헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́1́21́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 21)

εἰσὶ δὲ Ἀθηναίοισ εἰκόνεσ ἐν τῷ θεάτρῳ καὶ τραγῳδίασ καὶ κωμῳδίασ ποιητῶν, αἱ πολλαὶ τῶν ἀφανεστέρων· ὅτι μὴ γὰρ Μένανδροσ, οὐδεὶσ ἦν ποιητὴσ κωμῳδίασ τῶν ἐσ δόξαν ἡκόντων. τραγῳδίασ δὲ κεῖνται τῶν φανερῶν Εὐριπίδησ καὶ Σοφοκλῆσ. λέγεται δὲ Σοφοκλέουσ τελευτήσαντοσ ἐσβαλεῖν ἐσ τὴν Ἀττικὴν Λακεδαιμονίουσ, καὶ σφῶν τὸν ἡγούμενον ἰδεῖν ἐπιστάντα οἱ Διόνυσον κελεύειν τιμαῖσ, ὅσαι καθεστήκασιν ἐπὶ τοῖσ τεθνεῶσι, τὴν Σειρῆνα τὴν νέαν τιμᾶν· καί οἱ τὸ ὄναρ <ἐσ> Σοφοκλέα καὶ τὴν Σοφοκλέουσ ποίησιν ἐφαίνετο ἔχειν, εἰώθασι δὲ καὶ νῦν ἔτι ποιημάτων καὶ λόγων τὸ ἐπαγωγὸν Σειρῆνι εἰκάζειν.

τὴν δὲ εἰκόνα τὴν Αἰσχύλου πολλῷ τε ὕστερον τῆσ τελευτῆσ δοκῶ ποιηθῆναι <καὶ> τῆσ γραφῆσ ἣ τὸ ἔργον ἔχει τὸ Μαραθῶνι.

ἔφη δὲ Αἰσχύλοσ μειράκιον ὢν καθεύδειν ἐν ἀγρῷ φυλάσσων σταφυλάσ, καί οἱ Διόνυσον ἐπιστάντα κελεῦσαι τραγῳδίαν ποιεῖν· ὡσ δὲ ἦν ἡμέρα ‐ πείθεσθαι γὰρ ἐθέλειν ‐ ῥᾷστα ἤδη πειρώμενοσ ποιεῖν. οὗτοσ μὲν ταῦτα ἔλεγεν·

ἐπὶ δὲ τοῦ Νοτίου καλουμένου τείχουσ, ὃ τῆσ ἀκροπόλεωσ ἐσ τὸ θέατρόν ἐστι τετραμμένον, ἐπὶ τούτου Μεδούσησ τῆσ Γοργόνοσ ἐπίχρυσοσ ἀνάκειται κεφαλή, καὶ περὶ αὐτὴν αἰγὶσ πεποίηται. ἐν δὲ τῇ κορυφῇ τοῦ θεάτρου σπήλαιόν ἐστιν ἐν ταῖσ πέτραισ ὑπὸ τὴν ἀκρόπολιν· τρίπουσ δὲ ἔπεστι καὶ τούτῳ· Ἀπόλλων δὲ ἐν αὐτῷ καὶ Ἄρτεμισ τοὺσ παῖδάσ εἰσιν ἀναιροῦντεσ τοὺσ Νιόβησ. ταύτην τὴν Νιόβην καὶ αὐτὸσ εἶδον ἀνελθὼν ἐσ τὸν Σίπυλον τὸ ὄροσ· ἡ δὲ πλησίον μὲν πέτρα καὶ κρημνόσ ἐστιν οὐδὲν παρόντι σχῆμα παρεχόμενοσ γυναικὸσ οὔτε ἄλλωσ οὔτε πενθούσησ· εἰ δέ γε πορρωτέρω γένοιο, δεδακρυμένην δόξεισ ὁρᾶν καὶ κατηφῆ γυναῖκα. ἰόντων δὲ Ἀθήνῃσιν ἐσ τὴν ἀκρόπολιν ἀπὸ τοῦ θεάτρου τέθαπται Κάλωσ·

τοῦτον τὸν Κάλων ἀδελφῆσ παῖδα ὄντα καὶ τῆσ τέχνησ μαθητὴν φονεύσασ Δαίδαλοσ ἐσ Κρήτην ἔφυγε, χρόνῳ δὲ ὕστερον ἐσ Σικελίαν ἐκδιδράσκει παρὰ Κώκαλον.

τοῦ δὲ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἱερὸν ἔσ τε τὰ ἀγάλματά ἐστιν, ὁπόσα τοῦ θεοῦ πεποίηται καὶ τῶν παίδων, καὶ ἐσ τὰσ γραφὰσ θέασ ἄξιον· ἔστι δὲ ἐν αὐτῷ κρήνη, παρ’ ᾗ λέγουσι Ποσειδῶνοσ παῖδα Ἁλιρρόθιον θυγατέρα Ἄρεωσ Ἀλκίππην αἰσχύναντα ἀποθανεῖν ὑπὸ Ἄρεωσ, καὶ δίκην ἐπὶ τούτῳ τῷ φόνῳ γενέσθαι πρῶτον. ἐνταῦθα ἄλλα τε καὶ Σαυροματικὸσ ἀνάκειται θώραξ·

ἐσ τοῦτόν τισ ἰδὼν οὐδὲν ἧσσον Ἑλλήνων τοὺσ βαρβάρουσ φήσει σοφοὺσ ἐσ τὰσ τέχνασ εἶναι. Σαυρομάταισ γὰρ οὔτε αὐτοῖσ σίδηρόσ ἐστιν ὀρυσσόμενοσ οὔτε σφίσιν ἐσάγουσιν· ἄμικτοι γὰρ μάλιστα τῶν ταύτῃ βαρβάρων εἰσί. πρὸσ οὖν τὴν ἀπορίαν ταύτην ἐξεύρηταί σφισιν· ἐπὶ μὲν τοῖσ δόρασιν αἰχμὰσ ὀστεί̈νασ ἀντὶ σιδήρου φοροῦσι, τόξα τε κράνινα καὶ ὀιστοὺσ καὶ ὀστεί̈νασ ἀκίδασ ἐπὶ τοῖσ ὀιστοῖσ· καὶ σειραῖσ περιβαλόντεσ τῶν πολεμίων ὁπόσουσ καὶ τύχοιεν, τοὺσ ἵππουσ ἀποστρέψαντεσ ἀνατρέπουσι τοὺσ ἐνσχεθέντασ ταῖσ σειραῖσ. τοὺσ δὲ θώρακασ ποιοῦνται τὸν τρόπον τοῦτον.

ἵππουσ πολλὰσ ἕκαστοσ τρέφει, ὡσ ἂν οὔτε ἐσ ἰδιωτῶν κλήρουσ τῆσ γῆσ μεμερισμένησ οὔτε τι φερούσησ πλὴν ὕλησ ἀγρίασ ἅτε ὄντων νομάδων· ταύταισ οὐκ ἐσ πόλεμον χρῶνται μόνον, ἀλλὰ καὶ θεοῖσ θύουσιν ἐπιχωρίοισ καὶ ἄλλωσ σιτοῦνται. συλλεξάμενοι δὲ τὰσ ὁπλὰσ ἐκκαθήραντέσ τε καὶ διελόντεσ ποιοῦσιν ἀπ’ αὐτῶν ἐμφερῆ δρακόντων φολίσιν· ὅστισ δὲ οὐκ εἶδέ πω δράκοντα, πίτυόσ γε εἶδε καρπὸν χλωρὸν ἔτι·

ταῖσ οὖν ἐπὶ τῷ καρπῷ τῆσ πίτυοσ φαινομέναισ ἐντομαῖσ εἰκάζων τὸ ἔργον τὸ ἐκ τῆσ ὁπλῆσ οὐκ ἂν ἁμαρτάνοι. ταῦτα διατρήσαντεσ καὶ νεύροισ ἵππων καὶ βοῶν συρράψαντεσ χρῶνται θώραξιν οὔτε εὐπρεπείᾳ τῶν Ἑλληνικῶν ἀποδέουσιν οὔτε ἀσθενεστέροισ· καὶ γὰρ συστάδην τυπτόμενοι καὶ βληθέντεσ ἀνέχονται. οἱ δὲ θώρακεσ οἱ λινοῖ μαχομένοισ μὲν οὐχ ὁμοίωσ εἰσὶ χρήσιμοι, διιᾶσι γὰρ καὶ βιαζόμενοι τὸν σίδηρον·

θηρεύοντασ δὲ ὠφελοῦσιν, ἐναποκλῶνται γάρ σφισι καὶ λεόντων ὀδόντεσ καὶ παρδάλεων. θώρακασ δὲ λινοῦσ ἰδεῖν ἔν τε ἄλλοισ ἱεροῖσ ἔστιν ἀνακειμένουσ καὶ ἐν Γρυνείῳ, ἔνθα Ἀπόλλωνοσ κάλλιστον ἄλσοσ δένδρων καὶ ἡμέρων καὶ ὅσα τῶν ἀκάρπων ὀσμῆσ παρέχεταί τινα ἢ θέασ ἡδονήν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 21

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 21)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION