Polybius, Histories, book 5, chapter 102

(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 102)

δὲ καιρὸν εἶναι νῦν, ἐπταικότων Ῥωμαίων. τοιούτοισ δὲ χρησάμενοσ λόγοισ ταχέωσ παρώρμησε τὸν Φίλιππον, ὡσ ἄν, οἶμαι, καὶ νέον βασιλέα καὶ κατὰ τὰσ πράξεισ ἐπιτυχῆ καὶ καθόλου τολμηρὸν εἶναι δοκοῦντα, πρὸσ δὲ τούτοισ ἐξ οἰκίασ ὁρμώμενον τοιαύτησ, ἣ μάλιστά πωσ ἀεὶ τῆσ τῶν ὅλων ἐλπίδοσ ἐφίεται. ὡσ εἶπον, τότε μὲν αὐτῷ τῷ Δημητρίῳ τὰ προσπεπτωκότα διὰ τῆσ ἐπιστολῆσ ἐδήλωσε, μετὰ δὲ ταῦτα συνῆγε τοὺσ φίλουσ καὶ διαβούλιον ἀνεδίδου περὶ τῆσ πρὸσ Αἰτωλοὺσ διαλύσεωσ.

κατέλαβε γὰρ ἔτι τοῦτον ἐκ τῆσ αἰχμαλωσίασ ἐπιμένοντα τὴν τῶν Ἀχαιῶν σύνοδον ‐ αὐτὸσ δὲ παραλαβὼν ἐκ Κορίνθου τὰσ ναῦσ καὶ τὴν πεζὴν δύναμιν ἧκεν ἔχων εἰσ Αἴγιον.

αὐτὸσ δὲ διαβὰσ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ καὶ καταστρατοπεδεύσασ περὶ Πάνορμον, ὃσ ἔστι μὲν τῆσ Πελοποννήσου λιμήν, κεῖται δὲ καταντικρὺ τῆσ τῶν Ναυπακτίων πόλεωσ, ἀνέμενε τοὺσ τῶν συμμάχων συνέδρουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION