헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 100)

ἑξῆσ ἐπεισηνέχθη πλακοῦσ ἐκ γάλακτοσ ἰτρίων τε καὶ μέλιτοσ, ὃν Ῥωμαῖοι λίβον καλοῦσι. καὶ ὁ Κύνουλκοσ ἔφη· ἐμπίπλασο, Οὐλπιανέ, χθωροδλαψου πατρίου, ὃσ παρ’ οὐδενὶ τῶν παλαιῶν μὰ τὴν Δήμητρα γέγραπται πλὴν εἰ μὴ ἄρα παρὰ τοῖσ τὰ Φοινικικὰ συγγεγραφόσι Σαγχουνιάθωνι καὶ Μώχῳ, τοῖσ σοῖσ πολίταισ. καὶ ὁ Οὐλπιανὸσ ἀλλ’ ἐμοὶ μέν, ἔφη, ὦ κυνάμυια, μελιπήκτων ἅλισ, ἡδέωσ δ’ ἂν χόνδρου φάγοιμι τῶν ὀστρακίδων ἢ τῶν κοκκάλων ἀφθόνωσ ἔχοντοσ. καὶ κομισθέντοσ δότε, ἔφη, μυστίλην· οὐ γὰρ ἂν εἴποιμι μύστρον παρ’ οὐδενὶ δὲ τῶν πρὸ ἡμῶν εἰρημένον. ἐπιλήσμων εἶ, ἔφη, ὦ θαυμάσιε, ὁ Αἰμιλιανόσ.

οὐ σὺ μέντοι τὸν Κολοφώνιον Νίκανδρον ἀεὶ τεθαύμακασ τὸν ἐποποιὸν ὡσ φιλάρχαιον καὶ πολυμαθῆ; καὶ ὡσ τὸ πεπέρι ὀνομάσαντα παρέθου; οὗτοσ τοίνυν αὐτὸσ ἐν τῷ προτέρῳ τῶν Γεωργικῶν ἐμφανίζων τὴν τοῦ χόνδρου χρῆσιν καὶ μύστρον ὠνόμασε διὰ τούτων· ἀλλ’ ὁπότ’ ἢ ἐρίφοιο νεοσφάγοσ ἠὲ καὶ ἀρνὸσ ἠὲ κλυτοῦ ὄρνιθοσ ἐφοπλίζεσθαι ἐδωδήν, χίδρα μὲν ἐντρίψειασ ὑποστρώσασ ἐνὶ κοίλοισ ἄγγεσιν, εὐώδει δὲ μιγῇ ἀνάφυρσον ἐλαίῳ. ζωμὸν δὲ βρομέοντα καταντλασ πνῖγε δὲ πῶμα ἀμφιβαλών· φωκτὸν γὰρ ἀνοιδαίνει βαρὺ κρῖμνον.

ἠρέμα δὲ χλιαρὸν κοίλοισ ἐκδαίνυσο μύστροισ. διὰ τούτων, ὦ θαυμασιώτατε, ὑπογράφει ὁ Νίκανδροσ τὴν χρείαν τοῦ τε χόνδρου καὶ τῆσ ἐπτισμένησ κριθῆσ, ἐπιχεῖν κελεύων ἀρνὸσ ἢ ἐρίφου ζωμὸν ἢ ὄρνιθοσ, τὰ μὲν οὖν χίδρα, φησίν, ἔντριψον μὲν ἐν θυείᾳ, μίξασ δ’ ἔλαιον αὐτοῖσ ἀναφύρασον ἡνίκ’ ἂν ἕψηται. τὸν ἐκ τῆσ τοιᾶσδε σκευῆσ ἀναβρομοῦντα ζωμὸν πυκνότερον τῇ ζωμηρύσει καταμίγνυε, μηδὲν ἕτερον ἐπεγχέων, ἀλλ’ αὐτὸν ἀπ’ αὐτοῦ ἀρυόμενοσ πρὸσ τὸ μηδὲν ὑπερζέσαι τοῦ πιμελεστέρου.

διὸ καί φησι, ̔ κατάπνιγε τὸ ὑπερζέον ἐπιθεὶσ πῶμα τὸ γὰρ κρῖμνον οὕτω φωκτὸν γινόμενον ἀνοιδεῖ· τελευταῖον δὲ πρᾴωσ χλιαρὸν γενόμενον κοίλοισ προσφέρου τοῖσ μύστροισ. ἀλλὰ μὴν καὶ Ἱππόλοχοσ ὁ Μακεδὼν ἐν τῇ πρὸσ Λυγκέα ἐπιστολῇ δι’ ἧσ ἐμφανίζει Μακεδονικόν τι δεῖπνον πολυτελείᾳ τὰ πάντα πανταχοῦ γενόμενα ὑπερβαλόν, μνημονεύει ὡσ ἑκάστῳ τῶν δειπνούντων δοθέντων μύστρων χρυσῶν, ἐπεὶ δὲ φιλάρχαιοσ εἶναι θέλεισ καὶ οὐδὲν φὴσ φθέγξασθαι ὃ μὴ τῆσ Ἀττικῆσ ἐστι φωνῆσ, ὦ φίλτατε, τί ἐστιν ὃ λέγει Νικοφῶν ὁ τῆσ ἀρχαίασ κωμῳδίασ ποιητὴσ ἐν τοῖσ Χειρογάστορσιν; ἐγὼ γὰρ καὶ τοῦτον εὑρίσκω μνημονεύοντα τῶν μύστρων ὅταν λέγῃ·

μεμβραδοπώλαισ, ἀνθρακοπώλαισ, ἰσχαδοπώλαισ, διφθεροπώλαισ, ἀλφιτοπώλαισ, μυστριοπώλαισ, βιβλιοπώλαισ, κοσκινοπώλαισ, ἐγκριδοπώλαισ, σπερματοπώλαισ. τίνεσ γὰρ ἂν εἰε͂ν οἱ μυστριοπῶλαι ἀλλ’ ἢ οἱ τὰ μύστρα πωλοῦντεσ;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 100

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 100)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION