Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 28

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 28)

Κύλωνα δὲ οὐδὲν ἔχω σαφὲσ εἰπεῖν ἐφ’ ὅτῳ χαλκοῦν ἀνέθεσαν τυραννίδα ὅμωσ βουλεύσαντα· τεκμαίρομαι δὲ τῶνδε ἕνεκα, ὅτι εἶδοσ κάλλιστοσ καὶ τὰ ἐσ δόξαν ἐγένετο οὐκ ἀφανὴσ ἀνελόμενοσ διαύλου νίκην Ὀλυμπικὴν καί οἱ θυγατέρα ὑπῆρξε γῆμαι Θεαγένουσ, ὃσ Μεγάρων ἐτυράννησε. χωρὶσ δὲ ἢ ὅσα κατέλεξα δύο μὲν Ἀθηναίοισ εἰσὶ δεκάται πολεμήσασιν, ἄγαλμα Ἀθηνᾶσ χαλκοῦν ἀπὸ Μήδων τῶν ἐσ Μαραθῶνα ἀποβάντων τέχνη Φειδίου ‐ καί οἱ τὴν ἐπὶ τῆσ ἀσπίδοσ <μάχην> Λαπιθῶν πρὸσ Κενταύρουσ καὶ ὅσα ἄλλα ἐστὶν ἐπειργασμένα λέγουσι τορεῦσαι Μῦν, τῷ δὲ Μυὶ̈ ταῦτά τε καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ἔργων Παρράσιον καταγράψαι τὸν Εὐήνοροσ·

ταύτησ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἡ τοῦ δόρατοσ αἰχμὴ καὶ ὁ λόφοσ τοῦ κράνουσ ἀπὸ Σουνίου προσπλέουσίν ἐστιν ἤδη σύνοπτα ‐ , καὶ ἁρ́μα κεῖται χαλκοῦν ἀπὸ Βοιωτῶν δεκάτη καὶ Χαλκιδέων τῶν ἐν Εὐβοίᾳ.

δύο δὲ ἄλλα ἐστὶν ἀναθήματα, Περικλῆσ ὁ Ξανθίππου καὶ τῶν ἔργων τῶν Φειδίου θέασ μάλιστα ἄξιον Ἀθηνᾶσ ἄγαλμα ἀπὸ τῶν ἀναθέντων καλουμένησ Λημνίασ. τῇ δὲ ἀκροπόλει, πλὴν ὅσον Κίμων ᾠκοδόμησεν αὐτῆσ ὁ Μιλτιάδου, περιβαλεῖν τὸ λοιπὸν λέγεται τοῦ τείχουσ Πελασγοὺσ οἰκήσαντάσ ποτε ὑπὸ τὴν ἀκρόπολιν·

φασὶ γὰρ Ἀγρόλαν καὶ Ὑπέρβιον <τοὺσ οἰκοδομήσαντασ εἶναι>. πυνθανόμενοσ δὲ οἵτινεσ ἦσαν οὐδὲν ἄλλο ἐδυνάμην μαθεῖν ἢ Σικελοὺσ τὸ ἐξ ἀρχῆσ ὄντασ <ἐσ> Ἀκαρνανίαν μετοικῆσαι. καταβᾶσι δὲ οὐκ ἐσ τὴν κάτω πόλιν ἀλλ’ ὅσον ὑπὸ τὰ προπύλαια πηγή τε ὕδατόσ ἐστι καὶ πλησίον Ἀπόλλωνοσ ἱερὸν ἐν σπηλαίῳ·

Κρεούσῃ δὲ θυγατρὶ Ἐρεχθέωσ Ἀπόλλωνα ἐνταῦθα συγγενέσθαι νομίζουσι. ὡσ πεμφθείη Φιλιππίδησ ἐσ Λακεδαίμονα ἄγγελοσ ἀποβεβηκότων Μήδων ἐσ τὴν γῆν, ἐπανήκων δὲ Λακεδαιμονίουσ ὑπερβαλέσθαι φαίη τὴν ἔξοδον, εἶναι γὰρ δὴ νόμον αὐτοῖσ μὴ πρότερον μαχουμένουσ ἐξιέναι πρὶν ἢ πλήρη τὸν κύκλον τῆσ σελήνησ γενέσθαι· τὸν δὲ Πᾶνα ὁ Φιλιππίδησ ἔλεγε περὶ τὸ ὄροσ ἐντυχόντα οἱ τὸ Παρθένιον φάναι τε ὡσ εὔνουσ Ἀθηναίοισ εἰή καὶ ὅτι ἐσ Μαραθῶνα ἥξει συμμαχήσων. οὗτοσ μὲν οὖν ὁ θεὸσ ἐπὶ ταύτῃ τῇ ἀγγελίᾳ τετίμηται·

καθὸ καὶ ὁ Ἄρειοσ πάγοσ.

ἔστι δὲ Ἄρειοσ πάγοσ καλούμενοσ, ὅτι πρῶτοσ Ἄρησ ἐνταῦθα ἐκρίθη, καί μοι καὶ ταῦτα δεδήλωκεν ὁ λόγοσ ὡσ Ἁλιρρόθιον ἀνέλοι καὶ ἐφ’ ὅτῳ κτείνειε. κριθῆναι δὲ καὶ ὕστερον Ὀρέστην λέγουσιν ἐπὶ τῷ φόνῳ τῆσ μητρόσ· καὶ βωμόσ ἐστιν Ἀθηνᾶσ Ἀρείασ, ὃν ἀνέθηκεν ἀποφυγὼν τὴν δίκην. τοὺσ δὲ ἀργοὺσ λίθουσ, ἐφ’ ὧν ἑστᾶσιν ὅσοι δίκασ ὑπέχουσι καὶ οἱ διώκοντεσ, τὸν μὲν Ὕβρεωσ τὸν δὲ Ἀναιδείασ αὐτῶν ὀνομάζουσι. πλησίον δὲ ἱερὸν θεῶν ἐστιν ἃσ καλοῦσιν Ἀθηναῖοι Σεμνάσ, Ἡσίοδοσ δὲ Ἐρινῦσ ἐν Θεογονίᾳ.

πρῶτοσ δέ σφισιν Αἰσχύλοσ δράκοντασ ἐποίησεν ὁμοῦ ταῖσ ἐν τῇ κεφαλῇ θριξὶν εἶναι· τοῖσ δὲ ἀγάλμασιν οὔτε τούτοισ ἔπεστιν οὐδὲν φοβερὸν οὔτε ὅσα ἄλλα κεῖται θεῶν τῶν ὑπογαίων. κεῖται δὲ καὶ Πλούτων καὶ Ἑρμῆσ καὶ Γῆσ ἄγαλμα· ἐνταῦθα θύουσι μὲν ὅσοισ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ τὴν αἰτίαν ἐξεγένετο ἀπολύσασθαι, θύουσι δὲ καὶ ἄλλωσ ξένοι τε ὁμοίωσ καὶ ἀστοί. ἔστι δὲ καὶ ἐντὸσ τοῦ περιβόλου μνῆμα Οἰδίποδοσ, πολυπραγμονῶν δὲ εὑρ́ισκον τὰ ὀστᾶ ἐκ Θηβῶν κομισθέντα·

τὰ γὰρ ἐσ τὸν θάνατον Σοφοκλεῖ πεποιημένα τὸν Οἰδίποδοσ Ὅμηροσ οὐκ εἰά μοι δόξαι πιστά, ὃσ ἔφη Μηκιστέα τελευτήσαντοσ Οἰδίποδοσ ἐπιτάφιον ἐλθόντα ἐσ Θήβασ ἀγωνίσασθαι. ἔστι δὲ Ἀθηναίοισ καὶ ἄλλα δικαστήρια οὐκ ἐσ τοσοῦτο δόξησ ἥκοντα.

τὸ μὲν οὖν καλούμενον παράβυστον καὶ τρίγωνον, τὸ μὲν ἐν ἀφανεῖ τῆσ πόλεωσ ὂν καὶ ἐπ’ ἐλαχίστοισ συνιόντων ἐσ αὐτό, τὸ δὲ ἀπὸ τοῦ σχήματοσ ἔχει τὰ ὀνόματα· βατραχιοῦν δὲ καὶ φοινικιοῦν ἀπὸ χρωμάτων τὸ δὲ καὶ ἐσ τόδε διαμεμένηκεν ὀνομάζεσθαι.

τὸ δὲ μέγιστον καὶ ἐσ ὃ πλεῖστοι συνίασιν, ἡλιαίαν καλοῦσιν. ὁπόσα δὲ ἐπὶ τοῖσ φονεῦσιν, ἔστιν ἄλλα· καὶ ἐπὶ Παλλαδίῳ καλοῦσι καὶ τοῖσ ἀποκτείνασιν ἀκουσίωσ κρίσισ καθέστηκε. καὶ ὅτι μὲν Δημοφῶν πρῶτοσ ἐνταῦθα ὑπέσχε δίκασ, ἀμφισβητοῦσιν οὐδένεσ· ἐφ’ ὅτῳ δέ, διάφορα ἐσ τοῦτο εἴρηται.

Διομήδην φασὶν ἁλούσησ Ἰλίου ταῖσ ναυσὶν ὀπίσω κομίζεσθαι, καὶ ἤδη τε νύκτα ἐπέχειν ὡσ κατὰ Φάληρον πλέοντεσ γίνονται καὶ τοὺσ Ἀργείουσ ὡσ ἐσ πολεμίαν ἀποβῆναι τὴν γῆν, ἄλλην που δόξαντασ ἐν τῇ νυκτὶ καὶ οὐ τὴν Ἀττικὴν εἶναι. ἐνταῦθα Δημοφῶντα λέγουσιν ἐκβοηθήσαντα, οὐκ ἐπιστάμενον οὐδὲ τοῦτον τοὺσ ἀπὸ τῶν νεῶν ὡσ εἰσὶν Ἀργεῖοι, καὶ ἄνδρασ αὐτῶν ἀποκτεῖναι καὶ τὸ Παλλάδιον ἁρπάσαντα οἴχεσθαι, Ἀθηναῖόν τε ἄνδρα οὐ προϊδόμενον ὑπὸ τοῦ ἵππου τοῦ Δημοφῶντοσ ἀνατραπῆναι καὶ συμπατηθέντα ἀποθανεῖν· ἐπὶ τούτῳ Δημοφῶντα ὑποσχεῖν δίκασ οἱ μὲν τοῦ συμπατηθέντοσ τοῖσ προσήκουσιν, οἱ δὲ Ἀργείων φασὶ τῷ κοινῷ. ἐπὶ Δελφινίῳ δὲ κρίσισ καθέστηκεν ἐργάσασθαι φόνον σὺν τῷ δικαίῳ φαμένοισ, ὁποῖόν τι καὶ Θησεὺσ παρεχόμενοσ ἀπέφυγεν, ὅτε Πάλλαντα ἐπαναστάντα καὶ τοὺσ παῖδασ ἔκτεινε·

πρότερον δὲ πρὶν ἢ Θησεὺσ ἀφείθη, καθειστήκει πᾶσι φεύγειν κτείναντα ἢ κατὰ ταὐτὰ θνήσκειν μένοντα. τὸ δὲ ἐν πρυτανείῳ καλούμενον, ἔνθα τῷ σιδήρῳ καὶ πᾶσιν ὁμοίωσ τοῖσ ἀψύχοισ δικάζουσιν, ἐπὶ τῷδε ἄρξασθαι νομίζω. Ἀθηναίων βασιλεύοντοσ Ἐρεχθέωσ, τότε πρῶτον βοῦν ἔκτεινεν ὁ βουφόνοσ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τοῦ Πολιέωσ Διόσ·

καὶ ὁ μὲν ἀπολιπὼν ταύτῃ τὸν πέλεκυν ἀπῆλθεν ἐκ τῆσ χώρασ φεύγων, ὁ δὲ πέλεκυσ παραυτίκα ἀφείθη κριθεὶσ καὶ ἐσ τόδε ἀνὰ πᾶν ἔτοσ κρίνεται. λέγεται μὲν δὴ καὶ ἄλλα τῶν ἀψύχων αὐτόματα ἐπιθεῖναι σὺν τῷ δικαίῳ τιμωρίαν ἀνθρώποισ·

ἔργον δὲ κάλλιστον καὶ δόξῃ φανερώτατον ὁ Καμβύσου παρέσχετο ἀκινάκησ. ἔστι δὲ τοῦ Πειραιῶσ πρὸσ θαλάσσῃ Φρεαττύσ· ἐνταῦθα οἱ πεφευγότεσ, ἢν ἀπελθόντασ ἕτερον ἐπιλάβῃ σφᾶσ ἔγκλημα, πρὸσ ἀκροωμένουσ ἐκ τῆσ γῆσ ἀπὸ νεὼσ ἀπολογοῦνται· Τεῦκρον πρῶτον λόγοσ ἔχει Τελαμῶνι οὕτωσ ἀπολογήσασθαι μηδὲν ἐσ τὸν Αἰάντοσ θάνατον εἰργάσθαι. τάδε μὲν οὖν εἰρήσθω μοι τῶνδε ἕνεκα, γνῶναι ὁπόσοισ μέτεστι σπουδῆσ <τὰ> ἐσ τὰ δικαστήρια·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION