Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 13

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 13)

τότε δὲ ὁ Πύρροσ, ὡσ ἡττήθη, ταῖσ ναυσὶν ἐσ Τάραντα ἀνήγετο ταῖσ λοιπαῖσ· ἐνταῦθα προσέπταισε μεγάλωσ καὶ τὴν ἀναχώρησιν ‐ οὐ γὰρ ἀμαχεὶ Ῥωμαίουσ ἠπίστατο ἀφήσοντασ ‐ πορίζεται τρόπον τοῦτον. ὡσ ἐπανήκων ἐκ Σικελίασ ἡττήθη, πρῶτον διέπεμπε γράμματα ἔσ τε τὴν Ἀσίαν καὶ πρὸσ Ἀντίγονον, τοὺσ μὲν στρατιὰν τῶν βασιλέων, τοὺσ δὲ χρήματα, Ἀντίγονον δὲ καὶ ἀμφότερα αἰτῶν· ἀφικομένων δὲ τῶν ἀγγέλων, ὥσ οἱ γράμματα ἀπεδόθη, συναγαγὼν τοὺσ ἐν τέλει τῶν τε ἐξ Ἠπείρου καὶ τῶν Ταραντίνων, ὧν μὲν εἶχε τὰ βιβλία ἀνεγίνωσκεν οὐδέν, ὁ δὲ ἥξειν συμμαχίαν ἔλεγε. ταχὺ δὲ καὶ ἐσ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἦλθε φήμη Μακεδόνασ καὶ ἄλλα ἔθνη περαιοῦσθαι τῶν Ἀσιανῶν ἐσ τὴν Πύρρου βοήθειαν· Ῥωμαῖοι μὲν δὴ ταῦτα ἀκούοντεσ ἡσύχαζον, Πύρροσ δὲ ὑπὸ τὴν ἐπιοῦσαν περαιοῦται νύκτα πρὸσ τὰ ἄκρα τῶν ὀρῶν, ἃ Κεραύνια ὀνομάζουσι. μετὰ δὲ τὴν ἐν Ἰταλίᾳ πληγὴν ἀναπαύσασ τὴν δύναμιν προεῖπεν Ἀντιγόνῳ πόλεμον, ἄλλα τε ποιούμενοσ ἐγκλήματα καὶ μάλιστα τῆσ ἐσ Ἰταλίαν βοηθείασ διαμαρτίαν.

κρατήσασ δὲ τήν τε ἰδίαν παρασκευὴν Ἀντιγόνου καὶ τὸ παρ’ αὐτῷ Γαλατῶν ξενικὸν ἐδίωξεν ἐσ τὰσ ἐπὶ θαλάσσῃ πόλεισ, αὐτὸσ δὲ Μακεδονίασ τε τῆσ ἄνω καὶ Θεσσαλῶν ἐπεκράτησε.

δηλοῖ δὲ μάλιστα τὸ μέγεθοσ τῆσ μάχησ καὶ τὴν Πύρρου νίκην, ὡσ παρὰ πολὺ γένοιτο, <τὰ> ἀνατεθέντα ὅπλα τῶν Κελτῶν ἐσ τε τὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἱερὸν τῆσ Ἰτωνίασ Φερῶν μεταξὺ καὶ Λαρίσησ καὶ τὸ ἐπίγραμμα τὸ ἐπ’ αὐτοῖσ· τοὺσ θυρεοὺσ ὁ Μολοσσὸσ Ἰτωνίδι δῶρον Ἀθάνᾳ Πύρροσ ἀπὸ θρασέων ἐκρέμασεν Γαλατᾶν,πάντα τὸν Ἀντιγόνου καθελὼν στρατόν. οὐ μέγα θαῦμα· αἰχματαὶ καὶ νῦν καὶ πάροσ Αἰακίδαι.

τούτουσ μὲν δὴ ἐνταῦθα, τῷ δὲ ἐν Δωδώνῃ Διὶ Μακεδόνων ἀνέθηκεν αὐτῶν τὰσ ἀσπίδασ. ἐπιγέγραπται δὲ καὶ ταύταισ· αἵδε ποτ’ Ἀσίδα γαῖαν ἐπόρθησαν πολύχρυσον,αἵδε καὶ Ἕλλασι<ν> δουλοσύναν ἔπορον. νῦν δὲ Διὸσ ναῶ ποτὶ κίονασ ὀρφανὰ κεῖταιτᾶσ μεγαλαυχήτω σκῦλα Μακεδονίασ. ἑτοιμοτέρῳ καὶ ἄλλωσ ὄντι ἑλέσθαι τὰ ἐν χερσίν.

Κλεώνυμοσ δὲ οὗτοσ, ὁ τὸν Πύρρον ἀπολιπόντα τὰ Μακεδόνων πείσασ ἐσ Πελοπόννησον ἐλθεῖν, Λακεδαιμόνιοσ ὢν Λακεδαιμονίοισ στρατὸν ἐσ τὴν χώραν πολέμιον ἐπῆγε δι’ αἰτίαν, ἣν ἐγὼ τοῦ γένουσ ὕστερον τοῦ Κλεωνύμου δηλώσω. Παυσανίου τοῦ περὶ Πλάταιαν τοῖσ Ἕλλησιν ἡγησαμένου Πλειστοάναξ υἱὸσ ἐγένετο, τοῦ δὲ Παυσανίασ, τοῦ δὲ Κλεόμβροτοσ, ὃσ ἐναντία Ἐπαμινώνδᾳ καὶ Θηβαίοισ μαχόμενοσ ἀπέθανεν ἐν Λέκτροισ·

Κλεομβρότου δὲ Ἀγησίπολισ ἦν καὶ Κλεομένησ, Ἀγησιπόλιδοσ δὲ ἄπαιδοσ τελευτήσαντοσ Κλεομένησ τὴν βασιλείαν ἔσχε. Κλεομένει δὲ παῖδεσ γίνονται πρεσβύτεροσ μὲν Ἀκρότατοσ, νεώτεροσ δὲ Κλεώνυμοσ.

Ἀκρότατον μὲν οὖν πρότερον κατέλαβεν ἡ τελευτή· Κλεομένουσ δὲ ἀποθανόντοσ ὕστερον ἐσ ἀμφισβήτησιν κατέστη περὶ τῆσ ἀρχῆσ Ἀρεὺσ ὁ Ἀκροτάτου, καὶ Κλεώνυμοσ ὅτῳ δὴ τρόπῳ μετελθὼν ἐπάγει Πύρρον ἐσ τὴν χώραν. Λακεδαιμονίοισ δὲ πρὸ μὲν τοῦ ἐν Λεύκτροισ οὐδὲν ἐγεγόνει πταῖσμα, ὥστε οὐδὲ συνεχώρουν ἀγῶνί πω κεκρατῆσθαι πεζῷ· Λεωνίδᾳ μὲν γὰρ νικῶντι οὐκ ἔφασαν τοὺσ ἑπομένουσ ἐσ τελέαν ἐξαρκέσαι φθορὰν τῶν Μήδων, τὸ δὲ Ἀθηναίων καὶ Δημοσθένουσ ἔργον πρὸσ τῇ νήσῳ Σφακτηρίᾳ κλοπὴν εἶναι πολέμου καὶ οὐ νίκην. πρώτησ δὲ γενομένησ σφίσι συμφορᾶσ ἐν Βοιωτοῖσ, ὕστερον Ἀντιπάτρῳ καὶ Μακεδόσι μεγάλωσ προσέπταισαν·

τρίτοσ δὲ ὁ Δημητρίου πόλεμοσ κακὸν ἀνέλπιστον ἦλθεν ἐσ τὴν γῆν. Πύρρου δὲ ἐσβαλόντοσ τέταρτον δὴ τότε στρατὸν ὁρῶντεσ πολέμιον αὐτοί τε παρετάσσοντο καὶ Ἀργείων ἥκοντεσ καὶ Μεσσηνίων σύμμαχοι· Πύρροσ δὲ ὡσ ἐπεκράτησεν, ὀλίγου μὲν ἦλθεν ἑλεῖν αὐτοβοεὶ τὴν πόλιν, δῃώσασ δὲ τὴν γῆν καὶ λείαν ἐλάσασ μικρὸν ἡσύχαζεν. οἱ δὲ ἐσ πολιορκίαν εὐτρεπίζοντο, πρότερον ἔτι τῆσ Σπάρτησ ἐπὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸσ Δημήτριον τάφροισ τε βαθείαισ καὶ σταυροῖσ τετειχισμένησ ἰσχυροῖσ, τὰ δὲ ἐπιμαχώτατα καὶ οἰκοδομήμασιν.

ὑπὸ δὲ τοῦτον τὸν χρόνον καὶ τὴν τοῦ πολέμου τοῦ Λακωνικοῦ τριβὴν Ἀντίγονοσ τὰσ πόλεισ τῶν Μακεδόνων ἀνασωσάμενοσ ἠπείγετο ἐσ Πελοπόννησον οἱᾶ ἐπιστάμενοσ Πύρρον, ἢν Λακεδαίμονα καταστρέψηται καὶ Πελοποννήσου <τὰ> πολλά, οὐκ ἐσ Ἤπειρον ἀλλ’ ἐπί τε Μακεδονίαν αὖθισ καὶ τὸν ἐκεῖ πόλεμον ἥξοντα·

μέλλοντοσ δὲ Ἀντιγόνου τὸν στρατὸν ἐξ Ἄργουσ ἐσ τὴν Λακωνικὴν ἄγειν, αὐτὸσ ἐσ τὸ Ἄργοσ ἐληλύθει Πύρροσ. κρατῶν δὲ καὶ τότε συνεσπίπτει τοῖσ φεύγουσιν ἐσ τὴν πόλιν καί οἱ διαλύεται κατὰ τὸ εἰκὸσ ἡ τάξισ· μαχομένων δὲ πρὸσ ἱεροῖσ ἤδη καὶ οἰκίαισ καὶ κατὰ τοὺσ στενωποὺσ καὶ κατ’ ἄλλο ἄλλων τῆσ πόλεωσ, ἐνταῦθα ὁ Πύρροσ ἐμονώθη καὶ τιτρώσκεται τὴν κεφαλήν.

κεράμῳ δὲ βληθέντα ὑπὸ γυναικὸσ τεθνάναι φασὶ Πύρρον· Ἀργεῖοι δὲ οὐ γυναῖκα τὴν ἀποκτείνασαν, Δήμητρα δέ φασιν εἶναι γυναικὶ εἰκασμένην. ταῦτα ἐσ τὴν Πύρρου τελευτὴν αὐτοὶ λέγουσιν Ἀργεῖοι καὶ ὁ τῶν ἐπιχωρίων ἐξηγητὴσ Λυκέασ ἐν ἔπεσιν εἴρηκε· καί σφισιν ἔστι τοῦ θεοῦ χρήσαντοσ, ἔνθα ὁ Πύρροσ ἐτελεύτησεν, ἱερὸν Δήμητροσ· ἐν δὲ αὐτῷ καὶ ὁ Πύρροσ τέθαπται.

θαῦμα δὴ ποιοῦμαι τῶν καλουμένων Αἰακιδῶν τρισὶ κατὰ τὰ αὐτὰ ἐκ τοῦ θεοῦ συμβῆναι τὴν τελευτήν, εἴ γε Ἀχιλλέα μὲν Ὅμηροσ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου φησὶ τοῦ Πριάμου καὶ Ἀπόλλωνοσ ἀπολέσθαι, Πύρρον δὲ τὸν Ἀχιλλέωσ ἡ Πυθία προσέταξεν ἀποκτεῖναι Δελφοῖσ, τῷ δὲ Αἰακίδου συνέβη τὰ ἐσ τὴν τελευτὴν οἱᾶ Ἀργεῖοί τε λέγουσι καὶ Λυκέασ ἐποίησε. διάφορα δὲ ὅμωσ ἐστὶ καὶ ταῦτα ὧν Ιἑρώνυμοσ ὁ Καρδιανὸσ ἔγραψεν·

ἀνδρὶ γὰρ βασιλεῖ συνόντα ἀνάγκη πᾶσα ἐσ χάριν συγγράφειν. εἰ δὲ καὶ Φίλιστοσ αἰτίαν δικαίαν εἴληφεν, ἐπελπίζων τὴν ἐν Συρακούσαισ κάθοδον, ἀποκρύψασθαι τῶν Διονυσίου τὰ ἀνοσιώτατα, ἦ που πολλή γε Ιἑρωνύμῳ συγγνώμη τὰ ἐσ ἡδονὴν Ἀντιγόνου γράφειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION