Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 20

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 20)

ἔστι δὲ ὁδὸσ ἀπὸ τοῦ πρυταν<ε>ίου καλουμένη Τρίποδεσ· ἀφ’ οὗ καλοῦσι τὸ χωρίον, ναοὶ ὅσον ἐσ τοῦτο μεγάλοι, καί σφισιν ἐφεστήκασι τρίποδεσ χαλκοῖ μέν, μνήμησ δὲ ἄξια μάλιστα περιέχοντεσ εἰργασμένα. σάτυροσ γάρ ἐστιν, ἐφ’ ᾧ Πραξιτέλην λέγεται φρονῆσαι μέγα· καί ποτε Φρύνησ αἰτούσησ, ὅ τι οἱ κάλλιστον εἰή τῶν ἔργων, ὁμολογεῖν μέν φασιν οἱᾶ ἐραστὴν διδόναι μὲν, κατειπεῖν δ’ οὐκ ἐθέλειν ὅ τι κάλλιστον αὐτῷ οἱ φαίνοιτο. ἐσδραμὼν οὖν οἰκέτησ Φρύνησ ἔφασκεν οἴχεσθαι Πραξιτέλει τὸ πολὺ τῶν ἔργων πυρὸσ ἐσπεσόντοσ ἐσ τὸ οἴκημα, οὐ μὲν οὖν πάντα γε ἀφανισθῆναι·

Πραξιτέλησ δὲ αὐτίκα ἔθει διὰ θυρῶν ἔξω καί οἱ καμόντι οὐδὲν ἔφασκεν εἶναι πλέον, εἰ δὴ καὶ τὸν Σάτυρον ἡ φλὸξ καὶ τὸν Ἔρωτα ἐπέλαβε·

Φρύνη δὲ μένειν θαρροῦντα ἐκέλευε· παθεῖν γὰρ ἀνιαρὸν οὐδέν, τέχνῃ δὲ ἁλόντα ὁμολογεῖν τὰ κάλλιστα ὧν ἐποίησε. Φρύνη μὲν οὕτω τὸν Ἔρωτα αἱρεῖται· Διονύσῳ δὲ ἐν τῷ ναῷ τῷ πλησίον Σάτυρόσ ἐστι παῖσ καὶ δίδωσιν ἔκπωμα· Ἔρωτα δ’ ἑστηκότα ὁμοῦ καὶ Διόνυσον Θυμίλοσ ἐποίησεν. τοῦ Διονύσου δέ ἐστι πρὸσ τῷ θεάτρῳ τὸ ἀρχαιότατον ἱερόν·

δύο δέ εἰσιν ἐντὸσ τοῦ περιβόλου ναοὶ καὶ Διόνυσοι, ὅ τε Ἐλευθερεὺσ καὶ ὃν Ἀλκαμένησ ἐποίησεν ἐλέφαντοσ καὶ χρυσοῦ. γραφαὶ δὲ αὐτόθι Διόνυσόσ ἐστιν ἀνάγων Ἥφαιστον ἐσ οὐρανόν· λέγεται δὲ καὶ τάδε ὑπὸ Ἑλλήνων, ὡσ Ἥρα ῥίψαι γενόμενον Ἥφαιστον, ὁ δέ οἱ μνησικακῶν πέμψαι δῶρον χρυσοῦν θρόνον ἀφανεῖσ δεσμοὺσ ἔχοντα, καὶ τὴν μὲν ἐπεί τε ἐκαθέζετο δεδέσθαι, θεῶν δὲ τῶν μὲν ἄλλων οὐδενὶ τὸν Ἥφαιστον ἐθέλειν πείθεσθαι, Διόνυσοσ δὲ ‐ μάλιστα γὰρ ἐσ τοῦτον πιστὰ ἦν Ἡφαίστῳ ‐ μεθύσασ αὐτὸν ἐσ οὐρανὸν ἤγαγε· ταῦτά τε δὴ γεγραμμένα εἰσὶ καὶ Πενθεὺσ καὶ Λυκοῦργοσ ὧν ἐσ Διόνυσον ὕβρισαν διδόντεσ δίκασ, Ἀριάδνη δὲ καθεύδουσα καὶ Θησεὺσ ἀναγόμενοσ καὶ Διόνυσοσ ἥκων ἐσ τῆσ Ἀριάδνησ τὴν ἁρπαγήν. ἔστι δὲ πλησίον τοῦ τε ἱεροῦ τοῦ Διονύσου καὶ τοῦ θεάτρου κατασκεύασμα, ποιηθῆναι δὲ τῆσ σκηνῆσ αὐτὸ ἐσ μίμησιν τῆσ Ξέρξου λέγεται·

ἐποιήθη δὲ καὶ δεύτερον, τὸ γὰρ ἀρχαῖον στρατηγὸσ Ῥωμαίων ἐνέπρησε Σύλλασ Ἀθήνασ ἑλών. αἰτία δὲ ἥδε τοῦ πολέμου. Μιθριδάτησ ἐβασίλευε βαρβάρων τῶν περὶ τὸν Πόντον τὸν Εὔξεινον. πρόφασισ μὲν δὴ δι’ ἥντινα Ῥωμαίοισ ἐπολέμησε καὶ ὃν τρόπον ἐσ τὴν Ἀσίαν διέβη καὶ ὅσασ ἢ πολέμῳ βιασάμενοσ πόλεισ ἔσχεν ἢ φίλασ ἐποιήσατο, τάδε μὲν τοῖσ ἐπίστασθαι τὰ Μιθριδάτου θέλουσι μελέτω· ἐγὼ δὲ ὅσον ἐσ τὴν ἅλωσιν τὴν Ἀθηναίων ἔχει δηλώσω. ἦν Ἀριστίων Ἀθηναῖοσ, ᾧ Μιθριδάτησ πρεσβεύειν ἐσ τὰσ πόλεισ τὰσ Ἑλληνίδασ ἐχρῆτο·

οὗτοσ ἀνέπεισεν Ἀθηναίουσ Μιθριδάτην θέσθαι Ῥωμαίων ἐπίπροσθεν. ἀνέπεισε δὲ οὐ πάντασ, ἀλλ’ ὅσον δῆμοσ ἦν καὶ δήμου τὸ ταραχῶδεσ· Ἀθηναῖοι δὲ ὧν τισ λόγοσ, παρὰ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐκπίπτουσιν ἐθελονταί. γενομένησ δὲ μάχησ πολλῷ περιῆσαν οἱ Ῥωμαῖοι, καὶ φεύγοντασ Ἀριστίωνα μὲν καὶ Ἀθηναίουσ ἐσ τὸ ἄστυ καταδιώκουσιν, Ἀρχέλαον δὲ καὶ τοὺσ βαρβάρουσ ἐσ τὸν Πειραιᾶ· Μιθριδάτου δὲ στρατηγὸσ καὶ οὗτοσ ἦν, ὃν πρότερον τούτων Μάγνητεσ οἱ τὸν Σίπυλον οἰκοῦντεσ σφᾶσ ἐπεκδραμόντα αὐτόν τε τιτρώσκουσι καὶ τῶν βαρβάρων φονεύουσι τοὺσ πολλούσ. Ἀθηναίοισ μὲν δὴ πολιορκία καθειστήκει, Ταξίλοσ δὲ Μιθριδάτου στρατηγὸσ ἐτύγχανε μὲν περικαθήμενοσ Ἐλάτειαν τὴν ἐν τῇ Φωκίδι, ἀφικομένων δὲ ἀγγέλων ἀναστήσασ τὸν στρατὸν ἐσ τὴν Ἀττικὴν ἦγεν.

ἃ πυνθανόμενοσ ὁ στρατηγὸσ τῶν Ῥωμαίων Ἀθήνασ μὲν τοῦ στρατοῦ μέρει πολιορκεῖν ἀφῆκεν, αὐτὸσ δὲ Ταξίλῳ τὸ πολὺ τῆσ δυνάμεωσ ἔχων ἐσ Βοιωτοὺσ ἀπαντᾷ. τρίτῃ δὲ ὕστερον ἡμέρᾳ τοῖσ Ῥωμαίοισ ἦλθον ἐπ’ ἀμφότερα τὰ στρατόπεδα ἄγγελοι, Σύλλᾳ μὲν ὡσ Ἀθηναίοισ εἰή <τὸ> τεῖχοσ ἑαλωκόσ, τοῖσ δὲ Ἀθήνασ πολιορκήσασι Ταξίλον κεκρατῆσθαι μάχῃ περὶ Χαιρώνειαν. Σύλλασ δὲ ὡσ ἐσ τὴν Ἀττικὴν ἐπανῆλθε, τοὺσ ἐναντιωθέντασ Ἀθηναίων καθείρξασ ἐσ τὸν Κεραμεικὸν τὸν λαχόντα σφῶν ἐκ δεκάδοσ ἑκάστησ ἐκέλευσεν ἄγεσθαι τὴν ἐπὶ θανάτῳ.

Σύλλου δὲ οὐκ ἀνιέντοσ ἐσ Ἀθηναίουσ τοῦ θυμοῦ λαθόντεσ ἐκδιδράσκουσιν ἄνδρεσ ἐσ Δελφοὺσ·

ἐρομένοισ δέ σφισιν, εἰ καταλαμβάνοι τὸ χρεὼν ἤδη καὶ τὰσ Ἀθήνασ ἐρημωθῆναι, τούτοισ ἔχρησεν ἡ Πυθία τὰ ἐσ τὸν ἀσκὸν ἔχοντα. Σύλλᾳ δὲ ὕστερον τούτων ἐνέπεσεν ἡ νόσοσ, ᾗ καὶ τὸν Σύριον Φερεκύδην ἁλῶναι πυνθάνομαι. Σύλλᾳ δὲ ἔστι μὲν καὶ τὰ ἐσ τοὺσ πολλοὺσ Ἀθηναίων ἀγριώτερα ἢ ὡσ ἄνδρα εἰκὸσ ἦν ἐργάσασθαι Ῥωμαῖον· ἀλλὰ γὰρ οὐ ταῦτα δὴ αἰτίαν γενέσθαι οἱ δοκῶ τῆσ συμφορᾶσ, Ἱκεσίου δὲ μήνιμα, ὅτι καταφυγόντα ἐσ τὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἱερὸν ἀπέκτεινεν ἀποσπάσασ Ἀριστίωνα. Ἀθῆναι μὲν οὕτωσ ὑπὸ τοῦ πολέμου κακωθεῖσαι τοῦ Ῥωμαίων αὖθισ Ἀδριανοῦ βασιλεύοντοσ ἤνθησαν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION