Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδύνατος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀδύνατος ἀδύνατος ἀδύνατον

Structure: ἀ (Prefix) + δυνατ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. (of persons) unable
  2. (absolute) without strength, powerless, weak

Examples

  • οἱ μὲν πρὸ ἡμῶν οὕτω κάρτα ἦσαν φιλομάντιεσ, οἱ δὲ νῦν, οἱ μὲν αὐτέων ἀδύνατα εἶναι λέγουσιν ἀνθρώποισι τέλοσ εὑρ́ασθαι μαντικῆσ· (Lucian, De astrologia, (no name) 27:1)
  • δηλοῦσι δὲ μάλιστα τὴν δεινότητα τῆσ εὑρέσεωσ αὐτοῦ οἵ τε ἀμάρτυροι τῶν λόγων καὶ οἱ περὶ τὰσ παραδόξουσ συνταχθέντεσ ὑποθέσεισ, ἐν οἷσ πλεῖστα καὶ κάλλιστα ἐνθυμήματα λέγει καὶ τὰ πάνυ δοκοῦντα τοῖσ ἄλλοισ ἄπορα εἶναι καὶ ἀδύνατα εὔπορα καὶ δυνατὰ φαίνεσθαι ποιεῖ, κριτικὸσ ὧν δεῖ λέγειν καὶ ὅτε μὴ πᾶσιν ἐξῆν χρῆσθαι τοῖσ εὑρεθεῖσι, τῶν κρατίστων δὲ καὶ κυριωτάτων ἐκλεκτικόσ, εἰ μὴ καὶ μάλιστα τῶν ἄλλων ῥητόρων, οὐδενόσ γε ἧττον. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 15 1:4)
  • Ἀδύνατα αἰτεῖσ, ὦ Ἥφαιστε· (Lucian, Dialogi deorum, 2:3)
  • καὶ τῷ πλήθει τὰ ῥηθέντα κοινώσαντεσ ἀπεκρίναντο αὐτῷ, ὅτι ἀδύνατα εἰή σφίσι ποιεῖν, ἃ προκαλεῖται, ἄνευ Ἀθηναίων· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 36 3:5)
  • τὰ γὰρ πρὸ αὐτῶν καὶ τὰ ἔτι παλαιότερα σαφῶσ μὲν εὑρεῖν διὰ χρόνου πλῆθοσ ἀδύνατα ἦν· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2270)
  • τρία δέ ἐστι ἀδύνατά μοι νοῆσαι, καὶ τὸ τέταρτον οὐκ ἐπιγινώσκω. (Septuagint, Liber Proverbiorum 24:54)
  • καὶ μέντοι τῇ ἀστρολογίῃ τὰ μὲν φαῦλα ἐσθλὰ ποιῆσαι ἀδύνατά ἐστιν οὐδὲ ἀλλάξαι τι τῶν ἀπορρεόντων πρηγμάτων, ἀλλὰ τοὺσ χρεομένουσ τάδε ὠφελέει· (Lucian, De astrologia, (no name) 29:4)

Synonyms

  1. unable

  2. without strength

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION