταῖη
Dual ἀφισταῖητον ἀφισταίητην
Plural ἀφισταῖημεν ἀφισταῖητε ἀφισταῖησαν
ImperativeSingular ἀφῖστᾱ ἀφιστάτω
Dual ἀφίστατον ἀφιστάτων
Plural ἀφίστατε ἀφιστάντων
Infinitive ἀφιστάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφιστᾱς ἀφισταντος ἀφιστᾱσα ἀφιστᾱσης ἀφισταν ἀφισταντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφίσταμαι ἀφίστασαι ἀφίσταται
Dual ἀφίστασθον ἀφίστασθον
Plural ἀφιστάμεθα ἀφίστασθε ἀφίστανται
SubjunctiveSingular ἀφίστωμαι ἀφίστῃ ἀφίστηται
Dual ἀφίστησθον ἀφίστησθον
Plural ἀφιστώμεθα ἀφίστησθε ἀφίστωνται
OptativeSingular ἀφισταῖμην ἀφίσταιο ἀφίσταιτο
Dual ἀφίσταισθον ἀφισταῖσθην
Plural ἀφισταῖμεθα ἀφίσταισθε ἀφίσταιντο
ImperativeSingular ἀφίστασο ἀφιστάσθω
Dual ἀφίστασθον ἀφιστάσθων
Plural ἀφίστασθε ἀφιστάσθων
Infinitive ἀφίστασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφισταμενος ἀφισταμενου ἀφισταμενη ἀφισταμενης ἀφισταμενον ἀφισταμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποστήσω ἀποστήσεις ἀποστήσει
Dual ἀποστήσετον ἀποστήσετον
Plural ἀποστήσομεν ἀποστήσετε ἀποστήσουσιν*
OptativeSingular ἀποστησίημι ἀποστησίης ἀποστησίη
Dual ἀποστησίητον ἀποστησιήτην
Plural ἀποστησίημεν ἀποστησίητε ἀποστησίησαν
Infinitive ἀποστήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποστησων ἀποστησοντος ἀποστησουσα ἀποστησουσης ἀποστησον ἀποστησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποστήσομαι ἀποστήσει, ἀποστήσῃ ἀποστήσεται
Dual ἀποστήσεσθον ἀποστήσεσθον
Plural ἀποστησόμεθα ἀποστήσεσθε ἀποστήσονται
OptativeSingular ἀποστησοίμην ἀποστήσοιο ἀποστήσοιτο
Dual ἀποστήσοισθον ἀποστησοίσθην
Plural ἀποστησοίμεθα ἀποστήσοισθε ἀποστήσοιντο
Infinitive ἀποστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποστησομενος ἀποστησομενου ἀποστησομενη ἀποστησομενης ἀποστησομενον ἀποστησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν τούτῳ δὲ Ἀριστοτέλησ ὁ Ἀργεῖοσ φίλοσ ὢν Ἀράτου διαπέμπεται κρύφα πρὸσ αὐτόν, ὡσ ἀποστήσων τὴν πόλιν, εἰ στρατιώτασ ἐκεῖνοσ ἔχων ἔλθοι. (Plutarch, Aratus, chapter 44 1:2)
  • ἦν δὲ τὸ προσηγγελμένον οὐκ ἀληθέσ, ἀλλ’ ὁ Μᾶρκοσ ὡσ ἀποστήσων τὸν Ὡράτιον ἐψεύσατο. (Plutarch, Publicola, chapter 14 5:2)
  • ὁ δὲ ὀργῇ μὲν ἐπῆλθεν αὐτοῖσ καὶ πολιορκίαν περὶ τὸ ἄστυ συνεστήσατο καρτεράν, Κράτητοσ δὲ τοῦ φιλοσόφου πεμφθέντοσ ὑπὸ τοῦ δήμου πρὸσ αὐτόν, ἀνδρὸσ ἐνδόξου καὶ δυνατοῦ, τὰ μὲν οἷσ ὑπὲρ τῶν Ἀθηναίων ἐδεῖτο πεισθείσ, τὰ δὲ ἐξ ὧν ἐδίδασκε περὶ τῶν ἐκείνῳ συμφερόντων νοήσασ ἔλυσε τὴν πολιορκίαν, καὶ συναγαγὼν ὅσαι νῆεσ ἦσαν αὐτῷ, καὶ στρατιώτασ μυρίουσ καὶ χιλίουσ σὺν ἱππεῦσιν ἐμβιβάσασ, ἐπὶ τὴν Ἀσίαν ἔπλει, Λυσιμάχου Καρίαν καὶ Λυδίαν ἀποστήσων. (Plutarch, Demetrius, chapter 46 2:1)
  • καὶ τοιαῦθ’ ἡμαρτηκότι καὶ οὕτω δεινὰ καὶ πολλὰ καὶ μεγάλα πεποιηκότι οὔτε τῶν γεγενημένων αὐτῷ μέλει οὔτε τῶν μελλόντων ἔσεσθαι, ἀλλ’ ὃν ἔδει κοσμιώτατον εἶναι τῶν πολιτῶν, ἀπολογίαν ποιούμενον τὸν ἑαυτοῦ βίον τῶν τοῦ πατρὸσ ἁμαρτημάτων, οὗτοσ ἑτέρουσ ὑβρίζειν πειρᾶται, ὥσπερ δυνάμενοσ ἂν πολλοστὸν μέροσ τῶν ὀνειδῶν τῶν ἑαυτῷ προσηκόντων τοῖσ ἄλλοισ μεταδοῦναι, καὶ ταῦθ’ ὑὸσ ὢν Ἀλκιβιάδου, ὃσ ἔπεισε μὲν Δεκέλειαν Λακεδαιμονίουσ ἐπιτειχίσαι, ἐπὶ δὲ τὰσ νήσουσ ἀποστήσων ἔπλευσε, διδάσκαλοσ δὲ τῶν τῆσ πόλεωσ κακῶν ἐγένετο, πλεονάκισ δὲ μετὰ τῶν ἐχθρῶν ἐπὶ τὴν πατρίδα ἐστρατεύσατο ἢ μετὰ τῶν πολιτῶν ἐπ’ ἐκείνουσ. (Lysias, Speeches, 35:1)
  • ἰδὼν δὲ διεφθαρμένην τὴν γυναῖκα, αὐτίκα μετὰ ταῦτα συμβουλευσάμενοσ τοῖσι παισὶ ἐπορεύετο ἐσ Βάκτρα σύν τε τοῖσι ἑωυτοῦ υἱοῖσι καὶ δή κου τισὶ καὶ ἄλλοισι ὡσ ἀποστήσων νομὸν τὸν Βάκτριον καὶ ποιήσων τὰ μέγιστα κακῶν βασιλέα· (Herodotus, The Histories, book 9, chapter 113 2:2)

Synonyms

  1. to weigh out

  2. to revolt from

  3. to give up

  4. to stand aloof

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION