Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 19

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 19)

μετὰ δὲ τὸν ναὸν τοῦ Διὸσ τοῦ Ὀλυμπίου πλησίον ἄγαλμά ἐστιν Ἀπόλλωνοσ Πυθίου· ἔστι δὲ καὶ ἄλλο ἱερὸν Ἀπόλλωνοσ ἐπίκλησιν Δελφινίου. λέγουσι δὲ ὡσ ἐξειργασμένου τοῦ ναοῦ πλὴν τῆσ ὀροφῆσ ἀγνὼσ ἔτι τοῖσ πᾶσιν ἀφίκοιτο Θησεὺσ ἐσ τὴν πόλιν· οἱᾶ δὲ χιτῶνα ἔχοντοσ αὐτοῦ ποδήρη καὶ πεπλεγμένησ ἐσ εὐπρεπέσ οἱ τῆσ κόμησ, ὡσ ἐγίνετο κατὰ τὸν τοῦ Δελφινίου ναόν, οἱ τὴν στέγην οἰκοδομοῦντεσ ἤροντο σὺν χλευασίᾳ, ὅ τι δὴ παρθένοσ ἐν ὡρ́ᾳ γάμου πλανᾶται μόνη· Θησεὺσ δὲ ἄλλο μὲν αὐτοῖσ ἐδήλωσεν οὐδέν, ἀπολύσασ δὲ ὡσ λέγεται τῆσ ἁμάξησ τοὺσ βοῦσ, ἥ σφισι παρῆν, τὸν ὄροφον ἀνέρριψεν ἐσ ὑψηλότερον ἢ τῷ ναῷ τὴν στέγην ἐποιοῦντο. ‐ ἐσ δὲ τὸ χωρίον, ὃ Κήπουσ ὀνομάζουσι, καὶ τῆσ Ἀφροδίτησ τὸν ναὸν οὐδεὶσ λεγόμενόσ σφισίν ἐστι λόγοσ·

οὐ μὴν οὐδὲ ἐσ τὴν Ἀφροδίτην, ἣ τοῦ ναοῦ πλησίον ἕστηκε. ταύτησ γὰρ σχῆμα μὲν τετράγωνον κατὰ ταὐτὰ καὶ τοῖσ Ἑρμαῖσ, τὸ δὲ ἐπίγραμμα σημαίνει τὴν Οὐρανίαν Ἀφροδίτην τῶν καλουμένων Μοιρῶν εἶναι πρεσβυτάτην. τὸ δὲ ἄγαλμα τῆσ Ἀφροδίτησ <τῆσ> ἐν τοῖσ Κήποισ ἔργον ἐστὶν Ἀλκαμένουσ καὶ τῶν Ἀθήνῃσιν ἐν ὀλίγοισ θέασ ἄξιον.

ἔστι δὲ Ἡρακλέουσ ἱερὸν καλούμενον Κυνόσαργεσ·

καὶ τὰ μὲν ἐσ τὴν κύνα εἰδέναι τὴν λευκὴν ἐπιλεξαμένοισ ἔστι τὸν χρησμόν, βωμοὶ δέ εἰσιν Ἡρακλέουσ τε καὶ Ἥβησ, ἣν Διὸσ παῖδα οὖσαν συνοικεῖν Ἡρακλεῖ νομίζουσιν· Ἀλκμήνησ τε βωμὸσ καὶ Ιὀλάου πεποίηται, ὃσ τὰ πολλὰ Ἡρακλεῖ συνεπόνησε τῶν ἔργων. Λύκειον δὲ ἀπὸ μὲν Λύκου τοῦ Πανδίονοσ ἔχει τὸ ὄνομα, Ἀπόλλωνοσ δὲ ἱερὸν ἐξ ἀρχῆσ τε εὐθὺσ καὶ καθ’ ἡμᾶσ ἐνομίζετο, Λύκ<ε>ιόσ τε ὁ θεὸσ ἐνταῦθα ὠνομάσθη πρῶτον· λέγεται δὲ ὅτι καὶ Τερμίλαισ, ἐσ οὓσ ἦλθεν ὁ Λύκοσ φεύγων Αἰγέα, καὶ τούτοισ αἴτιόσ ἐστι Λυκίουσ ἀπ’ αὐτοῦ καλεῖσθαι. ἔστι δὲ ὄπισθεν τοῦ Λυκ<ε>ίου Νίσου μνῆμα, ὃν ἀποθανόντα ὑπὸ Μίνω βασιλεύοντα Μεγάρων κομίσαντεσ Ἀθηναῖοι ταύτῃ θάπτουσιν.

ἐσ τοῦτον τὸν Νῖσον ἔχει λόγοσ τρίχασ ἐν τῇ κεφαλῇ οἱ πορφυρᾶσ εἶναι, χρῆναι δὲ αὐτὸν τελευτᾶν ἐπὶ ταύταισ ἀποκαρείσαισ· ὡσ δὲ οἱ Κρῆτεσ ἦλθον ἐσ τὴν γῆν, τὰσ μὲν ἄλλασ ἐξ ἐπιδρομῆσ ᾕρουν τὰσ ἐν τῇ Μεγαρίδι πόλεισ, ἐσ δὲ τὴν Νίσαιαν καταφεύγοντα τὸν Νῖσον ἐπολιόρκουν· ἐνταῦθα τοῦ Νίσου λέγεται θυγατέρα ἐρασθῆναι Μίνω καὶ ὡσ ἀπέκειρε τὰσ τρίχασ τοῦ πατρόσ. ταῦτα μὲν οὕτω γενέσθαι λέγουσι·

ποταμοὶ δὲ Ἀθηναίοισ ῥέουσιν Ἰλισόσ τε καὶ Ἠριδανῷ τῷ Κελτικῷ κατὰ τὰ αὐτὰ ὄνομα ἔχων, ἐκδιδοὺσ ἐσ τὸν Ἰλισόν. ὁ δὲ Ἰλισόσ ἐστιν οὗτοσ, ἔνθα παίζουσαν Ὠρείθυιαν ὑπὸ ἀνέμου Βορέου φασὶν ἁρπασθῆναι· καὶ συνοικεῖν Ὠρειθυίᾳ Βορέαν καί σφισι διὰ τὸ κῆδοσ ἀμύναντα τῶν τριήρων τῶν βαρβαρικῶν ἀπολέσαι τὰσ πολλάσ.

ἐθέλουσι δὲ Ἀθηναῖοι καὶ ἄλλων θεῶν ἱερὸν εἶναι τὸν Ἰλισόν, καὶ Μουσῶν βωμὸσ ἐπ’ αὐτῷ ἐστιν Ἰλισιάδων· δείκνυται δὲ καὶ ἔνθα Πελοποννήσιοι Κόδρον τὸν Μελάνθου βασιλεύοντα Ἀθηναίων κτείνουσι. διαβᾶσι δὲ τὸν Ἰλισὸν χωρίον Ἄγραι καλούμενον καὶ ναὸσ Ἀγροτέρασ ἐστὶν Ἀρτέμιδοσ·

ἐνταῦθα Ἄρτεμιν πρῶτον θηρεῦσαι λέγουσιν ἐλθοῦσαν ἐκ Δήλου, καὶ τὸ ἄγαλμα διὰ τοῦτο ἔχει τόξον. τὸ δὲ ἀκούσασι μὲν οὐχ ὁμοίωσ ἐπαγωγόν, θαῦμα δ’ ἰδοῦσι, στάδιόν ἐστι λευκοῦ λίθου. μέγεθοσ δὲ αὐτοῦ τῇδε ἄν τισ μάλιστα τεκμαίροιτο· ἄνωθεν ὄροσ ὑπὲρ τὸν Ἰλισὸν ἀρχόμενον ἐκ μηνοειδοῦσ καθήκει τοῦ ποταμοῦ πρὸσ τὴν ὄχθην εὐθύ τε καὶ διπλοῦν. τοῦτο ἀνὴρ Ἀθηναῖοσ Ἡρώδησ ᾠκοδόμησε, καί οἱ τὸ πολὺ τῆσ λιθοτομίασ τῆσ Πεντελῆσιν ἐσ τὴν οἰκοδομὴν ἀνηλώθη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION