Polybius, Histories, book 5, chapter 69

(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 69)

νάμεωσ ἐπὶ τὴν προκειμένην χρείαν. τῆσ δὲ κατὰ τὸν Λίβανον παρωρείασ κατὰ τοὺσ τόπουσ τούτουσ συγκλειούσησ τὴν παραλίαν εἰσ στενὸν καὶ βραχὺν τόπον, συμβαίνει καὶ τοῦτον αὐτὸν ῥάχει δυσβάτῳ καὶ τραχείᾳ διεζῶσθαι, στενὴν δὲ καὶ δυσχερῆ παρ’ αὐτὴν τὴν θάλατταν ἀπολειπούσῃ πάροδον. ἐφ’ ᾗ τότε Νικόλαοσ παρεμβεβληκώσ, καὶ τοὺσ μὲν τῷ τῶν ἀνδρῶν πλήθει προκατειληφὼσ τόπουσ, τοὺσ δὲ ταῖσ χειροποιήτοισ κατασκευαῖσ διησφαλισμένοσ, ῥᾳδίωσ ἐπέπειστο κωλύσειν τῆσ εἰσόδου τὸν Ἀντίοχον.

τὸ δ’ ἕτερον Μενεδήμῳ, διὰ πλειόνων ἐντειλάμενοσ κατὰ μέσην πειράζειν τὴν ῥάχιν·

τὸ δὲ τρίτον πρὸσ θάλατταν ἀπένειμε, Διοκλέα τὸν στρατηγὸν τῆσ Παραποταμίασ ἡγεμόνα συστήσασ.

αὐτὸσ δὲ μετὰ τῆσ θεραπείασ εἶχε τὸν μέσον τόπον, πάντα βουλόμενοσ ἐποπτεύειν καὶ παντὶ τῷ δεομένῳ παραβοηθεῖν.

ἅμα δὲ τούτοισ ἐξηρτυμένοι παρενέβαλον εἰσ ναυμαχίαν οἱ περὶ τὸν Διόγνητον καὶ Περιγένην, συνάπτοντεσ κατὰ τὸ δυνατὸν τῇ γῇ καὶ πειρώμενοι ποιεῖν ὡσ ἂν εἰ μίαν ἐπιφάνειαν τῆσ πεζομαχίασ καὶ ναυμαχίασ.

τῶν δὲ πεζῶν τὸ μὲν πρῶτον ἐπεκράτουν οἱ τοῦ Νικολάου, συγχρώμενοι ταῖσ τῶν τόπων ὀχυρότησι, ταχὺ δὲ τῶν περὶ τὸν Θεόδοτον ἐκβιασαμένων τοὺσ ἐπὶ τῇ παρωρείᾳ, κἄπειτα ποιουμένων ἐξ ὑπερδεξίου τὴν ἔφοδον, τραπέντεσ οἱ περὶ τὸν Νικόλαον ἔφευγον προτροπάδην ἅπαντεσ.

κατὰ δὲ τὴν φυγὴν ἔπεσον μὲν αὐτῶν εἰσ δισχιλίουσ, ζωγρίᾳ δ’ ἑάλωσαν οὐκ ἐλάττουσ τούτων·

οἱ δὲ λοιποὶ πάντεσ ἀπεχώρησαν ἐπὶ Σιδῶνοσ. ὁ δὲ Περιγένησ, ἐπικυδέστεροσ ὢν ταῖσ ἐλπίσι κατὰ τὴν ναυμαχίαν, συνθεωρήσασ τὸ κατὰ τοὺσ πεζοὺσ ἐλάττωμα καὶ διατραπείσ, ἀσφαλῶσ ἐποιήσατο τὴν ἀποχώρησιν εἰσ τοὺσ αὐτοὺσ τόπουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION