Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 40

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 40)

ἔστι δὲ ἐν τῇ πόλει κρήνη, ἥν σφισιν ᾠκοδόμησε Θεαγένησ, οὗ καὶ πρότερον τούτων ἐπεμνήσθην θυγατέρα αὐτὸν συνοικίσαι Κύλωνι Ἀθηναίῳ. οὗτοσ ὁ Θεαγένησ τυραννήσασ ᾠκοδόμησε τὴν κρήνην μεγέθουσ ἕνεκα καὶ κόσμου καὶ ἐσ τὸ πλῆθοσ τῶν κιόνων θέασ ἀξίαν· καὶ ὕδωρ ἐσ αὐτὴν ῥεῖ καλούμενον Σιθνίδων νυμφῶν. τὰσ δὲ Σιθνίδασ νύμφασ λέγουσι Μεγαρεῖσ εἶναι μέν σφισιν ἐπιχωρίασ, μιᾷ δὲ αὐτῶν θυγατρὶ συγγενέσθαι Δία, Μέγαρόν τε παῖδα ὄντα Διὸσ καὶ ταύτησ δὴ τῆσ νύμφησ ἐκφυγεῖν τὴν ἐπὶ Δευκαλίωνόσ ποτε ἐπομβρίαν, ἐκφυγεῖν δὲ πρὸσ τὰ ἄκρα τῆσ Γερανίασ, οὐκ ἔχοντόσ πω τοῦ ὄρουσ τὸ ὄνομα τοῦτο, ἀλλὰ ‐ νήχεσθαι γὰρ πετομένων γεράνων πρὸσ τὴν βοὴν τῶν ὀρνίθων αὐτόν ‐ διὰ τοῦτο Γερανίαν τὸ ὄροσ ὀνομασθῆναι. τῆσ δὲ κρήνησ οὐ πόρρω ταύτησ ἀρχαῖόν ἐστιν ἱερόν, εἰκόνεσ δὲ ἐφ’ ἡμῶν ἑστᾶσιν ἐν αὐτῷ βασιλέων Ῥωμαίων καὶ ἄγαλμα τε κεῖται χαλκοῦν Ἀρτέμιδοσ ἐπίκλησιν Σωτείρασ.

φασὶ δὲ ἄνδρασ τοῦ Μαρδονίου στρατοῦ καταδραμόντασ τὴν Μεγαρίδα ἀποχωρεῖν ἐσ Θήβασ ὀπίσω παρὰ Μαρδόνιον ἐθέλειν, γνώμῃ δὲ Ἀρτέμιδοσ νύκτα τε ὁδοιποροῦσιν ἐπιγενέσθαι καὶ τῆσ ὁδοῦ σφᾶσ ἁμαρτόντασ ἐσ τὴν ὀρεινὴν τραπέσθαι τῆσ χώρασ· πειρωμένουσ δὲ <εἰ> στράτευμα ἐγγὺσ εἰή πολέμιον ἀφιέναι τῶν βελῶν, καὶ τὴν πλησίον πέτραν στένειν βαλλομένην, τοὺσ δὲ αὖθισ τοξεύειν προθυμίᾳ πλέονι.

τέλοσ δὲ αὐτοῖσ ἀναλωθῆναι τοὺσ ὀιστοὺσ ἐσ ἄνδρασ πολεμίουσ τοξεύειν προθυμίᾳ πλέονι νομίζουσιν·

ἡμέρα τε ὑπεφαίνετο καὶ οἱ Μεγαρεῖσ ἐπῄεσαν, μαχόμενοι δὲ ὁπλῖται πρὸσ ἀνόπλουσ καὶ οὐδὲ βελῶν εὐποροῦντασ ἔτι φονεύουσιν αὐτῶν τοὺσ πολλούσ· καὶ ἐπὶ τῷδε Σωτείρασ ἄγαλμα ἐποιήσαντο Ἀρτέμιδοσ. ἐνταῦθα καὶ τῶν δώδεκα ὀνομαζομένων θεῶν ἐστιν ἀγάλματα ἔργα εἶναι λεγόμενα Πραξιτέλουσ· τὴν δὲ Ἄρτεμιν αὐτὴν Στρογγυλίων ἐποίησε. μετὰ ταῦτα ἐσ τὸ τοῦ Διὸσ τέμενοσ ἐσελθοῦσι καλούμενον Ὀλυμπιεῖον ναόσ ἐστι θέασ ἄξιοσ·

τὸ δὲ ἄγαλμα οὐκ ἐξειργάσθη τοῦ Διόσ, ἐπιλαβόντοσ τοῦ Πελοποννησίων πολέμου πρὸσ Ἀθηναίουσ, ἐν ᾧ καὶ ναυσὶν ἀνὰ πᾶν ἔτοσ καὶ στρατῷ φθείροντεσ Μεγαρεῦσιν Ἀθηναῖοι τὴν χώραν τά τε κοινὰ ἐκάκωσαν καὶ ἰδίᾳ τοὺσ οἴκουσ ἤγαγον ἐσ τὸ ἔσχατον ἀσθενείασ. τῷ δὲ ἀγάλματι τοῦ Διὸσ πρόσωπον ἐλέφαντοσ καὶ χρυσοῦ, τὰ δὲ λοιπὰ πηλοῦ τέ ἐστι καὶ γύψου· ποιῆσαι δὲ αὐτὸ Θεόκοσμον λέγουσιν ἐπιχώριον, συνεργάσασθαι δέ οἱ Φειδίαν. ὑπὲρ δὲ τῆσ κεφαλῆσ τοῦ Διόσ εἰσιν Ὧραι καὶ Μοῖραι· δῆλα δὲ πᾶσι τὴν πεπρωμένην μόνῳ οἱ πείθεσθαι καὶ τὰσ ὡρ́ασ τὸν θεὸν τοῦτον νέμειν ἐσ τὸ δέον. ὄπισθε δὲ τοῦ ναοῦ κεῖται ξύλα ἡμίεργα· ταῦτα ἔμελλεν ὁ Θεόκοσμοσ ἐλέφαντι καὶ χρυσῷ κοσμήσασ τὸ ἄγαλμα ἐκτελέσειν τοῦ Διόσ. ἐν δὲ αὐτῷ τῷ ναῷ τριήρουσ ἀνάκειται χαλκοῦν ἔμβολον·

ταύτην τὴν ναῦν λαβεῖν φασι περὶ Σαλαμῖνα ναυμαχήσαντεσ πρὸσ Ἀθηναίουσ·

ὁμολογοῦσι δὲ καὶ Ἀθηναῖοι χρόνον τινὰ Μεγαρεῦσιν ἀποστῆναι τῆσ νήσου, Σόλωνα δὲ ὕστερόν φασιν ἐλεγεῖα ποιήσαντα προτρέψαι σφᾶσ, καταστῆναι δὲ ἐπὶ τούτοισ <ἐσ> ἀμφισβήτησιν Ἀθηναῖοι, κρατήσαντεσ δὲ πολέμῳ Σαλαμῖνα αὖθισ ἔχειν. Μεγαρεῖσ δὲ παρὰ σφῶν λέγουσιν ἄνδρασ φυγάδασ, οὓσ Δορυκλείουσ ὀνομάζουσιν, ἀφικομένουσ παρὰ τοὺσ ἐν Σαλαμῖνι κληρούχουσ προδοῦναι Σαλαμῖνα Ἀθηναίοισ. μετὰ δὲ τοῦ Διὸσ τὸ τέμενοσ ἐσ τὴν ἀκρόπολιν ἀνελθοῦσι καλουμένην ἀπὸ Καρὸσ τοῦ Φορωνέωσ καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι Καρίαν, ἔστι μὲν Διονύσου ναὸσ Νυκτελίου, πεποίηται δὲ Ἀφροδίτησ Ἐπιστροφίασ ἱερὸν καὶ Νυκτὸσ καλούμενόν ἐστι μαντεῖον καὶ Διὸσ Κονίου ναὸσ οὐκ ἔχων ὄροφον.

τοῦ δὲ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἄγαλμα Βρύαξισ καὶ αὐτὸ καὶ τὴν Ὑγείαν ἐποίησεν. ἐνταῦθα καὶ τῆσ Δήμητροσ τὸ καλούμενον μέγαρον· ποιῆσαι δὲ αὐτὸ βασιλεύοντα Κᾶρα ἔλεγον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION