헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 6)

σῦκα. φησὶν ὁ Μάγνοσ· "οὐδενὶ γὰρ τῶν περὶ σύκων λόγων παραχωρήσαιμι ἄν, κἂν ἀπὸ κράδησ ἀποκρέμασθαι δέῃ· "φιλόσυκοσ γάρ εἰμι δαιμονίωσ· "λέξω τά μοι προσπίπτοντα ‐ ἡ συκῆ, ἄνδρεσ φίλοι, ἡγεμὼν τοῦ καθαρείου βίου τοῖσ ἀνθρώποισ ἐγένετο. "δῆλον δὲ τοῦτο ἐκ τοῦ καλεῖν τοὺσ Ἀθηναίουσ ἱερὰν μὲν συκῆν τὸν τόπον ἐν ᾧ πρῶτον εὑρέθη, τὸν δ’ ἀπ’ αὐτῆσ καρπὸν ἡγητηρίαν διὰ τὸ πρῶτον εὑρεθῆναι τῆσ ἡμέρου τροφῆσ, τῶν δὲ σύκων ἐστὶ γένη πλείονα. "Ἀττικὸν μέν, οὗ μνημονεύει Ἀντιφάνησ ἐν Ὁμωνύμοισ· "ἐπαινῶν δὲ τὴν χώραν τὴν Ἀττικὴν τάδε λέγει· "οἱᾶ δ’ ἡ χώρα φέρει διαφέροντα πάσησ, Ἱππόνικε, τῆσ οἰκουμένησ, τὸ μέλι, τοὺσ ἄρτουσ, τὰ σῦκα. "β. σῦκα μέν, νὴ τὸν Δία, πάνυ φέρει. "Ἴστροσ δ’ ἐν τοῖσ Ἀττικοῖσ οὐδ’ ἐξάγεσθαί φησι τῆσ Ἀττικῆσ τὰσ ἀπ’ αὐτῶν γινομένασ ἰσχάδασ, ἵνα μόνοι ἀπολαύοιεν οἱ κατοικοῦντεσ· "καὶ ἐπεὶ πολλοὶ ἐνεφανίζοντο διακλέπτοντεσ, οἱ τούτουσ μηνύοντεσ τοῖσ δικασταῖσ ἐκλήθησαν τότε πρῶτον συκοφάνται. "Ἄλεξισ δ’ ἐν Ποιητῇ φησιν ὁ συκοφάντησ οὐ δικαίωσ τοὔνομα ἐν τοῖσι μοχθηροῖσίν ἐστι κείμενον. "ἔδει γὰρ ὅστισ χρηστὸσ ἦν ἡδύσ τ’ ἀνήρ, τὰ σῦκα προστεθέντα δηλοῦν τὸν τρόπον νυνὶ δὲ πρὸσ μοχθηρὸν ἡδὺ προστεθὲν ἀπορεῖν πεποίηκε διὰ τί τοῦθ’ οὕτωσ ἔχει. "Φιλόμνηστοσ δ’ ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ Σμινθείων φησίν ἐπεὶ καὶ ὁ συκοφάντησ ἐντεῦθεν προσηγορεύθη, διὰ τὸ εἶναι τότε τὰ ἐπιζήμια καὶ τὰσ εἰσφορὰσ σῦκα καὶ οἶνον καὶ ἔλαιον, ἀφ’ ὧν τὰ κοινὰ διῴκουν, καὶ τοὺσ ταῦτα εἰσπράττοντασ καὶ φαίνοντασ ἐκάλουν, ὡσ ἐοίκε, συκοφάντασ, αἱρούμενοι τοὺσ ἀξιοπιστοτάτουσ τῶν πολιτῶν. Λακωνικοῦ δὲ σύκου μνημονεύει ἐν Γεωργοῖσ Ἀριστοφάνησ ταδὶ λέγων συκᾶσ φυτεύω, πάντα πλὴν Λακωνικῆσ· "τοῦτο γὰρ τὸ σῦκον ἐχθρόν ἐστι καὶ τυραννικόν. οὐ γὰρ ἦν ἂν μικρόν, εἰ μὴ μισόδημον ἦν σφόδρα, μικρὸν δὲ αὐτὸ εἶπε διὰ τὸ μὴ μέγα εἶναι φυτόν. Ἄλεξισ δ’ ἐν Ὀλυνθίῳ Φρυγίων σύκων μνημονεύων φησί τό τε θειοφανὲσ μητρῷον ἐμοὶ μελέδημ’ ἰσχάσ, Φρυγίασ εὑρήματα συκῆσ . τῶν δὲ καλουμένων φιβάλεων σύκων πολλοὶ μὲν μέμνηνται τῶν κωμῳδιοποιῶν ἀτὰρ καὶ Φερεκράτησ ἐν Κραπατάλλοισ· "ὦ δαιμόνιε, πύρεττε μηδὲν φροντίσασ καὶ τῶν φιβάλεων τρῶγε σύκων τοῦ θέρουσ κἀμπιμπλάμενοσ κάθευδε τῆσ μεσημβρίασ· "κᾆτα σφακέλιζε καὶ πέπρησο καὶ βόα. Τηλεκλείδησ δ’ ἐν Ἀμφικτύοσι· "ὡσ καλοὶ καὶ φιβάλεῳ. καὶ τὰσ μυρρίνασ δὲ φιβαλέασ λέγουσιν, ὡσ Ἀπολλοφάνησ ἐν Κρησί· "πρώτιστα δὲ τῶν μυρρινῶν ἐπὶ τὴν τράπεζαν βούλομαι, ἃσ διαμασῶμ’ ὅταν τι βουλεύειν δέῃ, τὰσ φιβάλεωσ δὲ πάνυ καλὰσ στεφανωτρίδασ χελιδονείων δὲ σύκων μνημονεύει Ἐπιγένησ ἐν Βακχίῳ, εἶτ’ ἔρχεται χελιδονείων μετ’ ὀλίγον σκληρῶν ἁδρὸσ πινακίσκοσ. "Ἀνδροτίων δὲ ἢ Φίλιπποσ ἢ ̔ Ἡγήμων ἐν τῷ Γεωργικῷ γένη συκῶν τάδε ἀναγράφει οὕτωσ· "ἐν μὲν οὖν τῷ πεδίῳ φυτεύειν χρὴ χελιδόνεων, ἐρινεών, λευκερινεών, φιβάλεων ὀπωροβασιλίδασ δὲ πανταχοῦ, ἔχει γάρ τι χρήσιμον ἕκαστον τὸ γένοσ· "ἐπὶ δὲ τὸ πλεῖστον αἱ κόλουροι καὶ φορμύνιοι καὶ δίφοροι καὶ Μεγαρικαὶ καὶ Λακωνικαὶ συμφέρουσιν, ἐὰν ἔχωσιν ὕδωρ. "τῶν δὲ ἐν Ῥόδῳ γινομένων σύκων μνημονεύει Λυγκεὺσ ἐν ἐπιστολαῖσ σύγκρισιν ποιούμενοσ τῶν Ἀθήνησι γινομένων καλλίστων πρὸσ τὰ Ῥοδιακά. γράφει δὲ οὕτωσ· "τὰ δὲ ἐρινεὰ τοῖσ Λακωνικοῖσ ὥστε συκάμινα σύκοισ δοκεῖν ἐρίζειν. "καὶ ταῦτ’ οὐκ ἀπὸ δείπνου καθάπερ ἐκεῖ διεστραμμένησ ἤδη διὰ τὴν πλησμονὴν τῆσ γεύσεωσ, ἀλλ’ ἀθίκτου τῆσ ἐπιθυμίασ οὔσησ πρὸ δείπνου παρατέθεικα. "τῶν δ’ ἐν τῇ καλῇ Ῥώμῃ καλλιστρουθίων καλουμένων σύκων εἰ ὁ Λυγκεὺσ ἐγεύσατο ὥσπερ ἐγώ, ὀξυωπέστεροσ ἂν ἐγεγόνει παρὰ πολὺ τοῦ ὁμωνύμου· "τοσαύτην ὑπεροχὴν ἔχει ταῦτα τὰ σῦκα πρὸσ τὰ ἐν τῇ πάσῃ οἰκουμένῃ γινόμενα, ἐπαινεῖται δὲ καὶ ἄλλα. "σύκων γένη κατὰ τὴν Ῥώμην γινομένων, τά τε καλούμενα Χῖα καὶ τὰ Λιβιανά, ἔτι δὲ καὶ τὰ Χαλκιδικὰ ὀνομαζόμενα καὶ τὰ Ἀφρικανά, ὡσ καὶ Ἡρόδοτοσ ὁ Λύκιοσ μαρτυρεῖ ἐν τῷ περὶ σύκων συγγράμματι. "Παρμένων δ’ ὁ Βυζάντιοσ ἐν τοῖσ ἰάμβοισ τὰ ἀπὸ Κανῶν τῆσ Αἰολικῆσ πόλεωσ ὡσ διάφορα ἐπαινῶν φησιν· "ἦλθον μακρὴν θάλασσαν οὐκ ἄγων σῦκα Καναῖα φόρτον. "ὅτι δὲ καὶ τὰ ἀπὸ Καύνου τῆσ Καρίασ ἐπαινεῖται κοινόν. ὀξαλείων δὲ σύκων οὕτωσ καλουμένων μνημονεύει Ἡρακλέων ὁ Ἐφέσιοσ καὶ Νίκανδροσ ὁ Θυατειρηνὸσ παρατιθέμενοι Ἀπολλοδώρου τοῦ Καρυστίου ἐκ δράματοσ Προικιζομένησ ἱματιοπώλιδοσ τάδε· "πλὴν τὸ γ’ οἰνάριον πάνυ ἦν ὀξὺ καὶ πονηρόν, ὥστ’ ᾐσχυνόμην. "τὰ λοιπὰ μὲν γὰρ ὀξαλείουσ χωρία συκᾶσ φέρει, τοὐμὸν δὲ καὶ τὰσ ἀμπέλουσ. "τῶν δ’ ἐν Πάρῳ τῇ νήσῳ ‐ διάφορα γὰρ κἀνταῦθα γίνεται σῦκα τὰ καλούμενα παρὰ τοῖσ Παρίοισ αἱμώνια, ταὐτὰ ὄντα τοῖσ Λυδίοισ καλουμένοισ, ἅπερ διὰ τὸ ἐρυθρῶδεσ καὶ τῆσ προσηγορίασ ταύτησ ἔτυχεν Ἀρχίλοχοσ μνημονεύει λέγων οὕτωσ · "ἐά Πάρον καὶ σῦκα κεῖνα καὶ θαλάσσιον βίον. "τὰ δὲ σῦκα ταῦτα τοσαύτην ἔχει παραλλαγὴν πρὸσ τὰ ἀλλαχοῦ γινόμενα ὡσ τὸ τοῦ ἀγρίου σῦκα κρέασ πρὸσ τὰ ἄλλα, τὰ μὴ τῶν ἀγρίων χοίρων κρέα. λευκερινεὼσ δέ τι εἶδόσ ἐστι συκῆσ, καὶ ἴσωσ αὕτη ἐστὶν ἡ τὰ λευκὰ σῦκα φέρουσα, μνημονεύει δ’ αὐτῆσ Ἕρμιπποσ ἐν Ιἄμβοισ οὕτωσ τὰσ λευκερινεὼσ δὲ χωρὶσ ἰσχάδασ. "τῶν δ’ ἐρινῶν σύκων Εὐριπίδησ ἐν Σκίρωνι· "ἢ προσπηγνύναι κράδαισ ἐριναῖσ. καὶ Ἐπίχαρμοσ ἐν Σφιγγί· "ἀλλ’ οὐχ ὅμοιὰ γ’ ἐρινοῖσ οὐδαμῶσ. Σοφοκλῆσ δ’ ἐν Ἑλένησ Γάμῳ τροπικῶσ τῷ τοῦ δένδρου ὀνόματι τὸν καρπὸν ἐκάλεσεν εἰπών πέπων ἐρινὸσ ἀχρεῖοσ ὢν ἐσ βρῶσιν ἄλλουσ ἐξερινάζεισ λόγῳ. πέπων δ’ ἐρινὸσ εἴρηκεν ἀντὶ τοῦ πέπον ἐρινόν. καὶ Ἄλεξισ ἐν Λέβητι· "καὶ τί δεῖ λέγειν ἔθ’ ἡμᾶσ τοὺσ τὰ σῦχ’ ἑκάστοτε ἐν τοῖσ συρίχοισ πωλοῦντασ; "οἳ κάτωθε μὲν τὰ σκληρὰ καὶ μοχθηρὰ τῶν σύκων ἀεὶ τιθέασιν, ἐπιπολῆσ δὲ πέπονα καὶ καλά. εἶθ’ ὁ μὲν ἔδωκεν ὡσ τοιαῦτ’ ὠνούμενοσ τιμήν, ὁ δ’ ἐγκάψασ τὸ κέρμ’ εἰσ τὴν γνάθον ἐρίν’ ἀπέδοτο σῦκα πωλεῖν ὀμνύων, τὸ δὲ δένδρον ἡ ἀγρία συκῆ, ἐξ ἧσ τὰ ἐρινά, ἐρινὸσ κατὰ τὸ ἄρρεν λέγεται. "Στράττισ Τρωίλῳ· "ἐρινὸν οὖν τιν’ αὐτῆσ πλησίον νενόηκασ ὄντα; "καὶ Ὅμηροσ· "τῷ δ’ ἐν ἐρινεόσ ἐστι μέγασ φύλλοισι τεθηλώσ. Ἀμερίασ δ’ ἐρινάδασ καλεῖσθαι τοὺσ ὀλόνθουσ. "Ἑρμῶναξ δ’ ἐν Γλώτταισ Κρητικαῖσ σύκων γένη ἀναγράφει ἁμάδεα καὶ νικύλεα. "Φιλήμων δ’ ἐν Ἀττικαῖσ λέξεσι καλεῖσθαι φησί τινα σῦκα βασίλεια, ἀφ’ ὧν καλεῖσθαι καὶ τὰσ βασιλίδασ ἰσχάδασ, προσιστορῶν ὅτι κόλυθρα καλεῖται τὰ πέπονα σῦκα. "Σέλευκοσ δ’ ἐν ταῖσ Γλώσσαισ καὶ γλυκυσίδην τινὰ καλεῖσθαί φησι σύκῳ τὴν μορφὴν μάλιστα ἐοικυῖαν, φυλάσσεσθαι δὲ τὰσ γυναῖκασ ἐσθίειν διὰ τὸ ποιεῖν ματαισμούσ, ὡσ καὶ Πλάτων ὁ κωμῳδιοποιόσ φησιν ἐν Κλεοφῶντι. "τὰ δὲ χειμερινὰ σῦκα Πάμφιλοσ καλεῖσθαί φησιν κωδωναῖα ὑπὸ Ἀχαιῶν, τοῦτο λέγων Ἀριστοφάνην εἰρηκέναι ἐν Λακωνικαῖσ Γλώσσαισ. "κοράκεων δὲ σύκων εἶδοσ Ἕρμιπποσ ἐν Στρατιώταισ παραδίδωσι διὰ τούτων τῶν φιβάλεων μάλιστ’ ἂν ἢ τῶν κοράκεων. "Θεόφραστοσ δ’ ἐν δευτέρω φυτῶν ἱστορίασ συκῶν φησι γένοσ τοιοῦτόν τι εἶναι οἱο͂ν ἡ Ἀράτειοσ καλουμένη, ἐν δὲ τῷ τρίτῳ περὶ τὴν Τρωικήν φησιν Ἴδην γίνεσθαι συκῆν θαμνώδη, φύλλον ὅμοιον ἔχουσαν τῷ τῆσ φιλύρασ · φέρειν δὲ σῦκα ἐρυθρὰ ἡλίκα ἐλαία τὸ μέγεθοσ, στρογγυλώτερα δέ, εἶναι δὲ τὴν γεῦσιν μεσπιλώδη. "ἡ ἐν Κρήτῃ καλουμένη Κυπρία συκῆ φέρει τὸν καρπὸν ἐκ τοῦ στελέχουσ καὶ τῶν παχυτάτων ἀκρεμόνων, βλαστὸν δέ τινα ἀφίησι μικρὸν ἄφυλλον ὥσπερ ῥίζιον, πρὸσ ᾧ ὁ καρπόσ, τὸ δὲ στέλεχοσ μέγα καὶ παρόμοιον τῇ λεύκῃ, φύλλον δὲ τῇ πτελέᾳ. πεπαίνει δὲ τέτταρασ καρπούσ, ὅσαιπερ αὐτοῦ καὶ αἱ βλαστήσεισ, ἡ δὲ γλυκύτησ προσεμφερὴσ τῷ σύκῳ καὶ τὰ ἔσωθεν τοῖσ ἐρινοῖσ· "μέγεθοσ δὲ ἡλίκον κοκκύμηλον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 6

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION