Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδύνατος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀδύνατος ἀδύνατος ἀδύνατον

Structure: ἀ (Prefix) + δυνατ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. (of persons) unable
  2. (absolute) without strength, powerless, weak

Examples

  • καίτοι εἰ ἠβούλετο δίκαιοσ εἶναι περὶ τοὺσ παῖδασ, ἐξῆν αὐτῷ κατὰ τοὺσ νόμουσ, οἳ κεῖνται περὶ τῶν ὀρφανῶν καὶ τοῖσ ἀδυνάτοισ τῶν ἐπιτρόπων καὶ τοῖσ δυναμένοισ, μισθῶσαι τὸν οἶκον ἀπηλλαγμένον πολλῶν πραγμάτων ἢ γῆν πριάμενον ἐκ τῶν προσιόντων τοὺσ παῖδασ τρέφειν, καὶ ὁπότερα τούτων ἐποίησεν, οὐδενὸσ ἂν ἧττον Ἀθηναίων πλούσιοι ἦσαν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 27 2:4)
  • ἢ ἔστιν τι τῶν ἐν τῇ πόλει τούτου δημοτικώτερον, τοῦ τοὺσ δυναμένουσ εἰπεῖν τοῖσ ἀδυνάτοισ τῶν πολιτῶν κινδυνεύουσι βοηθεῖν; (Hyperides, Speeches, 17:5)
  • οὐδὲ γὰρ ὁ τοξεύειν τῷ ἀρότρῳ βουλόμενοσ καὶ τῷ βοῒ τὸν λαγῶ κυνηγετεῖν δυστυχήσ ἐστιν οὐδὲ τῷ γρίφοισ καὶ σαγήναισ ἐλάφουσ μὴ λαμβάνοντι μηδὲ ὗσ δαίμων ἐναντιοῦται μοχθηρόσ, ἀλλ’ ἀβελτερίᾳ καὶ μωρίᾳ τοῖσ ἀδυνάτοισ ἐπιχειροῦσιν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 122)
  • καὶ σαγήναισ ἐλάφουσ μὴ λαμβάνων οὐδ’ οἷσ δαίμων οὐκ ἐναντιοῦται μοχθηρόσ, ἀλλ’ ἀβελτερίᾳ καὶ μωρίᾳ τοῖσ ἀδυνάτοισ ἐπιχειροῦσα. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 12 2:1)
  • καταφρονοῦσιν ὡσ ἀδυνάτοισ πράγμασι καὶ μυθεύμασιν ἀπίστοισ τὸν ἑκάστου λογισμὸν τῆσ προαιρέσεωσ ἄπιστον καθιστάντοσ. (Plutarch, Lives, chapter 32 4:5)

Synonyms

  1. unable

  2. without strength

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION