Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 29

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 29)

τοῦ δὲ Ἀρείου πάγου πλησίον δείκνυται ναῦσ ποιηθεῖσα ἐσ τὴν τῶν Παναθηναίων πομπήν. καὶ ταύτην μὲν ἤδη πού τισ ὑπερεβάλετο· τὸ δὲ ἐν Δήλῳ πλοῖον οὐδένα πω νικήσαντα οἶδα, καθῆκον ἐσ ἐννέα ἐρέτασ ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων. Ἀθηναίοισ δὲ καὶ ἔξω πόλεωσ ἐν τοῖσ δήμοισ καὶ κατὰ τὰσ ὁδοὺσ θεῶν ἐστιν ἱερὰ καὶ ἡρώων καὶ ἀνδρῶν τάφοι·

ἐγγυτάτω δὲ Ἀκαδημία, χωρίον ποτὲ ἀνδρὸσ ἰδιώτου, γυμνάσιον δὲ ἐπ’ ἐμοῦ. κατιοῦσι δ’ ἐσ αὐτὴν περίβολόσ ἐστιν Ἀρτέμιδοσ καὶ ξόανα Ἀρίστησ καὶ Καλλίστησ· ὡσ μὲν ἐγὼ δοκῶ καὶ ὁμολογεῖ τὰ ἔπη τὰ Πάμφω, τῆσ Ἀρτέμιδόσ εἰσιν ἐπικλήσεισ αὗται, λεγόμενον δὲ καὶ ἄλλον ἐσ αὐτὰσ λόγον εἰδὼσ ὑπερβήσομαι. καὶ ναὸσ οὐ μέγασ ἐστίν, ἐσ ὃν τοῦ Διονύσου τοῦ Ἐλευθερέωσ τὸ ἄγαλμα ἀνὰ πᾶν ἔτοσ κομίζουσιν ἐν τεταγμέναισ ἡμέραισ.

ἱερὰ μέν σφισι ταύτῃ τοσαῦτά ἐστι, τάφοι δὲ Θρασυβούλου μὲν πρῶτον τοῦ Λύκου, ἀνδρὸσ τῶν τε ὕστερον καὶ ὅσοι πρὸ αὐτοῦ γεγόνασιν Ἀθηναίοισ λόγιμοι τὰ πάντα ἀρίστου ‐ παρέντι δέ μοι τὰ πλείω τοσάδε ἐσ πίστιν ἀρκέσει τοῦ λόγου·

τυραννίδα γὰρ ἔπαυσε τῶν τριάκοντα καλουμένων σὺν ἀνδράσιν ἑξήκοντα τὸ κατ’ ἀρχὰσ ὁρμηθεὶσ ἐκ Θηβῶν, καὶ Ἀθηναίουσ στασιάζοντασ διαλλαγῆναι καὶ συνθεμένουσ ἔπεισε μεῖναι ‐ , πρῶτοσ μέν ἐστιν οὗτοσ τάφοσ, ἐπὶ δὲ αὐτῷ Περικλέουσ τε καὶ Χαβρίου καὶ Φορμίωνοσ. ἔστι δὲ καὶ πᾶσι μνῆμα Ἀθηναίοισ ὁπόσοισ ἀποθανεῖν συνέπεσεν ἔν τε ναυμαχίαισ καὶ ἐν μάχαισ πεζαῖσ πλὴν ὅσοι Μαραθῶνι αὐτῶν ἠγωνίσαντο·

τούτοισ γὰρ κατὰ χώραν εἰσὶν οἱ τάφοι δι’ ἀνδραγαθίαν, οἱ δὲ ἄλλοι κατὰ τὴν ὁδὸν κεῖνται τὴν ἐσ Ἀκαδημίαν, καὶ σφῶν ἑστᾶσιν ἐπὶ τοῖσ τάφοισ στῆλαι τὰ ὀνόματα καὶ τὸν δῆμον ἑκάστου λέγουσαι. πρῶτοι δὲ ἐτάφησαν οὓσ ἐν Θρᾴκῃ ποτὲ ἐπικρατοῦντασ μέχρι Δραβησκοῦ τῆσ χώρασ Ἠδωνοὶ φονεύουσιν ἀνέλπιστοι ἐπιθέμενοι· λέγεται δὲ καὶ ὡσ κεραυνοὶ πέσοιεν ἐσ αὐτούσ.

στρατηγοὶ δὲ ἄλλοι τε ἦσαν καὶ Λέαγροσ, ᾧ μάλιστα ἐπετέτραπτο ἡ δύναμισ, καὶ Δεκελεὺσ Σωφάνησ, ὃσ τὸν Ἀργεῖόν ποτε πένταθλον Νεμείων ἀνῃρημένον νίκην ἀπέκτεινεν Εὐρυβάτην βοηθοῦντα Αἰγινήταισ. στρατὸν δὲ ἔξω τῆσ Ἑλλάδοσ Ἀθηναῖοι τρίτον τοῦτον ἔστειλαν·

Πριάμῳ μὲν γὰρ καὶ Τρωσὶ πάντεσ Ἕλληνεσ ἀπὸ κοινοῦ λόγου κατέστησαν ἐσ πόλεμον, Ἀθηναῖοι δὲ ἰδίᾳ μετ’ Ιὀλάου τε ἐσ Σαρδὼ καὶ δευτέραν ἐσ τὴν νῦν Ιὠνίαν ἐστράτευσαν καὶ τρίτον δὴ τότε ἐσ τὴν Θρᾴκην. ἔστι δὲ ἔμπροσθεν τοῦ μνήματοσ στήλη μαχομένουσ ἔχουσα ἱππεῖσ·

Μελάνωπόσ σφισίν ἐστι καὶ Μακάρτατοσ ὀνόματα, οὓσ κατέλαβεν ἀποθανεῖν ἐναντία Λακεδαιμονίων καὶ Βοιωτῶν τεταγμένουσ, ἔνθα τῆσ Ἐλεωνίασ εἰσὶ χώρασ πρὸσ Ταναγραίουσ ὁρ́οι. καὶ Θεσσαλῶν τάφοσ ἐστὶν ἱππέων κατὰ παλαιὰν φιλίαν ἐλθόντων, ὅτε σὺν Ἀρχιδάμῳ Πελοποννήσιοι πρῶτον ἐσέβαλον ἐσ τὴν Ἀττικὴν στρατιᾷ, καὶ πλησίον τοξόταισ Κρησίν· αὖθισ δέ ἐστιν Ἀθηναίων μνήματα Κλεισθένουσ, ᾧ τὰ ἐσ τὰσ φυλὰσ αἳ νῦν καθεστᾶσιν εὑρέθη, καὶ ἱππεῦσιν ἀποθανοῦσιν ἡνίκα συνεπελάβοντο οἱ Θεσσαλοὶ τοῦ κινδύνου. ἐνταῦθα καὶ Κλεωναῖοι κεῖνται, μετὰ Ἀργείων ἐσ τὴν Ἀττικὴν ἐλθόντεσ·

ἐφ’ ὅτῳ δέ, γράψω τοῦ λόγου μοι κατελθόντοσ ἐσ τοὺσ Ἀργείουσ. καὶ Ἀθηναίων δ’ ἔστι τάφοσ, οἳ πρὶν ἢ στρατεῦσαι τὸν Μῆδον ἐπολέμησαν πρὸσ Αἰγινήτασ. ἦν δὲ ἄρα καὶ δήμου δίκαιον βούλευμα, εἰ δὴ καὶ Ἀθηναῖοι μετέδοσαν δούλοισ δημοσίᾳ ταφῆναι καὶ τὰ ὀνόματα ἐγγραφῆναι στήλῃ· δηλοῖ δὲ ἀγαθοὺσ σφᾶσ ἐν τῷ πολέμῳ γενέσθαι περὶ τοὺσ δεσπότασ. ἔστι δὲ καὶ ἀνδρῶν ὀνόματα ἄλλων, διάφορα δέ σφισι τὰ χωρία τῶν ἀγώνων· Μαιάνδρου, ἐτάφησαν δὲ καὶ οἱ τελευτήσαντεσ πολεμοῦντοσ Κασσάνδρου καὶ οἱ συμμαχήσαντέσ ποτε Ἀργείων.

πραχθῆναι δὲ οὕτω σφίσι τὴν πρὸσ Ἀργείουσ λέγουσι συμμαχίαν·

Λακεδαιμονίοισ τὴν πόλιν τοῦ θεοῦ σείσαντοσ οἱ εἵλωτεσ ἐσ Ἰθώμην ἀπέστησαν, ἀφεστηκότων δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι βοηθοὺσ καὶ ἄλλουσ καὶ παρὰ Ἀθηναίων μετεπέμποντο· οἱ δέ σφισιν ἐπιλέκτουσ ἄνδρασ ἀποστέλλουσι καὶ στρατηγὸν Κίμωνα τὸν Μιλτιάδου. τούτουσ ἀποπέμπουσιν οἱ Λακεδαιμόνιοι πρὸσ ὑποψίαν· Ἀθηναίοισ δὲ οὐκ ἀνεκτὰ ἐφαίνετο περιυβρίσθαι, καὶ ὡσ ἐκομίζοντο ὀπίσω συμμαχίαν ἐποιήσαντο Ἀργείοισ Λακεδαιμονίων ἐχθροῖσ τὸν ἅπαντα οὖσι χρόνον.

ὕστερον δὲ μελλούσησ Ἀθηναίων ἐν Τανάγρᾳ γίνεσθαι πρὸσ Βοιωτοὺσ καὶ Λακεδαιμονίουσ μάχησ, ἀφίκοντο Ἀθηναίοισ Ἀργεῖοι βοηθοῦντεσ· καὶ παραυτίκα μὲν ἔχοντασ πλέον τοὺσ Ἀργείουσ νὺξ ἐπελθοῦσα ἀφείλετο τὸ σαφὲσ τῆσ νίκησ, ἐσ δὲ τὴν ὑστεραίαν ὑπῆρξε κρατῆσαι Λακεδαιμονίοισ Θεσσαλῶν προδόντων Ἀθηναίουσ. καταλέξαι δέ μοι καὶ τούσδε ἐπῆλθεν, Ἀπολλόδωρον ξένων ἡγεμόνα, ὃσ Ἀθηναῖοσ μὲν ἦν, ἐκπεμφθεὶσ δὲ ὑπὸ Ἀρσίτου σατράπου τῆσ ἐφ’ Ἑλλησπόντῳ Φρυγίασ διεφύλαξε Περινθίοισ τὴν πόλιν ἐσβεβληκότοσ ἐσ τὴν Περινθίαν Φιλίππου στρατῷ·

συνειδότων μηνυθέντεσ ἀπώλοντο.

κεῖνται δὲ καὶ οἱ περὶ Κόρινθον πεσόντεσ·

ἐδήλωσε δὲ οὐχ ἥκιστα ὁ θεὸσ ἐνταῦθα καὶ αὖθισ ἐν Λεύκτροισ τοὺσ ὑπὸ Ἑλλήνων καλουμένουσ ἀνδρείουσ τὸ μηδὲν ἄνευ Τύχησ εἶναι, εἰ δὴ Λακεδαιμόνιοι, Κορινθίων τότε καὶ Ἀθηναίων, ἔτι δὲ καὶ Ἀργείων καὶ Βοιωτῶν κρατήσαντεσ, ὕστερον ὑπὸ Βοιωτῶν μόνων ἐν Λεύκτροισ ἐσ τοσοῦτον ἐκακώθησαν. μετὰ δὲ τοὺσ ἀποθανόντασ ἐν Κορίνθῳ στήλην ἐπὶ τοῖσδε ἑστάναι τὴν αὐτὴν σημαίνει τὰ ἐλεγεῖα, τοῖσ μὲν ἐν Εὐβοίᾳ καὶ Χίῳ τελευτήσασι, τοὺσ δὲ ἐπὶ τοῖσ ἐσχάτοισ τῆσ Ἀσιανῆσ ἠπείρου διαφθαρῆναι δηλοῖ, τοὺσ δὲ ἐν Σικελίᾳ. γεγραμμένοι δέ εἰσιν οἵ τε στρατηγοὶ πλὴν Νικίου, καὶ τῶν στρατιωτῶν ὁμοῦ τοῖσ ἀστοῖσ Πλαταιεῖσ·

Νικίασ δὲ ἐπὶ τῷδε παρείθη, γράφω δὲ οὐδὲν διάφορα ἢ Φίλιστοσ, ὃσ ἔφη Δημοσθένην μὲν σπονδὰσ ποιήσασθαι τοῖσ ἄλλοισ πλὴν αὑτοῦ καὶ ὡσ ἡλίσκετο αὑτὸν ἐπιχειρεῖν ἀποκτεῖναι, Νικίᾳ δὲ τὴν παράδοσιν ἐθελοντῇ γενέσθαι· τούτων ἕνεκα οὐκ ἐνεγράφη Νικίασ τῇ στήλῃ, καταγνωσθεὶσ αἰχμάλωτοσ ἐθελοντὴσ εἶναι καὶ οὐκ ἀνὴρ πολέμῳ πρέπων. εἰσὶ δὲ ἐπ’ ἄλλῃ στήλῃ καὶ οἱ μαχεσάμενοι περὶ Θρᾴκην καὶ ἐν Μεγάροισ καὶ ἡνίκα Ἀρκάδασ τοὺσ ἐν Μαντινείᾳ καὶ Ἠλείουσ ἔπεισεν Ἀλκιβιάδησ Λακεδαιμονίων ἀποστῆναι καὶ οἱ πρὶν ἐσ Σικελίαν ἀφικέσθαι Δημοσθένην Συρακουσίων κρατήσαντεσ.

Ταναγραίων τελευτήσαντεσ καὶ ὅσουσ ἐσ Θεσσαλίαν Λεωσθένησ ἤγαγε καὶ οἱ πλεύσαντεσ ἐσ Κύπρον ὁμοῦ Κίμωνι, τῶν τε σὺν Ὀλυμπιοδώρῳ τὴν φρουρὰν ἐκβαλόντων τριῶν καὶ δέκα ἄνδρεσ οὐ πλείουσ.

φασὶ δὲ Ἀθηναῖοι καὶ Ῥωμαίοισ ὅμορόν τινα πολεμοῦσι πόλεμον στρατιὰν οὐ πολλὴν πέμψαι, καὶ ὕστερον ναυμαχίασ Ῥωμαίων πρὸσ Καρχηδονίουσ γινομένησ τριήρεισ πέντε Ἀττικαὶ παρεγένοντο·

ἔστιν οὖν καὶ τούτοισ ἐνταῦθα τοῖσ ἀνδράσιν ὁ τάφοσ. Τολμίδου δὲ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ δεδήλωται μὲν ἤδη μοι τὰ ἔργα καὶ ὅν τρόπον ἐτελεύτησαν· ἴστω δὲ ὅτῳ φίλον κειμένουσ σφᾶσ κατὰ τὴν ὁδὸν ταύτην. κεῖνται δὲ καὶ οἱ σὺν Κίμωνι τὸ μέγα ἔργον ἐπὶ τῇ πεζῇ καὶ ναυσὶν αὐθημερὸν κρατήσαντεσ· τέθαπται δὲ καὶ Κόνων καὶ Τιμόθεοσ, δεύτεροι μετὰ Μιλτιάδην καὶ Κίμωνα οὗτοι πατὴρ καὶ παῖσ ἔργα ἀποδειξάμενοι λαμπρά.

κεῖται δὲ καὶ Ζήνων ἐνταῦθα ὁ Μνασέου καὶ Χρύσιπποσ ὁ Σολεύσ, Νικίασ τε ὁ Νικομήδου<σ> ζῷα ἄριστοσ γράψαι τῶν ἐφ’ αὑτοῦ, καὶ Ἁρμόδιοσ καὶ Ἀριστογείτων οἱ τὸν Πεισιστράτου παῖδα Ἵππαρχον ἀποκτείναντεσ, ῥήτορέσ τε Ἐφιάλτησ, ὃσ τὰ νόμιμα τὰ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ μάλιστα ἐλυμήνατο, καὶ Λυκοῦργοσ ὁ Λυκόφρονοσ. Λυκούργῳ δὲ ἐπορίσθη μὲν τάλαντα ἐσ τὸ δημόσιον πεντακοσίοισ πλείονα καὶ ἑξακισχιλίοισ ἢ ὅσα Περικλῆσ ὁ Ξανθίππου συνήγαγε, κατεσκεύασε δὲ πομπεῖα τῇ θεῷ καὶ Νίκασ χρυσᾶσ καὶ παρθένοισ κόσμον ἑκατόν, ἐσ δὲ πόλεμον ὅπλα καὶ βέλη καὶ τετρακοσίασ ναυμαχοῦσιν εἶναι τριήρεισ·

οἰκοδομήματα δὲ ἐπετέλεσε μὲν τὸ θέατρον ἑτέρων ὑπαρξαμένων, τὰ δὲ ἐπὶ τῆσ αὐτοῦ πολιτείασ ἃ ᾠκοδόμησεν ἐν Πειραιεῖ νεώσ εἰσιν οἶκοι καὶ τὸ πρὸσ τῷ Λυκείῳ καλουμένῳ γυμνάσιον.

ὅσα μὲν οὖν ἀργύρου πεποιημένα ἦν καὶ χρυσοῦ, Λαχάρησ καὶ ταῦτα ἐσύλησε τυραννήσασ· τὰ δὲ οἰκοδομήματα καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι ἦν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION