헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́1́02́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 2)

ἐσελθόντων δὲ ἐσ τὴν πόλιν ἐστὶν Ἀντιόπησ μνῆμα Ἀμαζόνοσ. ταύτην τὴν Ἀντιόπην Πίνδαροσ μέν φησιν ὑπὸ Πειρίθου καὶ Θησέωσ ἁρπασθῆναι, Τροιζηνίῳ δὲ Ἡγίᾳ τοιάδε ἐσ αὐτὴν πεποίηται· Ἡρακλέα Θεμίσκυραν πολιορκοῦντα τὴν ἐπὶ Θερμώδοντι ἑλεῖν μὴ δύνασθαι, Θησέωσ δὲ ἐρασθεῖσαν Ἀντιόπην ‐ στρατεῦσαι γὰρ ἅμα Ἡρακλεῖ καὶ Θησέα ‐ παραδοῦναι τε τὸ χωρίον. τάδε μὲν Ἡγίασ πεποίηκεν·

Ἀθηναῖοι δέ φασιν, ἐπεί τε ἦλθον Ἀμαζόνεσ, Ἀντιόπην μὲν ὑπὸ Μολπαδίασ τοξευθῆναι, Μολπαδίαν δὲ ἀποθανεῖν ὑπὸ Θησέωσ. καὶ μνῆμά ἐστι καὶ Μολπαδίασ Ἀθηναίοισ. ἀνιόντων δὲ ἐκ Πειραιῶσ ἐρείπια τῶν τειχῶν ἐστιν, ἃ Κόνων ὕστερον τῆσ πρὸσ Κνίδῳ ναυμαχίασ ἀνέστησε·

τὰ γὰρ Θεμιστοκλέουσ μετὰ τὴν ἀναχώρησιν οἰκοδομηθέντα τὴν Μήδων ἐπὶ τῆσ ἀρχῆσ καθῃρέθη τῶν τριάκοντα ὀνομαζομένων. εἰσὶ δὲ τάφοι κατὰ τὴν ὁδὸν γνωριμώτατοι Μενάνδρου τοῦ Διοπείθουσ καὶ μνῆμα Εὐριπίδου κενόν· τέθαπται δὲ Εὐριπίδησ ἐν Μακεδονίᾳ παρὰ τὸν βασιλέα ἐλθὼν Ἀρχέλαον, ὁ δέ οἱ τοῦ θανάτου τρόποσ ‐ πολλοῖσ γάρ ἐστιν εἰρημένοσ ‐ ἐχέτω καθὰ λέγουσιν. συνῆσαν δὲ ἄρα καὶ τότε τοῖσ βασιλεῦσι ποιηταὶ καὶ πρότερον ἔτι καὶ Πολυκράτει Σάμου τυραννοῦντι Ἀνακρέων παρῆν καὶ ἐσ Συρακούσασ πρὸσ Ιἕρωνα Αἰσχύλοσ καὶ Σιμωνίδησ ἐστάλησαν·

Διονυσίῳ δέ, ὃσ ὕστερον ἐτυράννησεν ἐν Σικελίᾳ, Φιλόξενοσ παρῆν καὶ Ἀντιγόνῳ Μακεδόνων ἄρχοντι Ἀνταγόρασ Ῥόδιοσ καὶ Σολεὺσ Ἄρατοσ. Ἡσίοδοσ δὲ καὶ Ὅμηροσ ἢ συγγενέσθαι βασιλεῦσιν ἠτύχησαν ἢ καὶ ἑκόντεσ ὠλιγώρησαν, ὁ μὲν ἀγροικίᾳ καὶ ὄκνῳ πλάνησ, Ὅμηροσ δὲ ἀποδημήσασ ἐπὶ μακρότατον καὶ τὴν ὠφέλειαν <τὴν> ἐσ χρήματα παρὰ τῶν δυνατῶν ὑστέραν θέμενοσ τῆσ παρὰ τοῖσ πολλοῖσ δόξησ, ἐπεὶ καὶ Ὁμήρῳ πεποιημένα ἐστὶν Ἀλκίνῳ παρεῖναι Δημόδοκον καὶ ὡσ Ἀγαμέμνων καταλείποι τινὰ παρὰ τῇ γυναικὶ ποιητήν. ‐ ἔστι δὲ τάφοσ οὐ πόρρω τῶν πυλῶν, ἐπίθημα ἔχων στρατιώτην ἵππῳ παρεστηκότα· ὅντινα μέν, οὐκ οἶδα, Πραξιτέλησ δὲ καὶ τὸν ἵππον καὶ τὸν στρατιώτην ἐποίησεν.

ἐσελθόντων δὲ ἐσ τὴν πόλιν οἰκοδόμημα ἐσ παρασκευήν ἐστι τῶν πομπῶν, ἃσ πέμπουσι τὰσ μὲν ἀνὰ πᾶν ἔτοσ, τὰσ δὲ καὶ χρόνον διαλείποντεσ.

