헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́1́38́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 38)

οἱ δὲ Ῥειτοὶ καλούμενοι ῥεῦμα μόνον παρέχονται ποταμῶν, ἐπεὶ τό γε ὕδωρ θάλασσά ἐστί σφισι· πείθοιτο δὲ ἄν τισ καὶ ὡσ ἀπὸ τοῦ Χαλκιδέων Εὐρίπου ῥέουσιν ὑπὸ τῆσ γῆσ ἐσ θάλασσαν κοιλοτέραν ἐμπίπτοντεσ. λέγονται δὲ οἱ Ῥειτοὶ Κόρησ ἱεροὶ καὶ Δήμητροσ εἶναι, καὶ τοὺσ ἰχθῦσ ἐξ αὐτῶν τοῖσ ἱερεῦσιν ἔστιν αἱρεῖν μόνοισ.

οὗτοι τὸ ἀρχαῖον, ὡσ ἐγὼ πυνθάνομαι, πρὸσ Ἀθηναίουσ τοὺσ ἄλλουσ ὁρ́οι τῆσ γῆσ Ἐλευσινίοισ ἦσαν, καὶ διαβᾶσι τοὺσ Ῥειτοὺσ πρῶτοσ ᾤκει Κρόκων, ἔνθα καὶ νῦν ἔτι βασίλεια καλεῖται Κρόκωνοσ. τοῦτον Ἀθηναῖοι τὸν Κρόκωνα Κελεοῦ θυγατρί συνοικῆσαι Σαισάρᾳ λέγουσι·

λέγουσι δὲ οὐ πάντεσ, ἀλλ’ ὅσοι τοῦ δήμου τοῦ Σκαμβωνιδῶν εἰσιν· ἐγὼ δὲ Κρόκωνοσ μὲν ἀνευρεῖν τάφον οὐχ οἱο͂́σ τε ἐγενόμην, τὸ δὲ Εὐμόλπου μνῆμα κατὰ ταὐτὰ Ἐλευσινίοισ ἀπέφαινον καὶ Ἀθηναῖοι. τοῦτον τὸν Εὔμολπον ἀφικέσθαι λέγουσιν ἐκ Θρᾴκησ Ποσειδῶνοσ παῖδα ὄντα καὶ Χιόνησ· τὴν δὲ Χιόνην Βορέου θυγατέρα τοῦ ἀνέμου καὶ Ὠρειθυίασ φασὶν εἶναι. Ὁμήρῳ δὲ ἐσ μὲν τὸ γένοσ ἐστὶν οὐδὲν αὐτοῦ πεποιημένον, ἐπονομάζει δὲ ἀγήνορα ἐν τοῖσ ἔπεσι τὸν Εὔμολπον. γενομένησ δὲ Ἐλευσινίοισ μάχησ πρὸσ Ἀθηναίουσ ἀπέθανε μὲν Ἐρεχθεὺσ Ἀθηναίων βασιλεύσ, ἀπέθανε δὲ Ἰμμάραδοσ Εὐμόλπου·

καταλύονται δὲ ἐπὶ τοῖσδε τὸν πόλεμον, ὡσ Ἐλευσινίουσ ἐσ τὰ ἄλλα Ἀθηναίων κατηκόουσ ὄντασ ἰδίᾳ τελεῖν τὴν τελετήν. τὰ δὲ ἱερὰ τοῖν θεοῖν Εὔμολποσ καὶ αἱ θυγατέρεσ δρῶσιν αἱ Κελεοῦ, καλοῦσι δὲ σφᾶσ Πάμφωσ τε κατὰ ταὐτὰ καὶ Ὅμηροσ Διογένειαν καὶ Παμμερόπην καὶ τρίτην Σαισάραν· τελευτήσαντοσ δὲ Εὐμόλπου Κήρυξ νεώτεροσ λείπεται τῶν παίδων, ὃν αὐτοὶ Κήρυκεσ θυγατρὸσ Κέκροποσ Ἀγλαύρου καὶ Ἑρμοῦ παῖδα εἶναι λέγουσιν, ἀλλ’ οὐκ Εὐμόλπου. ἔστι δὲ Ἱπποθόωντοσ ἡρῷον, ἀφ’ οὗ τὴν φυλὴν ὀνομάζουσι, καὶ πλησίον Ζάρηκοσ.

τοῦτον μαθεῖν παρὰ Ἀπόλλωνι μουσικήν φασιν, ἐγὼ δὲ ξένον μὲν ἀφικόμενον ἐσ τὴν γῆν Λακεδαιμόνιόν τε εἶναι δοκῶ καὶ Ζάρακα ἐν τῇ Λακωνικῇ πόλιν ἀπὸ τούτου πρὸσ θαλάσσῃ καλεῖσθαι· εἰ δέ τισ Ζάρηξ ἐπιχώριοσ Ἀθηναίοισ ἡρ́ωσ, οὐδὲν ἐσ αὐτὸν ἔχω λέγειν. ‐ ῥεῖ δὲ Κηφισὸσ πρὸσ Ἐλευσῖνι βιαιότερον παρεχόμενοσ τοῦ προτέρου ῥεῦμα·

καὶ παρ’ αὐτῷ καλοῦσιν Ἐρινεόν, λέγοντεσ τὸν Πλούτωνα ὅτε ἡρ́πασε τὴν Κόρην καταβῆναι ταύτῃ. πρὸσ τούτῳ τῷ Κηφισῷ λῃστὴν Πολυπήμονα ὄνομα, Προκρούστην δὲ ἐπίκλησιν, Θησεὺσ ἀπέκτεινεν. Ἐλευσινίοισ δὲ ἔστι μὲν Τριπτολέμου ναόσ, ἔστι δὲ Προπυλαίασ Ἀρτέμιδοσ καὶ Ποσειδῶνοσ Πατρόσ, φρέαρ τε καλούμενον Καλλίχορον, ἔνθα πρῶτον Ἐλευσινίων αἱ γυναῖκεσ χορὸν ἔστησαν καὶ ᾖσαν ἐσ τὴν θεόν.

τὸ δὲ πεδίον τὸ Ῥάριον σπαρῆναι πρῶτον λέγουσι καὶ πρῶτον αὐξῆσαι καρπούσ, καὶ διὰ τοῦτο οὐλαῖσ ἐξ αὐτοῦ χρῆσθαί σφισι καὶ ποιεῖσθαι πέμματα ἐσ τὰσ θυσίασ καθέστηκεν. ἐνταῦθα ἅλωσ καλουμένη Τριπτολέμου καὶ βωμὸσ δείκνυται· τὰ δὲ ἐντὸσ τοῦ τείχουσ τοῦ ἱεροῦ τό τε ὄνειρον ἀπεῖπε γράφειν, καὶ τοῖσ οὐ τελεσθεῖσιν, ὁπόσων θέασ εἴργονται, δῆλα δήπου μηδὲ πυθέσθαι μετεῖναί σφισιν.

Ἐλευσῖνα δὲ ἡρ́ωα, ἀφ’ οὗ τὴν πόλιν ὀνομάζουσιν, οἱ μὲν Ἑρμοῦ παῖδα εἶναι καὶ Δαείρασ Ὠκεανοῦ θυγατρὸσ λέγουσι, τοῖσ δέ ἐστι πεποιημένα Ὤγυγον εἶναι πατέρα Ἐλευσῖνι· ἀρχαῖοι τῶν λόγων ἅτε οὐ προσόντων σφίσιν ἐπῶν ἄλλα τε πλάσασθαι δεδώκασι <καὶ> μάλιστα ἐσ τὰ γένη τῶν ἡρώων.

ἐκ δὲ Ἐλευσῖνοσ τραπομένοισ ἐπὶ Βοιωτῶν, ἐστὶν ὅμοροσ Ἀθηναίοισ ἡ Πλαταιίσ.

πρότερον μὲν γὰρ Ἐλευθερεῦσιν ὁρ́οι πρὸσ τὴν Ἀττικὴν ἦσαν· προσχωρησάντων δὲ Ἀθηναίοισ τούτων, οὕτωσ ἤδη Βοιωτίασ ὁ Κιθαιρών ἐστιν ὁρ́οσ. προσεχώρησαν δὲ Ἐλευθερεῖσ οὐ πολέμῳ βιασθέντεσ, ἀλλὰ πολιτείασ τε ἐπιθυμήσαντεσ παρὰ Ἀθηναίων καὶ κατ’ ἔχθοσ τὸ Θηβαίων. ἐν τούτῳ τῷ πεδίῳ ναόσ ἐστι Διονύσου, καὶ τὸ ξόανον ἐντεῦθεν Ἀθηναίοισ ἐκομίσθη τὸ ἀρχαῖον· τὸ δὲ ἐν Ἐλευθεραῖσ <τὸ> ἐφ’ ἡμῶν ἐσ μίμησιν ἐκείνου πεποίηται. ἀπωτέρω δὲ ὀλίγον σπήλαιόν ἐστιν οὐ μέγα, καὶ παρ’ αὐτὸ ὕδατοσ πηγὴ ψυχροῦ·

λέγεται δὲ ἐσ μὲν τὸ σπήλαιον ὡσ Ἀντιόπη τεκοῦσα κατάθοιτο ἐσ αὐτὸ τοὺσ παῖδασ, περὶ δὲ τῆσ πηγῆσ τὸν ποιμένα εὑρόντα τοὺσ παῖδασ ἐνταῦθα σφᾶσ λοῦσαι πρῶτον ἀπολύσαντα τῶν σπαργάνων. Ἐλευθερῶν δὲ ἦν μὲν ἔτι τοῦ τείχουσ, ἦν δὲ καὶ οἰκιῶν ἐρείπια· δήλη δὲ τούτοισ ἐστὶ πόλισ ὀλίγον ὑπὲρ τοῦ πεδίου πρὸσ τῷ Κιθαιρῶνι οἰκισθεῖσα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 38

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 38)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION