Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 42

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 42)

ἔστι δὲ καὶ ἄλλη Μεγαρεῦσιν ἀκρόπολισ ἀπὸ Ἀλκάθου τὸ ὄνομα ἔχουσα· ἐσ ταύτην τὴν ἀκρόπολιν ἀνιοῦσίν ἐστιν ἐν δεξιᾷ Μεγαρέωσ μνῆμα, ὃσ κατὰ τὴν ἐπιστρατείαν τῶν Κρητῶν ξύμμαχόσ σφισιν ἦλθεν ἐξ Ὀγχηστοῦ. δείκνυται δὲ καὶ ἑστία θεῶν Προδομέων καλουμένων· θῦσαι δέ σφισιν Ἀλκάθουν λέγουσι πρῶτον, ὅτε τῆσ οἰκοδομίασ τοῦ τείχουσ ἔμελλεν ἄρχεσθαι. τῆσ δὲ ἑστίασ ἐγγὺσ ταύτησ ἐστὶ λίθοσ, ἐφ’ οὗ καταθεῖναι λέγουσιν Ἀπόλλωνα τὴν κιθάραν Ἀλκάθῳ τὸ τεῖχοσ συνεργαζόμενον.

δηλοῖ τέ μοι καὶ τόδε ὡσ συνετέλουν ἐσ Ἀθηναίουσ Μεγαρεῖσ· φαίνεται γὰρ τὴν θυγατέρα Ἀλκάθουσ Περίβοιαν ἅμα Θησεῖ πέμψαι κατὰ τὸν δασμὸν ἐσ Κρήτην. τότε δὲ αὐτῷ τειχίζοντι, ὥσ φασιν οἱ Μεγαρεῖσ, συνεργάζεταί τε Ἀπόλλων καὶ τὴν κιθάραν κατέθηκεν ἐπὶ τὸν λίθον· ἢν δὲ τύχῃ βαλών τισ ψηφῖδι, κατὰ ταὐτὰ οὗτόσ τε ἤχησε καὶ κιθάρα κρουσθεῖσα. ἐμοὶ δὲ παρέσχε μὲν καὶ τοῦτο θαυμάσαι, παρέσχε δὲ πολλῷ μάλιστα Αἰγυπτίων ὁ κολοσσόσ.

ἐν Θήβαισ ταῖσ Αἰγυπτίαισ, διαβᾶσι τὸν Νεῖλον πρὸσ τὰσ Σύριγγασ καλουμένασ, εἶδον ἔτι καθήμενον ἄγαλμα ἠχοῦν ‐ Μέμνονα ὀνομάζουσιν οἱ πολλοί, τοῦτον γάρ φασιν ἐξ Αἰθιοπίασ ὁρμηθῆναι ἐσ Αἴγυπτον καὶ τὴν ἄχρι Σούσων· ἀλλὰ γὰρ οὐ Μέμνονα οἱ Θηβαῖοι λέγουσι, Φαμένωφα δὲ εἶναι τῶν ἐγχωρίων οὗ τοῦτο ἄγαλμα ἦν, ἤκουσα δὲ ἤδη καὶ Σέσωστριν φαμένων εἶναι τοῦτο ἄγαλμα ‐ , ὃ Καμβύσησ διέκοψε·

καὶ νῦν ὁπόσον ἐκ κεφαλῆσ ἐσ μέσον σῶμά ἐστιν ἀπερριμμένον, τὸ δὲ λοιπὸν κάθηταί τε καὶ ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν ἀνίσχοντοσ ἡλίου βοᾷ, καὶ τὸν ἦχον μάλιστα εἰκάσει τισ κιθάρασ ἢ λύρασ ῥαγείσησ χορδῆσ. Μεγαρεῦσι δὲ ἔστι μὲν βουλευτήριον, Τιμάλκου δὲ ἦν ποτε ὡσ λέγουσι τάφοσ, ὃν πρότερον ὀλίγον τούτων οὐκ ἔφην ὑπὸ Θησέωσ ἀποθανεῖν.

ᾠκοδόμηται δὲ ἐπὶ τῇ κορυφῇ τῆσ ἀκροπόλεωσ ναὸσ Ραθηνᾶσ, ἄγαλμα δέ ἐστιν ἐπίχρυσον πλὴν χειρῶν καὶ ἄκρων ποδῶν· ταῦτα δὲ καὶ τὸ πρόσωπόν ἐστιν ἐλέφαντοσ. καὶ ἕτερον ἐνταῦθα ἱερὸν Ἀθηνᾶσ πεποίηται καλουμένησ Νίκησ καὶ ἄλλο Αἰαντίδοσ· τὰ δὲ ἐσ αὐτὸ Μεγαρέων μὲν παρεῖται τοῖσ ἐξηγηταῖσ, ἐγὼ δὲ ὁποῖα νομίζω γενέσθαι γράψω. Τελαμὼν ὁ Αἰακοῦ θυγατρὶ Ἀλκάθου Περιβοίᾳ συνῴκησεν· Αἰάντα οὖν τὴν ἀρχὴν τὴν Ἀλκάθου διαδεξάμενον ποιῆσαι τὸ ἄγαλμα ἡγοῦμαι τῆσ Ἀθηνᾶσ. τοῦ δὲ Ἀπόλλωνοσ πλίνθου μὲν ἦν ὁ ἀρχαῖοσ ναόσ·

ὕστερον δὲ βασιλεὺσ ᾠκοδόμησεν Ἀδριανὸσ λίθου λευκοῦ. ὁ μὲν δὴ Πύθιοσ καλούμενοσ καὶ ὁ Δεκατηφόροσ τοῖσ Αἰγυπτίοισ μάλιστα ἐοίκασι ξοάνοισ, ὃν δὲ Ἀρχηγέτην ἐπονομάζουσιν, Αἰγινητικοῖσ ἔργοισ ἐστὶν ὅμοιοσ· ἐβένου δὲ πάντα ὁμοίωσ πεποίηται. Κυπρίου διακρῖναι πόασ ἐσ ἀνθρώπων ἰάσιν εἰδότοσ, ὃσ τὴν ἔβενον φύλλα οὐκ ἔφη φύειν οὐδὲ εἶναι καρπὸν οὐδένα ἀπ’ αὐτῆσ οὐδὲ ὁρᾶσθαι τὸ παράπαν αὐτὴν ὑπὸ ἡλίου, ῥίζασ δὲ ὑπογαίουσ εἶναι, ταύτασ δὲ ὀρύσσειν τοὺσ Αἰθίοπασ καὶ ἄνδρασ εἶναί σφισιν οἳ τὴν ἔβενον ἴσασιν εὑρίσκειν.

ἔστι δὲ καὶ Δήμητροσ ἱερὸν Θεσμοφόρου.

κατιοῦσι δὲ ἐντεῦθεν Καλλιπόλιδοσ μνῆμά ἐστιν Ἀλκάθου παιδόσ. ἐγένετο δὲ καὶ ἄλλοσ Ἀλκάθῳ πρεσβύτεροσ υἱὸσ Ἰσχέπολισ, ὃν ἀπέστειλεν ὁ πατὴρ Μελεάγρῳ τὸ ἐν Αἰτωλίᾳ θηρίον συνεξαιρήσοντα. ἀποθανόντοσ δὲ ἐνταῦθα πρῶτοσ τεθνεῶτα ἐπύθετο ὁ Καλλίπολισ, ἀναδραμὼν δὲ ἐσ τὴν ἀκρόπολιν ‐ τηνικαῦτα δὲ ὁ πατήρ οἱ τῷ Ἀπόλλωνι ἐνέκαεν ‐ ἀπορρίπτει τὰ ξύλα ἀπὸ τοῦ βωμοῦ· Ἀλκάθουσ δὲ ἀνήκοοσ ὢν ἔτι τῆσ Ἰσχεπόλιδοσ τελευτῆσ κατεδίκαζεν οὐ ποιεῖν ὅσια τὸν Καλλίπολιν καὶ εὐθέωσ ὡσ εἶχεν ὀργῆσ ἀπέκτεινε παίσασ ἐσ τὴν κεφαλὴν τῶν ἀπορριφέντων ἀπὸ τοῦ βωμοῦ ξύλῳ. κατὰ δὲ τὴν ἐσ τὸ πρυτανεῖον ὁδὸν Ἰνοῦσ ἐστιν ἡρῷον, περὶ δὲ αὐτὸ θριγκὸσ λίθων·

πεφύκασι δὲ ἐπ’ αὐτῶ καὶ ἐλαῖαι. μόνοι δέ εἰσιν Ἑλλήνων Μεγαρεῖσ οἱ λέγοντεσ τὸν νεκρὸν τῆσ Ἰνοῦσ ἐσ τὰ παραθαλάσσιά σφισιν ἐκπεσεῖν τῆσ χώρασ, Κλησὼ δὲ καὶ Ταυρόπολιν εὑρεῖν τε καὶ θάψαι ‐ θυγατέρασ δὲ αὐτὰσ εἶναι Κλήσωνοσ τοῦ Λέλεγοσ ‐ , καὶ Λευκοθέαν τε ὀνομασθῆναι παρὰ σφίσι πρώτοισ φασὶν αὐτὴν καὶ θυσίαν ἄγειν ἀνὰ πᾶν ἔτοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION