헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́1́35́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 35)

νῆσοι δὲ Ἀθηναίοισ οὐ πόρρω τῆσ χώρασ εἰσίν, ἡ μὲν Πατρόκλου καλουμένη ‐ τὰ δὲ ἐσ αὐτὴν ἤδη μοι δεδήλωται ‐ , ἄλλη δὲ ὑπὲρ Σουνίου τὴν Ἀττικὴν ἐν ἀριστερᾷ <παρα>πλέουσιν· ἐσ ταύτην ἀποβῆναι λέγουσιν Ἑλένην μετὰ τὴν ἅλωσιν τὴν Ἰλίου, καὶ διὰ τοῦτο ὄνομά ἐστιν Ἑλένη τῇ νήσῳ. Σαλαμὶσ δὲ κατὰ Ἐλευσῖνα κειμένη παρήκει καὶ ἐσ τὴν Μεγαρικήν.

πρῶτον δὲ ἐν τῇ νήσῳ <τὸ ὄνομα> θέσθαι τοῦτον <Κυχρέα> ἀπὸ τῆσ μητρὸσ Σαλαμῖνοσ τῆσ Ἀσωποῦ, καὶ ὕστερον Αἰγινήτασ τοὺσ σὺν Τελαμῶνι ἐποικῆσαι· Φίλαιον δὲ τὸν Εὐρυσάκουσ τοῦ Αἰάντοσ παραδοῦναι λέγουσιν Ἀθηναίοισ τὴν νῆσον, γενόμενον ὑπ’ αὐτῶν Ἀθηναῖον. Σαλαμινίουσ δὲ Ἀθηναῖοι τούτων ὕστερον πολλοῖσ ἔτεσιν ἀναστάτουσ ἐποίησαν, καταγνόντεσ ἐθελοκακῆσαι σφᾶσ ἐν τῷ πολέμῳ τῷ πρὸσ Κάσσανδρον καὶ τὴν πόλιν γνώμῃ τὸ πλέον Μακεδόσιν ἐνδοῦναι· καὶ Αἰσχητάδου τε κατέγνωσαν θάνατον, ὃσ τότε ᾕρητο ἐσ τὴν Σαλαμῖνα στρατηγόσ, καὶ ἐσ τὸν πάντα ἐπώμοσαν χρόνον Σαλαμινίοισ ἀπομνημονεύ<σ>ειν προδοσίαν.

ἔστι δὲ ἀγορᾶσ τε ἔτι ἐρείπια καὶ ναὸσ Αἰάντοσ, ἄγαλμα δὲ ἐξ ἐβένου ξύλου·

διαμένουσι δὲ καὶ ἐσ τόδε τῷ Αἰάντι παρὰ Ἀθηναίοισ τιμαὶ αὐτῷ τε καὶ Εὐρυσάκει, καὶ γὰρ Εὐρυσάκουσ βωμόσ ἐστιν ἐν Ἀθήναισ. δείκνυται δὲ λίθοσ ἐν Σαλαμῖνι οὐ πόρρω τοῦ λιμένοσ· ἐπὶ τούτου καθήμενον Τελαμῶνα ὁρᾶν λέγουσιν ἐσ τὴν ναῦν ἀποπλεόντων οἱ τῶν παίδων ἐσ Αὐλίδα ἐπὶ τὸν κοινὸν τῶν Ἑλλήνων στόλον. λέγουσι δὲ οἱ περὶ τὴν Σαλαμῖνα οἰκοῦντεσ ἀποθανόντοσ Αἰάντοσ τὸ ἄνθοσ σφίσιν ἐν τῇ γῇ τότε φανῆναι πρῶτον·

λευκόν ἐστιν, ὑπέρυθρον, κρίνου καὶ αὐτὸ ἔλασσον καὶ τὰ φύλλα· γράμματα δὲ ἔπεστιν οἱᾶ τοῖσ ὑακίνθοισ καὶ τούτῳ. λόγον δὲ τῶν μὲν Αἰολέων τῶν ὕστερον οἰκησάντων Ἴλιον ἐσ τὴν κρίσιν τὴν ἐπὶ τοῖσ ὅπλοισ ἤκουσα, οἳ τῆσ ναυαγίασ Ὀδυσσεῖ συμβάσησ ἐξενεχθῆναι κατὰ τὸν τάφον τὸν Αἰάντοσ τὰ ὅπλα λέγουσι· τὸ δὲ ἐσ τὸ μέγεθοσ αὐτοῦ Μυσὸσ ἔλεγεν ἀνήρ. τοῦ γὰρ τάφου τὰ πρὸσ τὸν αἰγιαλὸν ἔφασκεν ἐπικλύσαι τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ἔσοδον ἐσ τὸ μνῆμα οὐ χαλεπὴν ποιῆσαι, καί με τοῦ νεκροῦ τὸ μέγεθοσ τεκμαίρεσθαι τῇδε ἐκέλευε·

πεντάθλου γὰρ παιδὸσ εἶναί οἱ κατὰ δίσκον μάλιστα τὰ ἐπὶ τοῖσ γόνασιν ὀστᾶ, καλουμένασ δὲ ὑπὸ τῶν ἰατρῶν μύλασ. ἐγὼ δέ, ὁπόσοι μὲν οἰκοῦσιν ἔσχατοι Κελτῶν ἔχοντεσ ὅμορον τῇ διὰ κρυμὸν ἐρήμῳ, οὓσ Καβαρεῖσ ὀνομάζουσι, τούτων μὲν οὐκ ἐθαύμασα τὸ μῆκοσ, οἳ νεκρῶν οὐδέν τι διαφόρωσ ἔχουσιν Αἰγυπτίων·

ὁπόσα δὲ ἄξια ἐφαίνετο εἶναί μοι θέασ, διηγήσομαι. Μάγνησι τοῖσ ἐπὶ Ληθαίῳ Πρωτοφάνησ τῶν ἀστῶν ἀνείλετο ἐν Ὀλυμπίᾳ νίκασ ἡμέρᾳ μιᾷ παγκρατίου καὶ πάλησ·

τούτου λῃσταὶ κερδανεῖν πού τι δοκοῦντεσ ἐσῆλθον ἐσ τὸν τάφον, ἐπὶ δὲ τοῖσ λῃσταῖσ ἐσῄεσαν ἤδη θεασόμενοι τὸν νεκρὸν τὰσ πλευρὰσ οὐκ ἔχοντα διεστώσασ, ἄλλά οἱ συμφυὲσ ἦν ὅσον ἀπ’ ὤμων ἐσ τὰσ ἐλαχίστασ πλευράσ, καλουμένασ δὲ ὑπὸ τῶν ἰατρῶν νόθασ. ἔστι δὲ Μιλησίοισ πρὸ τῆσ πόλεωσ Λάδη νῆσοσ, ἀπερρώγασι δὲ ἀπ’ αὐτῆσ νησῖδεσ· Ἀστερίου τὴν ἑτέραν ὀνομάζουσι καὶ τὸν Ἀστέριον ἐν αὐτῇ ταφῆναι λέγουσιν, εἶναι δὲ Ἀστέριον μὲν Ἄνακτοσ, Ἄνακτα δὲ Γῆσ παῖδα· ἔχει δ’ οὖν ὁ νεκρὸσ οὐδέν τι μεῖον πηχῶν δέκα. τὸ δ’ ἐμοὶ θαῦμα παρασχόν, Λυδίασ τῆσ ἄνω πόλισ ἐστὶν οὐ μεγάλη Τημένου θύραι·

ἐνταῦθα παραραγέντοσ λόφου διὰ χειμῶνα ὀστᾶ ἐφάνη τὸ σχῆμα παρέχοντα ἐσ πίστιν ὡσ ἔστιν ἀνθρώπου, ἐπεὶ διὰ μέγεθοσ οὐκ ἔστιν ὅπωσ ἂν ἔδοξεν. αὐτίκα δὲ λόγοσ ἦλθεν ἐσ τοὺσ πολλοὺσ Γηρυόνου τοῦ Χρυσάοροσ εἶναι μὲν τὸν νεκρόν, εἶναι δὲ καὶ τὸν θρόνον· καὶ γὰρ θρόνοσ ἀνδρόσ ἐστιν ἐνειργασμένοσ ὄρουσ λιθώδει προβολῇ· Γηρυόνην.

ἐπεὶ δέ σφισιν ἐναντιούμενοσ ἀπέφαινον ἐν Γαδείροισ εἶναι Γηρυόνην, οὗ μνῆμα μὲν οὔ, δένδρον δὲ παρεχόμενον διαφόρουσ μορφάσ, ἐνταῦθα οἱ τῶν Λυδῶν ἐξηγηταὶ τὸν ὄντα ἐδείκνυον λόγον, ὡσ εἰή μὲν ὁ νεκρὸσ Ὕλλου, παῖσ δὲ Ὕλλοσ εἰή Γῆσ, ἀπὸ τούτου δὲ ὁ ποταμὸσ ὠνομάσθη·

Ἡρακλέα δὲ διὰ τὴν παρ’ Ὀμφάλῃ ποτὲ ἔφασαν δίαιταν Ὕλλον ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ καλέσαι τὸν παῖδα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 35

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 35)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION