Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀφαιρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀφαιρέω

Structure: ἀπ (Prefix) + αἱρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to take from, take away from, having taken, off, to remove, separate, set aside
  2. to take away for oneself, take away
  3. to prevent, hinder from
  4. to be robbed or deprived, to have, taken from one

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφαίρω ἀφαίρεις ἀφαίρει
Dual ἀφαίρειτον ἀφαίρειτον
Plural ἀφαίρουμεν ἀφαίρειτε ἀφαίρουσιν*
SubjunctiveSingular ἀφαίρω ἀφαίρῃς ἀφαίρῃ
Dual ἀφαίρητον ἀφαίρητον
Plural ἀφαίρωμεν ἀφαίρητε ἀφαίρωσιν*
OptativeSingular ἀφαίροιμι ἀφαίροις ἀφαίροι
Dual ἀφαίροιτον ἀφαιροίτην
Plural ἀφαίροιμεν ἀφαίροιτε ἀφαίροιεν
ImperativeSingular ἀφαῖρει ἀφαιρεῖτω
Dual ἀφαίρειτον ἀφαιρεῖτων
Plural ἀφαίρειτε ἀφαιροῦντων, ἀφαιρεῖτωσαν
Infinitive ἀφαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφαιρων ἀφαιρουντος ἀφαιρουσα ἀφαιρουσης ἀφαιρουν ἀφαιρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφαίρουμαι ἀφαίρει, ἀφαίρῃ ἀφαίρειται
Dual ἀφαίρεισθον ἀφαίρεισθον
Plural ἀφαιροῦμεθα ἀφαίρεισθε ἀφαίρουνται
SubjunctiveSingular ἀφαίρωμαι ἀφαίρῃ ἀφαίρηται
Dual ἀφαίρησθον ἀφαίρησθον
Plural ἀφαιρώμεθα ἀφαίρησθε ἀφαίρωνται
OptativeSingular ἀφαιροίμην ἀφαίροιο ἀφαίροιτο
Dual ἀφαίροισθον ἀφαιροίσθην
Plural ἀφαιροίμεθα ἀφαίροισθε ἀφαίροιντο
ImperativeSingular ἀφαίρου ἀφαιρεῖσθω
Dual ἀφαίρεισθον ἀφαιρεῖσθων
Plural ἀφαίρεισθε ἀφαιρεῖσθων, ἀφαιρεῖσθωσαν
Infinitive ἀφαίρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφαιρουμενος ἀφαιρουμενου ἀφαιρουμενη ἀφαιρουμενης ἀφαιρουμενον ἀφαιρουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἑκατὸν ἐνενήκοντα δύο μέχρι τῶν σμγ’, δίτονον ἐκ δυεῖν συμπληρούμενον ἐπογδόων ἀφαιρουμένου δὲ τούτου, περίεστι τοῦ ὅλου διάστημα λοιπὸν τὸ μεταξὺ τῶν σμγ’ καὶ τῶν σνσ’, τὰ τρισκαίδεκα διὸ καὶ λεῖμμα τοῦτον τὸν ἀριθμὸν ὠνόμαζον. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 18 11:1)
  • ἀφαιρουμένου δὲ τοῦ Στεφάνου κατὰ τὸν νόμον εἰσ ἐλευθερίαν, κατηγγύησεν αὐτὴν πρὸσ τῷ πολεμάρχῳ. (Demosthenes, Speeches 51-61, 60:2)
  • τῷ δὴ ζῶντι τοῦ πράττειν ἀφαιρουμένου, ἔτι δὲ μᾶλλον τοῦ ποιεῖν, τί λείπεται πλὴν θεωρία; (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 114:1)
  • ὁρ́α δέ, εἴ τισ ἐκείνουσ τοὺσ καιροὺσ εἰδὼσ ἢ παρὼν ἤ τινοσ εἰδότοσ διεξιόντοσ ἀκούσασ, ἀκούσαι τοῦ νόμου τούτου τὰσ τότε δωρειὰσ δοθείσασ ἀφαιρουμένου, ὅσην ἂν κακίαν τῶν θεμένων τὸν νόμον καταγνοίη, οἳ παρὰ μὲν τὰσ χρείασ οὕτω φιλάνθρωποι καὶ πάντα ποιοῦντεσ, ἐπειδὴ δ’ ἐπράξαμεν πάνθ’ ὅσ’ ἂν εὐξαίμεθα, οὕτωσ ἀχάριστοι καὶ κακοί, ὥστε τούσ τ’ ἔχοντασ ἀφῃρήμεθα καὶ τὸ λοιπὸν μηδενὶ δοῦναι ταῦτ’ ἐξεῖναι νόμον τεθήκαμεν. (Demosthenes, Speeches 11-20, 74:2)
  • τά τε γὰρ δύο οὐ κολοβὰ θατέρου ἀφαιρουμένου ἑνόσ οὐ γὰρ ἴσον τὸ καλόβωμα καὶ τὸ λοιπὸν οὐδέποτ’ ἐστίν οὐδ’ ὅλωσ ἀριθμὸσ οὐδείσ· (Aristotle, Metaphysics, Book 5 245:2)

Synonyms

  1. to take from

  2. to take away for oneself

  3. to prevent

  4. to be robbed or deprived

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION