Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀφίστημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀφίστημι

Structure: ἀπ (Prefix) + ί̔στᾱ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to put away, remove, to hinder from, to frustrate, to depose, removed, from your own
  2. to make to revolt, move to revolt
  3. to weigh out, to weigh out, in full, to have, weighed out to one
  4. to stand away or aloof from, keep far from, to lose, to withdraw from
  5. to revolt from, to revolt
  6. to give up, to, to make way, give way, to shrink from
  7. to stand aloof

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφῖστημι ἀφῖστης ἀφῖστησιν*
Dual ἀφίστατον ἀφίστατον
Plural ἀφίσταμεν ἀφίστατε ἀφιστάᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀφίστω ἀφίστῃς ἀφίστῃ
Dual ἀφίστητον ἀφίστητον
Plural ἀφίστωμεν ἀφίστητε ἀφίστωσιν*
OptativeSingular ἀφισταῖην ἀφισταῖης ἀφισταῖη
Dual ἀφισταῖητον ἀφισταίητην
Plural ἀφισταῖημεν ἀφισταῖητε ἀφισταῖησαν
ImperativeSingular ἀφῖστᾱ ἀφιστάτω
Dual ἀφίστατον ἀφιστάτων
Plural ἀφίστατε ἀφιστάντων
Infinitive ἀφιστάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφιστᾱς ἀφισταντος ἀφιστᾱσα ἀφιστᾱσης ἀφισταν ἀφισταντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφίσταμαι ἀφίστασαι ἀφίσταται
Dual ἀφίστασθον ἀφίστασθον
Plural ἀφιστάμεθα ἀφίστασθε ἀφίστανται
SubjunctiveSingular ἀφίστωμαι ἀφίστῃ ἀφίστηται
Dual ἀφίστησθον ἀφίστησθον
Plural ἀφιστώμεθα ἀφίστησθε ἀφίστωνται
OptativeSingular ἀφισταῖμην ἀφίσταιο ἀφίσταιτο
Dual ἀφίσταισθον ἀφισταῖσθην
Plural ἀφισταῖμεθα ἀφίσταισθε ἀφίσταιντο
ImperativeSingular ἀφίστασο ἀφιστάσθω
Dual ἀφίστασθον ἀφιστάσθων
Plural ἀφίστασθε ἀφιστάσθων
Infinitive ἀφίστασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφισταμενος ἀφισταμενου ἀφισταμενη ἀφισταμενης ἀφισταμενον ἀφισταμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποστήσω ἀποστήσεις ἀποστήσει
Dual ἀποστήσετον ἀποστήσετον
Plural ἀποστήσομεν ἀποστήσετε ἀποστήσουσιν*
OptativeSingular ἀποστησίημι ἀποστησίης ἀποστησίη
Dual ἀποστησίητον ἀποστησιήτην
Plural ἀποστησίημεν ἀποστησίητε ἀποστησίησαν
Infinitive ἀποστήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποστησων ἀποστησοντος ἀποστησουσα ἀποστησουσης ἀποστησον ἀποστησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποστήσομαι ἀποστήσει, ἀποστήσῃ ἀποστήσεται
Dual ἀποστήσεσθον ἀποστήσεσθον
Plural ἀποστησόμεθα ἀποστήσεσθε ἀποστήσονται
OptativeSingular ἀποστησοίμην ἀποστήσοιο ἀποστήσοιτο
Dual ἀποστήσοισθον ἀποστησοίσθην
Plural ἀποστησοίμεθα ἀποστήσοισθε ἀποστήσοιντο
Infinitive ἀποστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποστησομενος ἀποστησομενου ἀποστησομενη ἀποστησομενης ἀποστησομενον ἀποστησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλὰ κἀκεῖνα λυπεῖ, ὁ ἐρώμενοσ πρὸσ ἀνάγκην συνὼν καὶ παλλακὶσ ἄλλῳ χαίρουσα καὶ ἀποστήσεσθαί τινεσ λεγόμενοι καὶ δύ’ ἢ τέτταρεσ τῶν δορυφόρων πρὸσ ἀλλήλουσ διαψιθυρίζοντεσ. (Lucian, Gallus, (no name) 25:9)
  • αἰσθόμενοι δὲ τούσ τε ναύτασ, ὅσοι πλεῖν ἔμελλον εἰσ Σικελίαν, εὔνουσ ὄντασ αὐτοῖσ καὶ τὸ στρατιωτικόν, Ἀργείων δὲ καὶ Μαντινέων χιλίων ὄντων ὁπλιτῶν ἀκούοντεσ ἀναφανδὸν λεγόντων ὡσ δι’ Ἀλκιβιάδην στρατεύοιντο διαπόντιον καὶ μακρὰν στρατείαν, ἐὰν δέ τισ ἀγνωμονῇ περὶ τοῦτον, εὐθὺσ ἀποστήσεσθαι, ἀνεθάρρουν καὶ παρίσταντο τῷ καιρῷ πρὸσ τὴν ἀπολογίαν, ὥστε τοὺσ ἐχθροὺσ πάλιν ἀθυμεῖν καὶ φοβεῖσθαι μὴ περὶ τὴν κρίσιν ὁ δῆμοσ ἀμβλύτεροσ αὐτῷ γένηται διὰ τὴν χρείαν. (Plutarch, , chapter 19 3:1)
  • ἑκόντεσ γὰρ ἀποστήσεσθαι τῆσ ὑπατείασ τοῖσ ἀνθ’ αὑτῶν αἱρεθησομένοισ, ἐὰν καὶ τῇ βουλῇ ταῦτα δοκῇ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 55 3:1)
  • τοῖσ ἀπορωτάτοισ Ἀλβανῶν καὶ θρασυτάτοισ ἐφῆκε λῃ‐ στεύειν τοὺσ Ῥωμαίων ἀγροὺσ ἄδειαν ὑπισχνούμενοσ καὶ παρεσκεύασε πολλοὺσ ἀκίνδυνα κέρδη διώκοντασ, ὧν οὐδὲ κωλυόμενοι ὑπὸ τοῦ δέουσ ἀποστήσεσθαι ἔμελλον, ἐμπλῆσαι πολέμου λῃστρικοῦ τὴν ὅμορον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 2 3:2)
  • Ἢν μὲν οὖν ἐμβάλῃσ τὰ ὀστέα ἐσ τὴν ἑωυτῶν χώρην, γεγράφαται ἤδη οἱ τρόποι οἱώσ χρὴ ἰητρεύειν, ἤν τε ἐλπίζῃσ ὀστέα ἀποστήσεσθαι, ἤν τε μή. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 33.1)

Synonyms

  1. to weigh out

  2. to revolt from

  3. to give up

  4. to stand aloof

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION