헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́1́23́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 23)

Ἕλληνεσ δὲ ἄλλα τε λέγουσι καὶ ἄνδρασ ἑπτὰ γενέσθαι σοφούσ. τούτων καὶ τὸν Λέσβιον τύραννον καὶ Περίανδρον εἶναί φασι τὸν Κυψέλου· καίτοι Περιάνδρου Πεισίστρατοσ καὶ ὁ παῖσ Ἱππίασ φιλάνθρωποι μᾶλλον καὶ σοφώτεροι τά τε πολεμικὰ ἦσαν καὶ ὅσα ἧκεν ἐσ κόσμον τῶν πολιτῶν, ἐσ ὃ διὰ τὸν Ἱππάρχου θάνατον Ἱππίασ ἄλλα τε ἐχρήσατο θυμῷ καὶ ἐσ γυναῖκα ὄνομα Λέαιναν. ταύτην γάρ, ἐπεί τε ἀπέθανεν Ἵππαρχοσ, ‐ λέγω δὲ οὐκ ἐσ συγγραφὴν πρότερον ἥκοντα, πιστὰ δὲ ἄλλωσ Ἀθηναίων τοῖσ πολλοῖσ ‐ Ἱππίασ εἶχεν ἐν αἰκίᾳ ἐσ ὃ διέφθειρεν, οἱᾶ ἑταίραν Ἀριστογείτονοσ ἐπιστάμενοσ οὖσαν καὶ τὸ βούλευμα οὐδαμῶσ ἀγνοῆσαι δοξάζων·

ἀντὶ δὲ τούτων, ἐπεὶ τυραννίδοσ ἐπαύθησαν οἱ Πεισιστρατίδαι, χαλκῆ λέαινα Ἀθηναίοισ ἐστὶν ἐσ μνήμην τῆσ γυναικόσ, παρὰ δὲ αὐτὴν ἄγαλμα Ἀφροδίτησ, ὃ Καλλίου τέ φασιν ἀνάθημα εἶναι καὶ ἔργον Καλάμιδοσ. πλησίον δέ ἐστι Διιτρέφουσ χαλκοῦσ ἀνδριὰσ ὀιστοῖσ βεβλημένοσ.

οὗτοσ ὁ Διιτρέφησ ἄλλα τε ἔπραξεν ὁπόσα λέγουσιν Ἀθηναῖοι καὶ Θρᾷκασ μισθωτοὺσ ἀφικομένουσ ὕστερον ἢ Δημοσθένησ ἐσ Συρακούσασ ἐξέπλευσε, τούτουσ ὡσ ὑστέρησαν ὁ Διιτρέφησ ἀπῆγεν ὀπίσω. καὶ δὴ κατὰ τὸν Χαλκιδικὸν ἔσχεν Εὔριπον, ἔνθα Βοιωτῶν ἐν μεσογαίᾳ πόλισ Μυκαλησσὸσ ἦν· ταύτην ἐπαναβὰσ ἐκ θαλάσσησ ὁ Λιιτρέφησ εἷλε. Μυκαλησσίων δὲ οὐ μόνον τὸ μάχιμον οἱ Θρᾷκεσ ἀλλὰ καὶ γυναῖκασ ἐφόνευσαν καὶ παῖδασ. μαρτυρεῖ δέ μοι· Βοιωτῶν γὰρ ὅσουσ ἀνέστησαν Θηβαῖοι, ᾠκοῦντο αἱ πόλεισ ἐπ’ ἐμοῦ, διαφυγόντων ὑπὸ τὴν ἅλωσιν τῶν ἀνθρώπων· εἰ δὲ καὶ Μυκαλησσίοισ οἱ βάρβαροι μὴ πᾶσιν ἀποκτείναντεσ ἐπεξῆλθον, ὕστερον ἂν τὴν πόλιν ἀπέλαβον οἱ λειφθέντεσ. τοσοῦτον μὲν παρέστη μοι θαῦμα ἐσ τὴν εἰκόνα τοῦ Διιτρέφουσ, ὅτι ὀιστοῖσ ἐβέβλητο, Ἕλλησιν ὅτι μὴ Κρησὶν οὐκ ἐπιχώριον ὂν τοξεύειν·

Λοκροὺσ γὰρ τοὺσ Ὀπουντίουσ ὁπλιτεύοντασ ἤδη κατὰ τὰ Μηδικὰ ἴσμεν, οὓσ Ὅμηροσ ἐποίησεν ὡσ φερόμενοι τόξα καὶ σφενδόνασ ἐσ Ἴλιον ἔλθοιεν· οὐ μὴν οὐδὲ Μαλιεῦσι παρέμεινε μελέτη τῶν τόξων, δοκῶ δὲ οὔτε πρότερον ἐπίστασθαι σφᾶσ πρὶν ἢ Φιλοκτήτην, παύσασθαί τε οὐ διὰ μακροῦ· τοῦ δὲ Διιτρέφουσ πλησίον ‐ τὰσ γὰρ εἰκόνασ τὰσ ἀφανεστέρασ γράφειν οὐκ ἐθέλω ‐ θεῶν ἀγάλματά ἐστιν Ὑγείασ τε, ἣν Ἀσκληπιοῦ παῖδα εἶναι λέγουσι, καὶ Ἀθηνᾶσ ἐπίκλησιν καὶ ταύτησ Ὑγείασ. ἔστι δὲ λίθοσ οὐ μέγασ, ἀλλ’ ὅσον καθίζεσθαι μικρὸν ἄνδρα·

ἐπὶ τούτῳ λέγουσιν, ἡνίκα Διόνυσοσ ἦλθεν ἐσ τὴν γῆν, ἀναπαύσασθαι τὸν Σιληνόν.

τοὺσ γὰρ ἡλικίᾳ τῶν Σατύρων προήκοντασ ὀνομάζουσι Σιληνούσ· περὶ δὲ Σατύρων, οἵτινέσ εἰσιν, ἑτέρου πλέον ἐθέλων ἐπίστασθαι πολλοῖσ αὐτῶν τούτων ἕνεκα ἐσ λόγουσ ἦλθον. ἔφη δὲ Εὔφημοσ Κὰρ ἀνὴρ πλέων ἐσ Ἰταλίαν ἁμαρτεῖν ὑπὸ ἀνέμων τοῦ πλοῦ καὶ ἐσ τὴν ἔξω θάλασσαν, ἐσ ἣν οὐκέτι πλέουσιν, ἐξενεχθῆναι. νήσουσ δὲ εἶναι μὲν ἔλεγεν ἐρήμουσ πολλάσ, ἐν δὲ ἄλλαισ οἰκεῖν ἄνδρασ ἀγρίουσ· ταύταισ δὲ οὐκ ἐθέλειν νήσοισ προσίσχειν τοὺσ ναύτασ οἱᾶ πρότερόν τε προσσχόντασ καὶ τῶν ἐνοικούντων οὐκ ἀπείρωσ ἔχοντασ, βιασθῆναι δ’ οὖν καὶ τότε.

ταύτασ καλεῖσθαι μὲν ὑπὸ τῶν ναυτῶν Σατυρίδασ, εἶναι δὲ τοὺσ ἐνοικοῦντασ καὶ καπυροὺσ καὶ ἵππων οὐ πολὺ μείουσ ἔχειν ἐπὶ τοῖσ ἰσχίοισ οὐράσ. τούτουσ, ὡσ ᾔσθοντο, καταδραμόντασ ἐπὶ τὴν ναῦν φωνὴν μὲν οὐδεμίαν ἱέναι, ταῖσ δὲ γυναιξὶν ἐπιχειρεῖν ταῖσ ἐν τῇ νηί· τέλοσ δὲ δείσαντασ τοὺσ ναύτασ βάρβαρον γυναῖκα ἐκβαλεῖν ἐσ τὴν νῆσον· ἐσ ταύτην οὖν ὑβρίζειν τοὺσ Σατύρουσ οὐ μόνον ᾗ καθέστηκεν, ἀλλὰ καὶ τὸ πᾶν ὁμοίωσ σῶμα. καὶ ἄλλα ἐν τῇ Ἀθηναίων ἀκροπόλει θεασάμενοσ οἶδα, Λυκίου τοῦ Μύρωνοσ χαλκοῦν παῖδα, ὃσ τὸ περιρραντήριον ἔχει, καὶ Μύρωνοσ Περσέα τὸ ἐσ Μέδουσαν ἔργον εἰργασμένον.

λέγουσιν ἡ Ταυρική.

ἵπποσ δὲ ὁ καλούμενοσ Δούριοσ ἀνάκειται χαλκοῦσ.

καὶ ὅτι μὲν τὸ ποίημα τὸ Ἐπειοῦ μηχάνημα ἦν ἐσ διάλυσιν τοῦ τείχουσ, οἶδεν ὅστισ μὴ πᾶσαν ἐπιφέρει τοῖσ Φρυξὶν εὐήθειαν· λέγεται δὲ ἔσ τε ἐκεῖνον τὸν ἵππον ὡσ τῶν Ἑλλήνων ἔνδον ἔχοι τοὺσ ἀρίστουσ, καὶ δὴ καὶ τοῦ χαλκοῦ τὸ σχῆμά ἐστι κατὰ ταῦτα· καὶ Μενεσθεὺσ καὶ Τεῦκροσ ὑπερκύπτουσιν ἐξ αὐτοῦ, προσέτι δὲ καὶ οἱ παῖδεσ οἱ Θησέωσ. ἀνδριάντων δὲ ὅσοι μετὰ τὸν ἵππον ἑστήκασιν Ἐπιχαρίνου μὲν ὁπλιτοδρομεῖν ἀσκήσαντοσ τὴν εἰκόνα ἐποίησε Κριτίασ, Οἰνοβίῳ δὲ ἔργον ἐστὶν ἐσ Θουκυδίδην τὸν Ὀλόρου χρηστόν·

ψήφισμα γὰρ ἐνίκησεν Οἰνόβιοσ κατελθεῖν ἐσ Ἀθήνασ Θουκυδίδην, καί οἱ δολοφονηθέντι ὡσ κατῄει μνῆμά ἐστιν οὐ πόρρω πυλῶν Μελιτίδων. τὰ δὲ ἐσ Ἑρμόλυκον τὸν παγκρατιαστὴν καὶ Φορμίωνα τὸν Ἀσωπίχου γραψάντων ἑτέρων παρίημι·

ἐσ δὲ Φορμίωνα τοσόνδε ἔχω πλέον γράψαι. Φορμίωνι γὰρ τοῖσ ἐπιεικέσιν Ἀθηναίων ὄντι ὁμοίῳ καὶ ἐσ προγόνων δόξαν οὐκ ἀφανεῖ συνέβαινεν ὀφείλειν χρέα· ἀναχωρήσασ οὖν ἐσ τὸν Παιανιέα δῆμον ἐνταῦθα εἶχε δίαιταν, ἐσ ὃ ναύαρχον αὐτὸν Ἀθηναίων αἱρουμένων ἐκπλεύσεσθαι οὐκ ἔφασκεν· ὀφείλειν τε γὰρ καί οἱ, πρὶν ἂν ἐκτίσῃ, πρὸσ τοὺσ στρατιώτασ οὐκ εἶναι παρέχεσθαι φρόνημα. οὕτωσ Ἀθηναῖοι ‐ πάντωσ γὰρ ἐβούλοντο ἄρχειν Φορμίωνα ‐ τὰ χρέα ὁπόσοισ ὤφειλε διαλύουσιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 23

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 23)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION