Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 62

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 62)

περιβλέψασ οὖν ἐν τούτοισ τοὺσ παρόντασ καὶ τυχὼν ἐπαίνου ἔφη· "ἀλλὰ μὴν καὶ περὶ τῶν ἄλλων πάντων τῶν παρακειμένων λελέξεταί μοι, ἵνα με τῆσ πολυμαθίασ ἀγασθῆτε ἐρῶ δὲ πρότερον περὶ τῶν παρὰ Ἀλεξανδρεῦσιν καλουμένων κοννάρων καὶ παλιούρων. "μνημονεύει δ’ αὐτῶν Ἀγαθοκλῆσ ὁ Κυζικηνὸσ ἐν γ’ τῶν περὶ τῆσ πατρίδοσ λέγων οὕτωσ κεραυνοῦ δὲ σκήψαντοσ εἰσ τὸν τάφον ἀνεβλάστησεν ἐκ τοῦ σήματοσ δενδρίον, ὃ ἐκεῖνοι κόνναρον ἐπονομάζουσιν. "ἐστὶ δὲ τὸ δενδρίον μεγέθει μὲν πτελέησ καὶ πεύκησ οὐθέν τι μεῖον, ἀκρεμόνασ δὲ ἔχει θαμέασ καὶ δολιχοὺσ καὶ ἐπ’ ὀλίγον ἀκανθώδεασ, τὸ δὲ φύλλον τέρεν καὶ χλωρόν, τῇ φυῇ περιφερέσ, καρποφορεῖ δὲ δὶσ τοῦ ἔτεοσ, ἦρόσ τε καὶ φθινοπώρου, γλυκὺσ δὲ πάνυ ὁ καρπόσ, μέγεθοσ κατὰ φαυλίην ἐλάην καὶ τὴν σάρκα καὶ τὸ ὀστέον ταύτῃ προσείκελον, διαλλάσσον δὲ τῇ τοῦ χυμοῦ ἡδονῇ, καὶ τρώγεται ἔτι χλωρὸσ ὁ καρπόσ· "καὶ ἐπὴν αὐανθῇ, ποιοῦσιν ἐξ αὐτοῦ ἄλευρα, καὶ πατέονται ταῦτα οὐ μάξαντεσ οὐδ’ ὕδατι δεύοντεσ, ἀλλὰ φαύλωσ ὁκοῖά περ πέφυκεν. "καὶ Εὐριπίδησ ἐν Κύκλωπί φησι· "παλιούρου κλάδῳ. Θεόπομπόσ τε ἐν εἰκοστῇ πρώτῃ Φιλιππικῶν μνημονεύει αὐτῶν καὶ Δίφιλοσ ὁ Σίφνιοσ ἰατρὸσ ἐν τῷ περὶ τῶν Προσφερομένων τοῖσ Ὑγιαίνουσι καὶ τοῖσ νοσοῦσιν. "τούτων δὲ πρῶτον ἐμνήσθην, ἄνδρεσ φίλοι, οὐχ ὅτι ἡμῖν παράκειται νῦν, ἀλλ’ ὅτι πολλάκισ ἐν τῇ καλῇ Ἀλεξανδρείᾳ ἐπὶ τῶν δευτέρων τραπεζῶν παρακείμενα ἔλαβον καὶ ζητηθέντοσ ἐκεῖ τοῦ ὀνόματοσ ἐνθάδε τῷ βιβλίῳ ἐντυχὼν ἀνελεξάμην. "ἑξῆσ οὖν λέξω περὶ τῶν παρακειμένων Ἀπίων· "ἐπεὶ ἀπ’ αὐτῶν καὶ ἡ Πελοπόννησοσ Ἀπία ἐκλήθη διὰ τὸ ἐπιδαψιλεύειν ἐν αὐτῇ τὸ φυτόν, φησὶν Ἴστροσ ἐν τοῖσ Ἀργολικοῖσ. ὅτι δὲ τὰσ ἀπίουσ ἐν ὕδατι εἰσέφερον εἰσ τὰ συμπόσια Ἄλεξισ ἐν Βρεττίᾳ παρίστησι διὰ τούτων εἶδέσ ποτε πίνουσιν ἀνθρώποισ ἀπίουσ παρακειμένασ ἐν ὕδατι; "β. πολλοῖσ πολλάκισ δήπου. "τί οὖν; "α. οὐκοῦν ἕκαστοσ ἐκλεγόμενοσ λαμβάνει τῶν ἐπινεουσῶν τὴν πεπαιτάτην ἀεί; "β. δηλονότι. "αἱ δ’ ἁμαμηλίδεσ οὔκ εἰσιν ἄπιοι, ὥσ τινεσ οἰόνται, ἀλλ’ ἕτερόν τι καὶ ἥδιον καὶ ἀπύρηνον. "Ἀριστομένησ ἐν Διονύσῳ φησίν ὁ Χῖοσ οὐκ οἶσθ’ ὡσ ἁμαμηλίδασ ποιεῖ; "ὅτι δ’ ἐστὶν ἕτερον τῆσ ἀπίου καὶ ἥδιον Αἰσχυλίδησ παρίστησιν ἐν τρίτῳ Γεωργικῶν. περὶ Κέω γοῦν τῆσ νήσου λέγων γράφει οὕτωσ· "ἀπίουσ ἡ νῆσοσ φέρει κρατίστασ κατὰ τὰσ ἐν Ιὠνίᾳ καλουμένασ ἁμαμηλίδασ· "εἰσὶ γὰρ ἀπύρηνοί τε καὶ ἡδεῖαι καὶ γλυκεῖαι. "Αἔθλιοσ δὲ ἐν ε’ ̔̀ Ὥρων Σαμίων, εἰ γνήσια τὰ συγγράμματα, ὁμομηλίδασ αὐτὰσ καλεῖ. Πάμφιλοσ δ’ ἐν τοῖσ περὶ Γλωσσῶν καὶ Ὀνομάτων ἐπιμηλίσ, φησίν, ἀπίου γένοσ. "Ἀνδροτίων δ’ ἐν τῷ περὶ Γεωργικῶν φωκίδασ φησὶν εἶδοσ ἀπίων εἶναι. "ῥοῶν] δὲ σκληροκόκκων, τῶν γὰρ ἀπυρήνων Ἀριστοφάνησ ἐν Γεωργοῖσ μνημονεύει, καὶ ἐν Ἀναγύρῳ · "πλὴν ἀλεύρου καὶ ῥόασ. "καὶ ἐν Γηρυτάδῃ. Ἕρμιπποσ δ’ ἐν Κέρκωψί φησιν ἤδη τεθέασαι κόκκον ἐν χιόνι ῥόασ; "ῥοίδιον μέντοι ὡσ βοίδιον τὸ ὑποκοριστικόν. Ἀντιφάνησ ἐν Βοιωτίδι. "ἐνεγκεῖν ἐξ ἀγροῦ μοι τῶν ῥοιῶν τῶν σκληροκόκκων. "Ἐπίλυκοσ Κωραλίσκῳ· "μῆλα καὶ ῥόασ λέγεισ, Ἄλεξισ Μνηστῆρσιν· "ῥόαν γὰρ ἐκ τῆσ χειρὸσ αὐτῶν. σίδασ δ’ ὅτι τὰσ ῥοιὰσ καλοῦσι Βοιωτοὶ Ἀγαθαρχίδησ ἐν τῇ ἐννεακαιδεκάτῃ τῶν Εὐρωπιακῶν οὕτωσ γράφει· "ἀμφισβητούντων Ἀθηναίων πρὸσ Βοιωτοὺσ περὶ τῆσ χώρασ ἣν καλοῦσι Σίδασ, Ἐπαμινώνδασ δικαιολογούμενοσ ἐξαίφνησ ἐκ τῆσ ἀριστερᾶσ μεταλαβὼν κεκρυμμένην ῥόαν καὶ δείξασ ἤρετο τί καλοῦσι τοῦτο. "τῶν δ’ εἰπόντων ῥόαν ἀλλ’ ἡμεῖσ, εἶπε, σίδαν ὁ δὲ τόποσ τοῦτ’ ἔχει τὸ φυτὸν ἐν αὑτῷ πλεῖστον, ἀφ’ οὗ τὴν ἐξ ἀρχῆσ εἴληφε προσηγορίαν· "καὶ ἐνίκησεν. "Μένανδροσ δ’ ἐν Αὑτὸν Τιμωρουμένῳ ῥοίδια αὐτὰσ ὠνόμασεν διὰ τούτων μετ’ ἄριστον γὰρ ὡσ ἀμυγδάλασ ἐγὼ παρέθηκα καὶ τῶν ῥοιδίων ἐτρώγομεν. "λέγεται δέ τι καὶ φυτὸν σίδη ὅμοιον ῥοιᾷ, γινόμενον ἐν τῇ περὶ Ὀρχομενὸν λίμνῃ ἐν αὐτῷ τῷ ὕδατι, οὗ τὰ μὲν φύλλα τὰ πρόβατα ἐσθίει, τὸν δὲ βλαστὸν αἱ ὑέσ, ὡσ ἱστορεῖ Θεόφραστοσ ἐν τετάρτῳ περὶ φυτῶν, γίνεσθαι λέγων κἀν τῷ Νείλῳ ὁμώνυμόν τι αὐτῇ ἄνευ ῥιζῶν. Φοίνικεσ. "Ξενοφῶν μὲν ἐν β’ Ἀναβάσεώσ φησιν ἐνῆν δὲ σῖτοσ πολὺσ καὶ οἶνοσ φοινίκων καὶ ὄξοσ ἑψητὸν ἀπὸ τῶν αὐτῶν, αὐταὶ δὲ αἱ βάλανοι τῶν φοινίκων οἱάσ μὲν ἐν τοῖσ Ἕλλησιν ἔστιν ἰδεῖν τοῖσ οἰκέταισ ἀπέκειντο· "αἱ δὲ τοῖσ δεσπόταισ ἀποκείμεναι ἦσαν ἀπόλεκτοι, θαυμάσιοι· "τὸ κάλλοσ καὶ τὸ μέγεθοσ, ἡ δὲ ὄψισ ἠλέκτρου οὐδὲν διέφερεν τὰσ δέ τινασ ξηραίνοντεσ τραγήματα παρετίθεντο. "καὶ ἦν παρὰ πότον ἡδὺ μέν, κεφαλαλγὲσ δέ. Ἡρόδοτοσ δ’ ἐν τῇ α’ περὶ Βαβυλῶνοσ λέγων φησίν εἰσὶ δ’ αὐτόθι φοίνικεσ πεφυκότεσ ἀνὰ πᾶν τὸ πεδίον, οἱ πλεῦνεσ αὐτῶν καρποφόροι, ἐκ τῶν καὶ σιτία καὶ οἶνον καὶ μέλι ποιέονται τοὺσ συκέων τρόπον θεραπεύουσιν. "τῶν γὰρ φοινίκων οὓσ ἔρσενασ καλέουσι, τούτων τὸν καρπὸν περιδέουσι τῇσι βαλανηφόροισι τῶν φοινίκων, ἵνα τε πεπαίνῃ σφιν ὁ ψὴν τὴν βάλανον ἐνδύνων καὶ μὴ ἀπορρείῃ ὁ καρπὸσ τοῦ φοίνικοσ, ψῆνασ γὰρ δὴ φορέουσιν ἐν τῷ καρπῷ οἱ ἔρσενεσ καθάπερ οἱ ὄλονθοι. "τὰ παραπλήσια τοῖσ περὶ τὸν Ἡρόδοτον ἱστορεῖ περὶ τοῦ ἐν Λιβύῃ καλουμένου λωτοῦ αὐτόπτησ γενόμενοσ ὁ Μεγαλοπολίτησ Πολύβιοσ ἐν τῇ ι ` τῶν Ἱστοριῶν λέγων οὕτωσ· "ἐστὶ δὲ τὸ δένδρον ὁ λωτὸσ οὐ μέγα, τραχὺ δὲ καὶ ἀκανθῶδεσ, ἔχει δὲ φύλλον χλωρὸν παραπλήσιον τῇ ῥάμνῳ, μικρὸν βαθύτερον καὶ πλατύτερον. "ὁ δὲ καρπὸσ τὰσ μὲν ἀρχὰσ ὅμοιόσ ἐστιν καὶ τῇ χρόᾳ καὶ τῷ μεγέθει ταῖσ λευκαῖσ μυρτίσι ταῖσ τετελειωμέναισ, αὐξανόμενοσ δὲ τῷ μὲν χρώματι γίνεται φοινικοῦσ, τῷ δὲ μεγέθει ταῖσ γογγύλαισ ἐλαίαισ παραπλήσιοσ, πυρῆνα δὲ ἔχει τελέωσ μικρόν. ἐπὰν δὲ πεπανθῇ, συνάγουσι καὶ τὸν μὲν τοῖσ οἰκέταισ μετὰ χόνδρου κόψαντεσ σάττουσιν εἰσ ἀγγεῖα, τὸν δὲ τοῖσ ἐλευθέροισ ἐξελόντεσ τὸν πυρῆνα συντιθέασιν ὡσαύτωσ καὶ σιτεύονται τοῦτον, ἐστὶ δὲ τὸ βρῶμα παραπλήσιον σύκῳ καὶ φοινικοβαλάνῳ, τῇ δὲ εὐωδίᾳ βέλτιον. "γίνεται δὲ καὶ οἶνοσ ἐξ αὐτοῦ βρεχομένου καὶ τριβομένου δι’ ὕδατοσ, κατὰ μὲν τὴν γεῦσιν ἡδὺσ καὶ ἀπολαυστικόσ, οἰνομέλιτι χρηστῷ παραπλήσιοσ, ᾧ χρῶνται χωρὶσ ὕδατοσ· "οὐ δύναται δὲ πλέον δέκα μένειν ἡμερῶν καὶ ποιοῦσι κατὰ βραχὺ πρὸσ τὴν χρείαν. "ποιοῦσι δὲ καὶ ὄξοσ ἐξ αὐτοῦ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION