헬라어 텍스트

Polybius, Histories, book 5, chapter 12

(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 12)

εἵλετο τῶν ὁμοίων ἐκείνοισ ἐπιτηδεύειν. δῆλον γὰρ ἐκ τούτων ὡσ εἰκὸσ ἦν αὑτῶν μὲν καταγινώσκειν, τὸν δὲ Φίλιππον ἀποδέχεσθαι καὶ θαυμάζειν, ὡσ βασιλικῶσ καὶ μεγαλοψύχωσ αὐτοῦ· χρωμένου τῇ τε πρὸσ τὸ θεῖον εὐσεβείᾳ καὶ τῇ πρὸσ αὐτοὺσ ὀργῇ. καὶ μὴν τό γε νικῆσαι τοὺσ πολεμίουσ καλοκἀγαθίᾳ καὶ τοῖσ δικαίοισ οὐκ ἐλάττω, μείζω δὲ παρέχεται χρείαν τῶν ἐν τοῖσ ὅπλοισ κατορθωμάτων.

οἷσ μὲν γὰρ δι’ ἀνάγκην, οἷσ δὲ κατὰ προαίρεσιν εἴκουσιν οἱ λειφθέντεσ·

καὶ τὰ μὲν μετὰ μεγάλων ἐλαττωμάτων ποιεῖται τὴν διόρθωσιν, τὰ δὲ χωρὶσ βλάβησ πρὸσ τὸ βέλτιον μετατίθησι τοὺσ ἁμαρτάνοντασ. τὸ δὲ μέγιστον, ἐν οἷσ μὲν τὸ πλεῖστόν ἐστι τῆσ πράξεωσ τῶν ὑποταττομένων, ἐν οἷσ δ’ αὐτοτελὴσ ἡ νίκη γίνεται τῶν ἡγουμένων.

Ἴσωσ μὲν οὖν οὐκ ἄν τισ αὐτῷ Φιλίππῳ τῶν τότε γενομένων πᾶσαν ἐπιφέροι τὴν αἰτίαν διὰ τὴν ἡλικίαν, τὸ πλεῖον δὲ τοῖσ συνοῦσι καὶ συμπράττουσι τῶν φίλων, ὧν ἦν Ἄρατοσ καὶ Δημήτριοσ ὁ Φάριοσ.

ὑπὲρ ὧν οὐ δυσχερὲσ ἀποφήνασθαι καὶ μὴ παρόντα τότε ποτέρου τὴν τοιαύτην εἰκὸσ εἶναι συμβουλίαν.

χωρὶσ γὰρ τῆσ κατὰ τὸν ὅλον βίον προαιρέσεωσ, ἐν ᾗ περὶ μὲν Ἄρατον οὐδὲν ἂν εὑρεθείη προπετὲσ οὐδ’ ἄκριτον, περὶ δὲ Δημήτριον τἀναντία, καὶ δεῖγμα τῆσ προαιρέσεωσ ἑκατέρων ἐν οἷσ συνεβουλεύσαντο Φιλίππῳ παραπλησίωσ ὁμολογούμενον ἔχομεν·

ὑπὲρ οὗ λαβόντεσ τὸν οἰκεῖον καιρὸν ποιησόμεθα τὴν ἁρμόζουσαν μνήμην.