καὶ πλησίον ναόσ ἐστι Δήμητροσ, ἀγάλματα δὲ αὐτή τε καὶ ἡ παῖσ καὶ δᾷδα ἔχων Ιἄκχοσ· γέγραπται δὲ ἐπὶ τῷ τοίχῳ γράμμασιν Ἀττικοῖσ ἔργα εἶναι Πραξιτέλουσ. τοῦ ναοῦ δὲ οὐ πόρρω Ποσειδῶν ἐστιν ἐφ’ ἵππου, δόρυ ἀφιεὶσ ἐπὶ γίγαντα Πολυβώτην, ἐσ ὃν Κῴοισ ὁ μῦθοσ <ὁ> περὶ τῆσ ἄκρασ ἔχει τῆσ Χελώνησ· τὸ δὲ ἐπίγραμμα τὸ ἐφ’ ἡμῶν τὴν εἰκόνα ἄλλῳ δίδωσι καὶ οὐ Ποσειδῶνι. στοαὶ δέ εἰσιν ἀπὸ τῶν πυλῶν ἐσ τὸν Κεραμεικὸν καὶ εἰκόνεσ πρὸ αὐτῶν χαλκαῖ καὶ γυναικῶν καὶ ἀνδρῶν, ὅσοισ τι ὑπῆρχεν ὧν τισ λόγοσ ἐσ δόξαν. ἡ δὲ ἑτέρα τῶν στοῶν ἔχει μὲν ἱερὰ θεῶν, ἔχει δὲ γυμνάσιον Ἑρμοῦ καλούμενον·

ἔστι δὲ ἐν αὐτῇ Πουλυτίωνοσ οἰκία, καθ’ ἣν παρὰ τὴν ἐν Ἐλευσῖνι δρᾶσαι τελετὴν Ἀθηναίων φασὶν οὐ τοὺσ ἀφανεστάτουσ· ἐπ’ ἐμοῦ δὲ ἀνεῖτο Διονύσῳ. Διόνυσον δὲ τοῦτον καλοῦσι Μελπόμενον ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε ἐφ’ ὁποίῳ περ Ἀπόλλωνα Μουσηγέτην. ἐνταῦθά ἐστιν Ἀθηνᾶσ ἄγαλμα Παιωνίασ καὶ Διὸσ καὶ Μνημοσύνησ καὶ Μουσῶν, Ἀπόλλων τε ἀνάθημα καὶ ἔργον Εὐβουλίδου, καὶ δαίμων τῶν ἀμφὶ Διόνυσον Ἄκρατοσ· πρόσωπόν ἐστίν οἱ μόνον ἐνῳκοδομημένον τοίχῳ. μετὰ δὲ τὸ τοῦ Διονύσου τέμενόσ ἐστιν οἴκημα ἀγάλματα ἔχον ἐκ πηλοῦ, βασιλεὺσ Ἀθηναίων Ἀμφικτύων ἄλλουσ τε θεοὺσ ἑστιῶν καὶ Διόνυσον. ἐνταῦθα καὶ Πήγασόσ ἐστιν Ἐλευθερεύσ, ὃσ Ἀθηναίοισ <τὸν> θεὸν ἐσήγαγε·

συνεπελάβετο δέ οἱ τὸ ἐν Δελφοῖσ μαντεῖον ἀναμνῆσαν τὴν ἐπὶ Ἰκαρίου ποτὲ ἐπιδημίαν τοῦ θεοῦ. τὴν δὲ βασιλείαν Ἀμφικτύων ἔσχεν οὕτωσ.

Ἀκταῖον λέγουσιν ἐν τῇ νῦν Ἀττικῇ βασιλεῦσαι πρῶτον· ἀποθανόντοσ δὲ Ἀκταίου Κέκροψ ἐκδέχεται τὴν ἀρχὴν θυγατρὶ συνοικῶν Ἀκταίου, καί οἱ γίνονται θυγατέρεσ μὲν Ἕρση καὶ Ἄγλαυροσ καὶ Πάνδροσοσ, υἱὸσ δὲ Ἐρυσίχθων· οὗτοσ οὐκ ἐβασίλευσεν Ἀθηναίων, ἀλλά οἱ τοῦ πατρὸσ ζῶντοσ τελευτῆσαι συνέβη, καὶ τὴν ἀρχὴν τὴν Κέκροποσ Κραναὸσ ἐξεδέξατο, Ἀθηναίων δυνάμει προύχων. Κραναῷ δὲ θυγατέρασ καὶ ἄλλασ καὶ Ἀτθίδα γενέσθαι λέγουσιν· ἀπὸ ταύτησ ὀνομάζουσιν Ἀττικὴν τὴν χώραν, πρότερον καλουμένην Ἀκταίαν. Κραναῷ δὲ Ἀμφικτύων ἐπαναστάσ, θυγατέρα ὅμωσ ἔχων αὐτοῦ, παύει τῆσ ἀρχῆσ· καὶ αὐτὸσ ὕστερον ὑπὸ Ἐριχθονίου καὶ τῶν συνεπαναστάντων ἐκπίπτει· πατέρα δὲ Ἐριχθονίῳ λέγουσιν ἀνθρώπων μὲν οὐδένα εἶναι, γονέασ δὲ Ἥφαιστον καὶ Γῆν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 2

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION