Pausanias, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 1

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 1)

τῆσ ἠπείρου τῆσ Ἑλληνικῆσ κατὰ νήσουσ τὰσ Κυκλάδασ καὶ πέλαγοσ τὸ Αἰγαῖον ἄκρα Σούνιον πρόκειται γῆσ τῆσ Ἀττικῆσ· καὶ λιμήν τε παραπλεύσαντι τὴν ἄκραν ἐστὶ καὶ ναὸσ Ἀθηνᾶσ Σουνιάδοσ ἐπὶ κορυφῇ τῆσ ἄκρασ. πλέοντι δὲ ἐσ τὸ πρόσω Λαύριόν τέ ἐστιν, ἔνθα ποτὲ Ἀθηναίοισ ἦν ἀργύρου μέταλλα, καὶ νῆσοσ ἔρημοσ οὐ μεγάλη Πατρόκλου καλουμένη· τεῖχοσ γὰρ ᾠκοδομήσατο ἐν αὐτῇ καὶ χάρακα ἐβάλετο Πάτροκλοσ, ὃσ τριήρεσιν ὑπέπλει ναύαρχοσ Αἰγυπτίαισ, ἃσ Πτολεμαῖοσ ὁ <Πτολεμαίου> τοῦ Λάγου τιμωρεῖν ἔστειλεν Ἀθηναίοισ, ὅτε σφίσιν Ἀντίγονοσ ὁ Δημητρίου στρατιᾷ τε αὐτὸσ ἐσβεβληκὼσ ἔφθειρε τὴν χώραν καὶ ναυσὶν ἅμα ἐκ θαλάσσησ κατεῖργεν. ὁ δὲ Πειραιεὺσ δῆμοσ μὲν ἦν ἐκ παλαιοῦ, πρότερον δὲ πρὶν ἢ Θεμιστοκλῆσ Ἀθηναίοισ ἦρξεν ἐπίνειον οὐκ ἦν·

Φαληρὸν δέ ‐ ταύτῃ γὰρ ἐλάχιστον ἀπέχει τῆσ πόλεωσ ἡ θάλασσα ‐ , τοῦτό σφισιν ἐπίνειον ἦν, καὶ Μενεσθέα φασὶν αὐτόθεν ταῖσ ναυσὶν ἐσ Τροίαν ἀναχθῆναι καὶ τούτου πρότερον Θησέα δώσοντα Μίνῳ δίκασ τῆσ Ἀνδρόγεω τελευτῆσ. Θεμιστοκλῆσ δὲ ὡσ ἦρξε ‐ τοῖσ τε γὰρ πλέουσιν ἐπιτηδειότεροσ ὁ Πειραιεὺσ ἐφαίνετό οἱ προκεῖσθαι καὶ λιμένασ τρεῖσ ἀνθ’ ἑνὸσ ἔχειν τοῦ Φαληροῖ ‐ τοῦτό σφισιν ἐπίνειον εἶναι κατεσκευάσατο· καὶ νεὼσ καὶ ἐσ ἐμὲ ἦσαν οἶκοι καὶ πρὸσ τῷ μεγίστῳ λιμένι τάφοσ Θεμιστοκλέουσ.

φασὶ γὰρ μεταμελῆσαι τῶν ἐσ Θεμιστοκλέα Ἀθηναίοισ καὶ ὡσ οἱ προσήκοντεσ τὰ ὀστᾶ κομίσαιεν ἐκ Μαγνησίασ ἀνελόντεσ· φαίνονται δὲ οἱ παῖδεσ οἱ Θεμιστοκλέουσ καὶ κατελθόντεσ καὶ γραφὴν ἐσ τὸν Παρθενῶνα ἀναθέντεσ, ἐν ᾗ Θεμιστοκλῆσ ἐστι γεγραμμένοσ. θέασ δὲ ἄξιον τῶν ἐν Πειραιεῖ μάλιστα Ἀθηνᾶσ ἐστι καὶ Διὸσ τέμενοσ·

χαλκοῦ μὲν ἀμφότερα τὰ ἀγάλματα, ἔχει δὲ ὁ μὲν σκῆπτρον καὶ Νίκην, ἡ δὲ Ἀθηνᾶ δόρυ. ἐνταῦθα Λεωσθένην, ὃσ Ἀθηναίοισ καὶ τοῖσ πᾶσιν Ἕλλησιν ἡγούμενοσ Μακεδόνασ ἔν τε Βοιωτοῖσ ἐκράτησε μάχῃ καὶ αὖθισ ἔξω Θερμοπυλῶν καὶ βιασάμενοσ ἐσ Λάμιαν κατέκλεισε τὴν ἀπαντικρὺ τῆσ Οἴτησ, τοῦτον τὸν Λεωσθένην καὶ τοὺσ παῖδασ ἔγραψεν Ἀρκεσίλαοσ. ἔστι δὲ τῆσ στοᾶσ τῆσ μακρᾶσ, ἔνθα καθέστηκεν ἀγορὰ τοῖσ ἐπὶ θαλάσσησ ‐ καὶ γὰρ τοῖσ ἀπωτέρω τοῦ λιμένοσ ἐστὶν ἑτέρα ‐ , τῆσ δὲ ἐπὶ θαλάσσησ στοᾶσ ὄπισθεν ἑστᾶσι Ζεὺσ καὶ Δῆμοσ, Λεωχάρουσ ἔργον. πρὸσ δὲ τῇ θαλάσσῃ Κόνων ᾠκοδόμησεν Ἀφροδίτησ ἱερόν, τριήρεισ Λακεδαιμονίων κατεργασάμενοσ περὶ Κνίδον τὴν ἐν τῇ Καρικῇ χερρονήσῳ. Κνίδιοι γὰρ τιμῶσιν Ἀφροδίτην μάλιστα, καί σφισιν ἔστιν ἱερὰ τῆσ θεοῦ· μετὰ δὲ τὸ Ἀκραίασ, νεώτατον δὲ ἣν Κνιδίαν οἱ πολλοί, Κνίδιοι δὲ αὐτοὶ καλοῦσιν Εὔπλοιαν.

ἔστι δὲ καὶ ἄλλοσ Ἀθηναίοισ ὁ μὲν ἐπὶ Μουνυχίᾳ λιμὴν καὶ Μουνυχίασ ναὸσ Ἀρτέμιδοσ, ὁ δὲ ἐπὶ Φαληρῷ, καθὰ καὶ πρότερον εἴρηταί μοι, καὶ πρὸσ αὐτῷ Δήμητροσ ἱερόν.

ἐνταῦθα καὶ Σκιράδοσ Ἀθηνᾶσ ναόσ ἐστι καὶ Διὸσ ἀπωτέρω, βωμοὶ δὲ θεῶν τε ὀνομαζομένων Ἀγνώστων καὶ ἡρώων καὶ παίδων τῶν Θησέωσ καὶ Φαληροῦ· τοῦτον γὰρ τὸν Φαληρὸν Ἀθηναῖοι πλεῦσαι μετὰ Ιἄσονόσ φασιν ἐσ Κόλχουσ. ἔστι δὲ καὶ Ἀνδρόγεω βωμὸσ τοῦ Μίνω, καλεῖται δὲ Ἥρωοσ· Ἀνδρόγεω δὲ ὄντα ἴσασιν οἷσ ἐστιν ἐπιμελὲσ τὰ ἐγχώρια σαφέστερον ἄλλων ἐπίστασθαι. ἀπέχει δὲ σταδίουσ εἴκοσιν ἄκρα Κωλιάσ·

ἐσ ταύτην φθαρέντοσ τοῦ ναυτικοῦ τοῦ Μήδων κατήνεγκεν ὁ κλύδων τὰ ναυάγια. Κωλιάδοσ δέ ἐστιν ἐνταῦθα Ἀφροδίτησ ἄγαλμα καὶ Γενετυλλίδεσ ὀνομαζόμεναι θεαί· δοκῶ δὲ καὶ Φωκαεῦσι τοῖσ ἐν Ιὠνίᾳ θεάσ, ἃσ καλοῦσι Γενναί̈δασ, εἶναι ταῖσ ἐπὶ Κωλιάδι τὰσ αὐτάσ. ‐ ἔστι δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐσ Ἀθήνασ ἐκ Φαληροῦ ναὸσ Ἥρασ οὔτε θύρασ ἔχων οὔτε ὄροφον· Μαρδόνιόν φασιν αὐτὸν ἐμπρῆσαι τὸν Γωβρύου. τὸ δὲ ἄγαλμα τὸ νῦν δή, καθὰ λέγουσιν, Ἀλκαμένουσ ἐστὶν ἔργον· οὐκ ἂν τοῦτό γε ὁ Μῆδοσ εἰή λελωβημένοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION